راهنمای جامع فیزیوتراپی

فیزیوتراپی چیست؟

فیزیوتراپی یا بازپروری فیزیکی Physical Therapy، توانبخشی و یا به زبان علمی همان فیزیوتراپی، شاخه ای از علم پزشکی بوده که بیشتر بر روی استخوان ها و سیستم اسکلتی بدن متمرکز می شود. فیزیوتراپی با روش ها و تکنیک های مختلف در بخش ها و حوزه های مختلفی شروع به درمان بیمار کرده و در حالت کلی به دو بخش اصلی تقسیم می شود. بخشی از فیزیوتراپی به تمرینات ورزشی و یا تمرین درمانی اختصاص داشته و بخش دیگر با تکنیک های دستی و غیر دستی انجام می گیرد. فیزیوتراپی از درمان های ایمن، کاربردی، موثر و غیر تهاجمی بوده و توسط متخصصین فیزیوتراپی انجام گرفته و به بهبود عملکرد سیستم حرکتی بدن، جلوگیری از آسیب های احتمالی و شدیدتر، انعطاف پذیری بهتر، تقویت عضلات و کمک می کند.

فیزیوتراپیست کیست؟

همانطور که گفته شد، فیزیوتراپی و توانبخشی شامل تکنیک ها و روش های درمانی متنوعی می شود. فرد متخصص در انجام این روش ها که می تواند، به بهبود وضعیت فرد بیمار کمک کند، فیزیوتراپیست نام دارد. فیزیوتراپیست دارای مدرک معتبر دانشگاهی از جمله کارشناسی بوده و در صورتی که در مقاطع بالاتر تحصیل کرده باشد، متخصص فیزیوتراپی خواهد بود. همچنین باید گفت فیزیوتراپیست علاوه بر اینکه می تواند به بهبود وضعیت جسمی بیمار کمک کند، می تواند از مراقبان و مشاوران بیمار نیز باشد و در حل مسائل روحی مرتبط با بیماری نیز به بیمار کمک کند. فیزیوتراپیست با تحصیلات آکادمیک و تجریبات عملی خود در بخش آموزشی و خدماتی (مراقبت و انجام تکنیک ها) نقش مهمی داشته و به بهبود و کنترل سریع تر بیمار کمک می کند.

شرح وظایف فیزیوتراپیست

فیزیوتراپیست در بخش های مختلف فعالیت داشته و طبق وظایف خود به بیمار کمک می کند. وظایف فیزیوتراپیست عبارتند از:

1. فیزیوتراپیست به کمک ابزارهای الکترونیکی و با استفاده از حرکات پزشکی و فیزیکی به افزایش عملکرد ناحیه آسیب دیده بدن فرد، افزایش انعطاف پذیری، رفع معلولیت ها و.... می پردازد.
2. فیزیوتراپیست با توجه به وضعیت آسیب دیدگی بیمار، ناحیه آسیب دیده، شرایط کلی سلامتی بیماری و سوابق بیماری ها، نوع و شدت آسیب دیدگی با استفاده از روش های مختلف دستی و تکنولوژیکی، برنامه های تمرینی و تکنیکی تنظیم کرده و به درمان بیمار می پردازد.
3. فیزیوتراپیست آموزش های لازم بعد از انجام جراحی هایی از جمله جراحی پا، استفاده از عصا، بلند شدن و نشستن، مراقبت های لازم را به بیمار و مراقب او داده و در این دوران خدمات متفاوتی را به بیمار ارائه می دهد.
4. در طول دوران درمان، فیزیوتراپیست باید وضعیت بیمار را مورد بررسی قرار داده و پیشرفت ها و پست رفت ها را در نظر بگیرد.
5. تعیین ساعت و تعداد جلسات فیزیوتراپی نیز به عهده فیزیوتراپیست می باشد.
6. بعضی مواقع و در صورتی که بیمار دچار ناتوانی شدید باشد و نتواند به تنهایی کارهای خود را انجام دهد، فیزیوتراپیست برای انجام بعضی از کارها و همچنین انجام تمرینات ارائه شده به بیمار کمک می کند.
7. فیزیوتراپیست در بخش های الکتروتراپی، آب درمانی، منوال تراپی و... فعالیت کرده و با توجه به تخصص خود شروع به کار می کند.
8. فیزیوتراپیست بر روی وظایف و فعالیت های تکنسین ها، دستیار ها و همچنین مراقبان بیمار نظارت دارد.
9. فیزیوتراپیست در جلسه اولیه با توجه به بررسی و معاینات انجام داده شده و میزان ناراحتی بیمار، برنامه ای برای او تنظیم کرده و یک پرونده پزشکی جامع تشکیل می دهد.

حیطه عملکرد فیزیوتراپیست

فیزیوتراپیست در بخش های مختلف فعالیت کرده و با توجه به زمینه تخصصی خود به بهبود وضعیت بیماران می پردازد. فیزیوتراپیست می تواند هم زمان در یک الی چند بخش فعالیت کند و تخصص لازم را کسب کند. حیطه فعالیت فیزیوتراپیست ها به صورت زیر دسته بندی می شود:

1. فیزیوتراپی قلب و دستگاه تنفسی (فیزیوتراپی قفسه سینه)

   فیزیوتراپیست در این بخش با تکنیک های ورزشی و همچنین با استفاده از روش های فیزیوتراپی به بهبود وضعیت بیمار کمک کرده و موجب کنترل مشکلات قلب و ریه می شود. همچنین افرادی که مدتی در کما بوده و برای تنفس از لوله ها و دستگاه های تنفسی استفاده کردند، بعد از بهوش آمدن به کمک این فیزیوتراپیست ها نیاز دارند. فیزیوتراپیست ها در این بخش خلط داخلی ریه را تخلیه کرده و ‌به بهبود تنفس بیمار کمک می کنند.

2. فیزیوتراپی سوختگی

   فیزیوتراپیست ها می توانند در بخش سوختگی نیز به بهبود بیمار کمک کنند. در این بخش فیزیوتراپیست با توجه به شدت و درجه سوختگی و همچنین ناحیه سوختگی به بهبود وضعیت بیمار کمک کرده و با کمک تکنیک ها و روش های مختلف به بهبود زخم، ترمیم بافت های سوخته و آسیب دیده، بازگشت عملکرد عضو آسیب دیده بعد از جراحی پلاستیک و دیگر جراحی ها، کمک می کنند.

3. فیزیوتراپی سالمندان

   فیزیوتراپی در بخش سالمندان به مراقبت های لازم و همچنین آموزش مراقبان فرد سالمند و انجام تکنیک های خاص و ورزش های مفید ومناسب افراد (جهت بهبود و کنترل بیماری و مشکلاتی از جمله آرتروز، روماتیسم، پوکی استخوان و...) اختصاص داشته و موجب کنترل و بهبود وضعیت سلامت بیماران سالمند می شوند.

4. فیزیوتراپی معلولین

   افراد معلول به طور معمول و به تنهایی قادر به انجام تمرینات ورزشی نبوده و برای کارهای خود نیز نیاز به کمک دارند. فیزیوتراپیست با استفاده از روش های مختلف درمانی در صورتی که فرد به دلیل خاصی دچار معلولیت شده باشد و به طور مادرزادی معلول نباشد، به درمان بیمار پرداخته و سعی می کند وضعیت بیمار را کنترل کرده و بهبود بخشد. همچنین با استفاده از تکنیک های مختلف تمرین درمانی، هیدروتراپی، منوال تراپی و... به بیمارانی که به طور مادرزاد دچار معلولیت های ذهنی و جسمی بوده اند نیز کمک کرده و از ایجاد آسیب های شدید تر جلوگیری می کنند.

5. فیزیوتراپی بارداری، زایمان و بعد از زایمان

   گروهی از فیزیوتراپیست ها به مشکلات زنان باردار پرداخته و در دوران بارداری و همچنین بعد از زایمان می توانند به بهبود وضعیت مادر، فرزند، زایمان آسان و بی خطر و همچنین بهبود مشکلات و عوارض ایجاد شده در دوران بارداری (مشکلات تنفسی، درد کمر، افتادگی لگن، رحم و مثانه، درد زانو، ورم پاها و....کمک کنند.) این گروه از فیزیوتراپیست به خوبی از وضعیت زنان باردار آگاه بوده و تمام مسائل مربوط به آنها را می دانند. در نتیجه موارد منع استفاده از تکنیک ها، دفعات تکرار ورزش ها و حتی مسائل روحی زنان باردار را دانسته و به کمک متخصصین تغذیه و روان درمانی به بهبود زنان باردار کمک کرده و می توانند به بالا بردن سطح روحیه و جلوگیری از افسردگی در دوران زایمان و بعد از آن نیز کمک کنند.

6. فیزیوتراپی مغز و اعصاب

   این بخش از فیزیوتراپی و خدمات و آموزش ها به افرادی مربوط می شود که دچار معلولیت های ذهنی و جسمی بوده اند و یا به مشکلات مغز و اعصاب از جمله پارکینسون، سکته مغزی، ام اس و...مبتلا می باشند. در این بخش فیزیوتراپیست ها معمولا علاوه بر اینکه با تکنیک ها و روش های مختلف درمانی از جمله منوال تراپی، الکتروتراپی و... به بهبود وضعیت بیمار می پردازند، در انجام تمرینات ورزشی تعیین شده و همچنین کارهای بیمار نیز به او کمک می کنند. چرا که این بیمار معمولا دچار ناتوانی و فلج در اندام خود شده و ممکن است حتی قادر به انجام کارهای روزانه و شخصی خود نباشند.

   برای آشنایی بیشتر با بیماری های مغز و اعصاب و درمان آن ها با فیزیوتراپی، پیشنهاد می کنیم مقالات زیر را مطالعه نمایید:

   پارکینسون |‌ علل، علائم، تشخیص، فیزیوتراپی و توانبخشی پارکینسون سکته مغزی | فیزیوتراپی و ورزشهای بعد از سکته مغزی در منزل و کلینیک فیزیوتراپی ام اس | درمان ام اس با فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی

7. فیزیوتراپی اطفال

   گروهی از فیزیوتراپیست در حیطه اطفال فعالیت داشته و به بهبود و کنترل وضعیت کودکان آسیب دیده بعد از تولد تا دوران نوجوانی می پردازند. ممکن است نوزاد در دوران شکل گیری (جنینی) به دلایل وراثتی و ژنتیکی دچار اختلالاتی در بدن شود. گاهی این اختلالات خطرناک بوده و گاهی به مرور زمان و با کنترل به طور قطعی درمان شده و خطری به همراه نخواهند داشت. گاهی نیز به دلیل سوانح مختلف در سنین کودکی مشکلاتی برای کودک ایجاد شده و موجب ناراحتی او می شود. فیزیوتراپیست هایی که در این حیطه فعالیت می کنند با روحیه کودکان، طرز برخورد با کودک و روانشناسی کودک و همچنین سایر مشکلات کودک آشنا بوده و می توانند به بهترین شکل به بهبود کودک کمک کنند. معمولا از آنجایی که کودکان روحیه لطیفی دارند و به بازی و تفریح علاقه مند هستند، فیزیوتراپیست برای درمان آن ها از روش های هیجانی و تفریحی استفاده کرده و به والدین کودک نیز آموزش های لازم را خواهند داد. این موضوع باعث می شود که کودک از درمان فرار نکند و تا پایان درمان او انجام گیرد.

8. فیزیوتراپی ورزشکاران

   ورزشکاران بخصوص ورزشکاران حرفه ای به دلیل اینکه همواره به دنبال تمرین و پیشرفت بوده و در مسابقات مختلفی شرکت می کنند، به بدنی سالم با عضلات قوی نیاز داشته و باید بعد از هر آسیب جزئی سریعا ریکاوری شوند و تحت درمان و مراقبت قرار بگیرند. در نتیجه برای تقویت عضلات خود و بهبود سریع تر آسیب های ایجاد شده در حین تمرینات و مسابقات به تمرینات فیزیوتراپی و تکنیک های فیزیوترپی نیاز دارند. فیزیوتراپیست در این حیطه به انواع آسیب های ورزشی مسلط بوده و می تواند با به کارگیری چندین تکنیک از بروز آسیب جدی تر جلوگیری کند و به بهبود سریع فرد مصدوم نیز کمک کند. به طور معمول تیم های ورزشی حرفه ای در هنگام مسابقات به دلیل بازگشت سریع ورزشکار از جمله فوتبالیست ها به زمین بازی، به فیزیوتراپیست و تیم پزشکی نیاز داشته و همیشه در کنار خود تیم مخصوص درمانی و فیزیوتراپی خواهند داشت.

ویژگی های فیزیوتراپی

فیزیوتراپی خوب از ویژگی های خاصی برخوردار است. این ویژگی ها عبارتند از:

１. کسی که از تکنیک ها و روش های فیزیوتراپی استفاده می کند و بیمار تحت نظر او قرار می گیرد، حتما باید دارای سابقه، تجربه و همچنین تحصیلات آکادمیک باشد.
２. کلینیک فیزیوتراپی حتما باید از امکانات و تجهیزات (دستگاه های نوین، پیشرفته و ...) برخوردار باشد. (یعنی کلینیک یا مرکز درمانی باید مجهز و کامل باشد.)
３. فیزیوتراپی حتما باید با دقت و در محل امن و آرام انجام بگیرد تا بیمار دور از تنش و استرس باشد و درمان به خوبی انجام شود.
４. فیزیوتراپی حتما باید در محل تمیز و استیل شده انجام شود تا خطری بیمار را تهدید نکند.
５. تمام مراحل بیماری و درمان بیمار باید در پرونده بیمار ثبت شود و فیزیوتراپیست هر جلسه وضعیت بیمار و همچنین وضعیت بهبود و پیشرفت و یا عدم تغییر بیمار را چک کند.

انجمن فیزیوتراپی ایران

همانطور که در سطح جهان انجمن و کنفدراسیون فیزیوتراپی وجود دارد، هر کشور دارای انجمن فیزیوتراپی می باشد و بعد از اعلام نتایج و آیین نامه های ارائه شده توسط انجمن جهانی فیزیوتراپی در داخل کشور، اعضای هیات مدیره و رییس انجمن کلیه آیین نامه ها را به سراسر کشور ابلاغ خواهد کرد. در ایران اولین انجمن فیزیوتراپی توسط فارغ التحصیلان خارج از کشور که بیشتر آن ها در انگلیس تحصیل کرده بودند، در مرداد ماه سال ۱۳۴۸ تاسیس شد. این افراد هزینه انجمن را به صورت شخصی تقبل کردند و یک سیستم آموزشی در رابطه با فیزیوتراپی را در کشور دایر کردند. عده ای از آن ها که در زمینه فیزیوتراپی تخصص داشتند، شروع به آموزش کردند و خدماتی را در اختیار مردم قرار دادند. در ابتدا اعضای این انجمن کم بودند و موسسان آن در راس انجمن قرار داشتند. به تدریج اعضا بیشتر شدند و در مرداد ماه ۱۳۴۸ گروه فارغ التحصیلان فیزیوتراپی از دانشگاه تهران نیز به موسسان این مجموعه پیوستند. بدین ترتیب انجمن فیزیوتراپی ایران به صورت حرفه ای کار خود را آغاز کرد. امروزه این انجمن بیش از ۲۰۰۰ نفر عضو داشته و به صورت فعال به کار خود ادامه می دهد.

کنفدراسیون جهانی فیزیوتراپی

کنفدراسیون جهانی فیزیوتراپی (WCPT) یکی از سازمان های غیر انتفاعی در سطح بین الملل بود که اولین بار در تاریخ 11 سپتامبر سال 1951 تاسیس شد. اعضای این انجمن نمایندگان حرفه ای در علم فیزیوتراپی در سطح بین الملل و از کشورهای مختلف بوده و شامل 101 نفر می شوند. این انجمن بین المللی هر 4 سال یک بار در یک از کشورهای عضو کنفدراسیون و کنگره، دور هم جمع شده و در رابطه با یکی از حوزه های علمی و همچنین مسائل مربوط به فیزیوتراپی و توان بخشی به بحث و گفت و گو پرداخته و مقالاتی را ارائه می دهند. سپس این مقالات مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین در کنار این بررسی ها اعضای اصلی کنگره آیین نامه هایی را تصویب کرده و به دیگر اعضای انجمن ارائه می دهند و این قوانین و آیین نامه ها در اختیار کشورهای عضو کنگره قرار گرفته و در انجمن فیزیوتراپی هر کشور نیز مورد بررسی قرار گرفته و سپس در اختیار فیزیوتراپیست ها قرار می گیرند. فیزیوتراپیست ها نیز طبق این آیین نامه ها به آموزش و درمان می پردازند. در رابطه با اعضای هیات مدیره و رییس این انجمن باید گفت که در هر 4 سال، با توجه به رای گیری ها این اعضا عوض شده و به مدت 4 سال به عنوان رییس و هیات مدیره در کنگره فعالیت خواهند کرد. تمامی خدمات، آموزش ها و تشویق ها باید طبق آیین نامه و قوانین تصویب شده در کنگره بین المللی انجام بگیرند.

نشریات و ژورنال های معتبر فیزیوتراپی

در رابطه با علم فیزیوتراپی، تکینک های آن و همچنین زمینه ها و دیگر موارد مرتبط با فیزیوتراپی در سراسر جهان، مقالات، نشریه ها و ژورنال هایی نوشته و بررسی شده است. در این بخش به معرفی چندین مقاله معتبر و کاربردی فیزیوتراپی پرداخته و تاریخچه مختصری از آن را شرح خواهیم داد:

1. Journal of the Japanese Physical Therapy Association

   در رابطه با این مجله (انجمن فیزیوتراپی ژاپن) باید گفت، این مجله بخش فیزیوتراپی، فناوری و تکنیک های فیزیوتراپی، ورزش درمانی و سایر مقوله های مربوط به فیزیوتراپی را پوشش داده و توسط انجمن فیزیوتراپیست های ژاپن منتشر شده است. رتبه این مجله در انجمن فیزیوتراپی ژاپن ۱۹۱۰۲ بوده و طبق شاخص علمی مجلات (SJR) نیز در رتبه ۰.۱۸۱ و شاخص هفتم قرار دارد. لازم به ذکر است که این ژورنال در دسته ژورنال های معتبر فیزیوتراپی قرار گرفته است. (نشریه انجمن فیزیوتراپی ژاپن متعلق به سال ۲۰۲۰ می باشد.)

معرفی رشته فیزیوتراپی

یکی از شاخه های رشته تجربی و پزشکی، فیزیوتراپی بوده و در زیر مجموعه گروه یک تجربی قرار می گیرد. این رشته تحصیلی طی ۴ سال در دوره کارشناسی طول کشیده و می تواند بعد از آن نیز در مقاطع بالاتر و در شاخه های بیشتر آن را ادامه داد. فیزیوتراپی از دو کلمه عوامل فیزیک و درمان تشکیل شده است. بخشی از این رشته توسط حرکات فیزیکی فیزیوتراپیست و بر روی بدن مراجعه کنندگان و بیماران صورت گرفته و بخش دیگری با استفاده از تکنیک های درمانی خاص و توسط دستگاه های متفاوت انجام می گیرد. آنچه در این رشته حائز اهمیت است، این است که در این رشته مواد شیمیایی و داروها جایی نداشته و علاوه بر درمان آسیب ها و بیماری های مختلف ایجاد شده در افراد، می تواند موجب جلوگیری از آسیب و ناتوانی افراد در برابر حوادث و تصادفات و همچنین کاهش احتمال جراحی ناحیه آسیب دیده بدن شود. فیزیوتراپی یک رشته توانبخشی بوده و توان و قدرت بدنی فرد را به او بر می گرداند. باید گفت این رشته از رشته های ستاره دار رشته تجربی بوده و ۷۰ درصد افراد از جنسیت های زن و مرد می توانند، در این رشته قبولی کسب کرده و در دانشگاه مشغول به تحصیل شوند. فیزیوتراپی نیز مانند بسیاری از رشته ها، در دوره های مختلفی تدریس شده و افراد می توانند از دوره کاردانی تا دکتری این رشته را دنبال کرده و پیش ببرند.

دانشگاه های فیزیوتراپی ایران

در حال حاضر در سراسر ایران حدود ۱۵ دانشگاه دولتی در آموزش این رشته فعالیت دارند. البته دانشگاه های علمی کاربردی نیز با ظرفیت بسیار کمی، البته به دلیل ظرفیت دانشگاه های علمی کاربردی، تعداد کمی از داوطلبان کنکور تجربی در شاخه فیزیوتراپی می توانند در دانشگاه های علمی کاربردی مورد قبول واقع شوند. این ظرفیت هر ساله متغیر می باشد.

کارشناسی فیزیوتراپی

این دوره حدود ۴ سال طول کشیده و به طور معمول شامل ۸ ترم می شود. این دوره طبق آیین نامه شورای عالی آموزش دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی برنامه ریزی شده است. در دوره کارشناسی فیزیوتراپی، فارغ اتحصیلان می توانند بعد از اتمام دوره در رشته های علوم تشریح، فیزیولوژی و یا آناتومی بدن به ادامه تحصیل بپردازند. دروس این دوره به صورت عملی، نظری و همچنین عملی و کار آموزی انجام می گیرد. فارغ التحصیلان این دوره بعد از تشخیص بیماری فرد توسط پزشک، می توانند در بخش خدماتی و در جهت تامین نیازهای تحقیقاتی و آموزشی به بیماران کمک کنند. دروس این دوره حدود ۱۳۵ واحد بوده که ۲۴ واحد آن به کار آموزی اختصاص دارد.

کارشناسی ارشد فیزیوتراپی

افرادی که دوره کارشناسی فیزیوتراپی را می گذرانند و در گزینش قبول می شوند، در صورت دارا بودن درجه و رتبه کار درمانی و فیزیوتراپی و موفقیت در آزمون های آناتومی، اعضای مصنوعی، اصول توانبخشی، فیزیک و مکانیک، الکتروتراپی و.... می توانند وارد دوره کارشناسی ارشد شوند. این دوره حدود ۲ سال طول کشیده و به طور معمول شامل ۴ ترم می شود. این دوره طبق آیین نامه شورای عالی آموزش دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی برنامه ریزی شده است. کل واحدهای درسی این دوره ۳۲ واحد می باشد که ۱۹ واحد آن اجباری، ۹ واحد آن اختیاری و ۴ واحد به پایان نامه تعلق می گیرد. فارغ التحصیلان در این مقطع می توانند در درمان از تکنیک های پیشرفته موبلیزیشن ستون فقرات و همچنین اندام های دیگر استفاده کنند و به تحقیق در این حوزه بپردازند.

دکترای فیزیوتراپی

بعد از اینکه محصلین در رشته فیزیوتراپی دوره کارشناسی ارشد را گذراندند و در گزینش نیز قبول شدند، در صورتی که در آزمون های لازمه نیز قبول شوند می توانند در مقطع دکتری شروع به تحصیل کنند. البته حتما باید مدرک معتبر کارشناسی ارشد را از دانشگاه های داخلی و یا خارجی دریافت کرده باشد و مدرک آن ها مورد تایید وزارت بهداشت و درمان قرار گرفته باشد. این دوره بسیار تخصصی بوده و معمولا ۲ تا ۵ سال طول می کشد و دروس آن در مرحله آموزشی حدود ۱۰ واحد اجباری، ۲۷ واحد انتخابی و در مرحله پژوهشی حدود ۲۴ واحد رساله و یا پایان نامه می باشد. بعد از گذراندن تمام دوره ها و کسب مدرک دکتری در فیزیوتراپی، فرد به یک متخصص فیزیوتراپیست تبدیل شده و می تواند علاوه بر تدریس دروس فیزیوتراپی در دانشگاه ها و درمان بیماران، کلینیک فیزیوتراپی نیز تاسیس کند و به عنوان رییس کلینیک و دکتر متخصص فیزیوتراپی در شاخه های مختلفی به بیماران خدمت کرده و فعالیت کند.

آینده شغلی و درآمد فیزیوتراپی در ایران

افرادی که در رشته فیزیوتراپی تحصیل کرده اند و یا می خواهند وارد این رشته تحصیلی شوند، همواره درحال بررسی این موضوع هستند که بعد از فارغ التحصیلی بازار کار و موقعیت های شغلی و همچنین درآمد آن ها چگونه خواهد بود؟ باید گفت بازار کار و موقعیت شغلی در رشته فیزیوتراپی نسبتا خوب بوده و امروزه در این مراکز درمانی فیزیوتراپی بیشتر شده و جهت تکمیل کادر و پرسنل خود، از افرادی که در این رشته تحصیل کرده اند، به عنوان کارآموز استقبال کرده و در حین کارآموزی در صورتی که از اقدامات فرد راضی باشند او را به عنوان فیزیوتراپیست در کلینیک و مرکز درمانی استخدام خواهند کرد. تاکنون آمار دقیقی نسبت به میزان درآمد فیزیوتراپیست ها در دسترس نبوده اما با این حال می توان گفت این شغل می تواند برای فیزیوتراپیست های متخصص و با تجربه که در کلینیک های خصوصی کار می کنند، درآمد خوبی را به همراه داشته باشد. با این حساب در می یابید که فیزیوتراپی نیز مانند بسیاری از رشته های دیگر آینده شغلی خوبی خواهد داشت و فرد می تواند با توجه به توانایی، تجربه و کارکرد خود، از جایگاه شغلی ویژه و درآمد بالایی برخوردار شود. افرادی که در حیطه دولتی به کار فیزیوتراپی مشغول هستند، معمولا درآمد خیلی بالایی ندارند و فیزیوتراپیست هایی که به صورت مستقل و جداگانه (خصوصي) در حال خدمت به بیماران هستند، معمولا درآمد بالاتر و بهتری دارند. در نتیجه اگر فرد مهارت و توانایی بالایی در رشته فیزیوتراپی داشته باشد، از پشتکار لازم نیز برخوردار باشد، می تواند در این رشته موفق شود و در رده فیزیوتراپیست های پر درآمد قرار بگیرد. رشد شغلی و بازار کار فیزیوتراپیست ها امروزه رو به افزایش بوده و درصد شانس افرادی که در این رشته تحصیل کرده اند، در رابطه باآینده شغلی، استخدام دولتی همچنین درآمد مطلوب نیز رو به رشد و افزایش می باشد.

مشکلات رشته فیزیوتراپی

فیزیوتراپی از رشته هایی با درآمدی خوب و همچنین بازار کار مناسب می باشد. در این رشته هر چه مهارت و تخصص فیزیوتراپیست بیشتر باشد و در دانشگاه معتبرتری تحصیل کرده باشد و دارای تحصیلات آکادمیک معتبر باشد، با توجه به میزان رضایت افراد مراجعه کننده و موفقیت های کسب کرده، می تواند در سطح بالاتری قرار گرفته و درآمد بهتری کسب کند. در رابطه با درآمد و بازار کاری این رشته در خارج از ایران نیز باید گفت کشورهایی از جمله آمریکا و استرالیا امروزه در صدر جدول خدمات فیزیوتراپی و رشد بازار کار این رشته قرار دارند. با این حال این رشته نیز مشکلات و سختی هایی داشته که در ادامه به چندین مورد از موارد مهم آن، اشاره خواهیم کرد:

1. مشکلات روحی و عصبی

   فیزیوتراپیست ها به دلیل گذراندن وقت خود با بیماران مختلف و همراهان آن ها و قرار گیری در اجتماع ممکن است دچار مشکلات عصبی و روحی و آسیب های اجتماعی شوند. علت مشکلات روحی این است که فیزیوتراپیست باید با بیماران متفاوت و در خصوص بیماری های مختلف به درمان بپردازد. ممکن است در این بین، شاهد درد و ناراحتی بیمار خود باشد و بعد از مدتی به دلیل حجم ناراحتی ها و مشاهدات آزار دهنده خود دچار مشکلات روحی، افسردگی همچنین خستگی های شدید و ضعف اعصاب شود.

2. مشکلات جسمی

   فیزیوتراپیست ها به دلیل استفاده مکرر از دست و دیگر نواحی بدن خود ممکن است دچار ناراحتی و مشکلات ارتوپدی شوند و در نهایت قدرت و توان خود را برای انجام تکنیک های فیزیوتراپی بر روی بیماران از دست بدهند. البته در صورتی که فیزیوتراپیست بیش از حد از بدن خود کار بکشد و یا حرکات اشتباه انجام دهد و همچنین عضلات خود را با ورزش تقویت نکند، دچار این مشکلات خواهد شد.

3. از کار افتادگی سریع بدن

   فیزیوتراپیست ها زودتر از افراد دیگر دچار مشکلات و دردهای عضلانی می شوند. علت این موضوع استفاده مکرر و مداوم از بدن خود و تحمل فشارهای زیاد بر روی نواحی مختلف بدن می باشد. معمولا فیزیوتراپیست هایی که در حیطه تکنیک های دستی و همچنین تمرین درمانی و خدماتی فعالیت دارند، بیش تر از دیگران دچار ناراحتی و فرسودگی و ناتوانی نواحی مختلف بدن بخصوص، دست، کمر و پا می شوند.

مدالیته چیست؟

کلمه مدالیته به معنای روش، راه، طریقه و طرز کار بوده و از واژه MODALITY سرچشمه می گیرد. به اهدافی که طبق روند و اصول کار در یک حرفه تعیین و تعریف می شود، در اصل همان مدالیته می گوید. مدالیته و روند کار در حرفه های مختلف به صورت متفاوت بررسی و طبقه بندی می شود. برای مثال مدالیته در تجارت شامل اهداف و مسائل تجاری، سود و منفعت، بازاریابی، تکنیک های معامله، قراردادها و.... می شود، در صورتی که در هنر نقاش مدالیته به روند تصویرسازی ذهنی، طراحی، خلاقیت، خلق اثر و... می انجامد.

مدالیته های فیزیوتراپی

در رابطه با مدالیته های فیزیوتراپی باید گفت، فیزیوتراپی شامل مدالیته ها و تکنیک های مختلفی بوده که به شکل های خاص و طبق روند کار، هدف و اصول خاصی انجام می گیرند و در دسته علم فیزیکی و پزشکی طبقه بندی می شوند:

1. مدالیته های الکتریکی

   این مدالیته ها به کمک جریان الکتریکی موجب تحریک و ترمیم سریع بافت های آسیب دیده بدن شده و در نهایت موجب کاهش دردهای بیمار می شوند. این دسته از مدالیته ها عبارتند از: تجهیزات الکتروتراپی، تحریکات الکتریکی تنس، فارادیک، اینترفرنشیال و...

2. ماساژ

   این مدالیته به کمک دستگاه و دست فیزیوتراپیست انجام گرفته و موجب کاهش درد و تورم ایجاد شده و افزایش گردش خون در بدن فرد می شود. این مدالیته از مدالیته و روش های سنتی و قدیمی بوده و در انواع مختلف انجام می گیرد. کایروپراکتیک از جمله مدالیته های ماساژ می باشد.

3. مدالیته های حرارتی

   این بخش از مدالیته های فیزیوتراپی جنبه حرارتی داشته و به کمک حرارت به بهبود عوارض ایجاد شده در بدن کمک می کنند. مدالیته های حرارتی فیزیوتراپی عبارتند از: اشعه مادون قرمز، کمپرس ها و پک های گرم و امواج فراصوت و...

4. مدالیته های مکانیکی

   این بخش از مدالیته های فیزیوتراپی جنبه حرکتی و مکانیک داشته و به کمک اصول مکانیکی به درمان و بهبود عوارض مختلف ایجاد شده در بدن می پردازند. مدالیته های مکانیکی عبارتند از: تعلیق درمانی یا SUSPENSION، کشش یا تراکشن و همچنین تمرینات دوچرخه سواری در حالت ثابت، صندلی کوادر، قرقره و فنر ها و.....

5. مدالیته های تمرینی و ورزشی

   این بخش از روش ها و مدالیته ها طبق اصول ورزشی و تمرین درمانی انجام گرفته و می توانند بر روی نواحی مختلف و آسیب دیده بدن تاثیر مثبت بگذارند. مدالیته ها و یا تمرین های ورزشی در چندین بخش تعادلی، تقویتی، استقامتی، کششی قرار گفته و به صورت ایزومتریک و یا ایزوتونیک انجام می گیرند و در نهایت موجب کنترل و بهبود عوارض ایجاد شده و همچنین از بروز آسیب های جدی تر در بدن جلوگیری کرده و به افزایش دامنه عملکردی و حرکتی بدن کمک می کنند.

انواع فیزیوتراپی

بعد از تجویز پزشک، فرد به کلینیک فیزیوتراپی مراجعه می کند. فیزیوتراپیست در جلسه ای، به صحبت با بیمار پرداخته و با بیمار آشنا می شود. در صورتی که فیزیوتراپی در جهت بهبود فرد بعد از جراحی ناحیه آسیب دیده انجام شود، ابتدا فیزیوتراپیست آموزش های لازم و مراقبت های لازم را قبل از جراحی به بیمار و اطرافیان او آموزش می دهد و سپس برخی اطلاعات را به بیمار ارائه می دهد. در صورتی که فیزیوتراپی قبل از جراحی صورت بگیرد، فیزیوتراپیست ابتدا بعد از مشاوره و بررسی وضعیت بیمار و نوع و شدت عارضه، نرمش ها و تمرینات ورزشی مناسب و مخصوصی را در جهت بهبود وضعیت بیمار مشخص کرده و یک برنامه ی ورزشی مناسب تنظیم می کند. سپس شروع به انجام روش های درمانی از جمله منوال تراپی، الکتروتراپی و... می کند. این روش ها با توجه به شرایط بیمار، واجد شرایط بودن (یعنی بیمار جز افرادی که منع از انجام روش فیزیوتراپی هستند نباشد.)، شدت و نوع عارضه و همچنین صلاح دید و تشخیص فیزیوتراپیست مشخص شده و انجام می گیرد. در پایان نیز فیزیوتراپیست برنامه درمانی جامع و دقیقی را در اختیار بیمر قرار می دهد. تکنیک های درمانی فیزیوتراپی در نواحی مختلف بدن صورت گرفته و به بهبود بیمار کمک می کنند. انواع فیزیوتراپی با توجه به ناحیه آسیب دیده بدن و کاربرد آن عبارتند از:

1. فیزیوتراپی دست

   دست مشتکل است از انگشتان، مچ دست، کف دست، پشت دست، ساعد، آرنج، بازو و شانه. هر کدام از این نواحی می توانند به دلیل آسیب دیدگی در سوانح مختلف و یا وجود عارضه و بیماری خاص دچار آسیب هایی از جمله درد و تورم، کاهش دامنه حرکتی دست، آسیب دیدگی عصب، کشیدگی و پارگی رباط ها و تاندون ها، گیر افتادگی عصب و.... شوند. در صورت وقوع هر یک از این عوارض علم فیزیوتراپی می تواند به کنترل و بهبود عارضه و آسیب ایجاد شده در این نواحی بپردازد و از تشدید آسیب و عارضه نیز جلوگیری کند. عوارض شایع و مربوط به دست، شامل سندرم تونل کارپال، آرنج تنیس بازان، انگشت چکشی، شکستگی و دررفتگی مچ دست، آسیب های روتاتور کاف در شانه، شانه یخ زده، کیست بیکر، انگشت ماشه ای و....می شود. فیزیوتراپیست بعد از معاینه دقیق ناحیه آسیب دیده با توجه به شرایط بیمار و با استفاده از روش های مختلف فیزیوتراپی، الکتروتراپی، منوال تراپی و همچنین تکنیک های تمرین درمانی به بهبود عوارض ایجاد شده در دست پرداخته و علاوه بر اینکه قبل از جراحی می تواند بسیار کاربردی باشد، بعد از جراحی نیز می تواند به بهبود سریع تر ناحیه آسیب دیده و بازگشت عملکرد و دامنه حرکتی نواحی مختلف دست کمک کند.

2. فیزیوتراپی پا

   پا نیز همانند دست از بخش های متفاوتی از جمله انگشتان، مچ پا، کف پا، پشت پا، ساق، زانو، ران تشکیل شده است. هر کدام از نواحی ذکر شده می توانند به دلیل آسیب دیدگی در سوانح مختلف از جمله تصادف، سقوط از ارتفاع، ضربه و یا وجود عارضه و بیماری خاص دچار آسیب هایی از جمله درد و تورم، کشیدگی و پارگی رباط ها و تاندون ها، کاهش دامنه حرکتی پا، آسیب دیدگی عصب، گیر افتادگی عصب و.... شوند. علم فیزیوتراپی می تواند در صورت وقوع هر کدام از این عوارض و آسیب ها به کنترل و بهبود عارضه و آسیب ایجاد شده در این نواحی بپردازد و از تشدید آسیب و عارضه نیز جلوگیری کند. عوارض شایع و مربوط به پا شامل انگشت چکشی، آسیب های رباط های زانو از جمله رباط های صلیبی، شکستگی و در رفتگی مچ پا، اسپاسم های عضلانی، آسیب های همسترینگ، خار پاشنه و....می شود. فیزیوتراپیست بعد از معاینه دقیق ناحیه آسیب دیده، با توجه به شرایط بیمار و با استفاده از روش های مختلف فیزیوتراپی، الکتروتراپی، منوال تراپی و همچنین تکنیک های تمرین درمانی به بهبود عوارض ایجاد شده در نواحی مختلف پا پرداخته و چه قبل از جراحی و چه بعد از جراحی می تواند بسیار کاربردی و موثر واقع شود. فیزیوتراپی بعد از جراحی به افزایش دامنه حرکتی پا و همچنین افزایش سرعت روند بهبود و کاهش درد و تورم ایجاد شده در پا کمک می کند.

3. فیزیوتراپی کمر و ستون فقرات

   بخشی از روش های درمانی عوارض و آسیب های ایجاد شده در کمر و ستون فقرات از جمله: فتق دیسک کمر، جابه جایی مهره ها، آرتروز ها، روماتیسم مفصلی، اسپاسم های شدید عضلانی، درد کمر، قوس و انحنای ستون فقرات، قوز، تورم و التهاب کمر و ستون قفرات و...شامل تکنیک های مختلف فیزیوتراپی می شود. فیزیوتراپی از درمان های ایمن، کاربردی و موثر بوده و می تواند به بهبود عوارض و آسیب های ایجاد شده در کمر وستون فقرات چه قبل از جراحی و چه بعد از جراحی کمک کند. همچنین با کمک تکنیک های دستی و غیر دستی و همچنین تمرین درمانی به بهبود وضعیت بیمار پرداخته و از پیشرفت روند عارضه و شدید شدن آن و همچنین تشدید درد و ناراحتی های ایجاد شده در این نواحی جلوگیری کرده و در نهایت موجب تقویت عضلات کمر، افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری در نواحی ستون فقرات و کمر می شود.

4. فیزیوتراپی سر و گردن

   فیزیوتراپی بر روی نواحی گردن و سر نیز انجام شده و یا با هدف قرار دادن نقطه خاصی از بدن به عوارض ایجاد شده در این نواحی می پردازد و موجب بهبود وضعیت سر و گردن بیماری می شود. تکنیک های فیزیوتراپی از جمله تکنیک های دستی، کایروپراکتیک، درای نیدلینگ و تکنیک های غیر دستی و دستگاهی (الکتروتراپی) و همچنین تمرین درمانی به بهبود عارضه هایی از جمله سردرد های میگرني، سردرد های گردنی و پیامکی، فتق دیسک گردن، لوردوز گردنی، آرتروز گردن، دردهای عضلانی و اسپاسم های شدید گردن، پرداخته و موجب بهبود و کنترل وضعیت بیمار شده و همچنین بعد از جراحی موجب افزایش بازگشت سرعت عملکرد گردن شده و در مواقعی که وضعیت گردن و سر بسیار حاد نباشد نیز، می تواند از بروز آسیب شدیدتر جلوگیری کرده و احتمال انجام جراحی را نیز کاهش دهد.

5. فیزیوتراپی فک و صورت

   روش های درمانی فیزیوتراپی در درمان بسیاری از مشکلات از جمله مشکلات فک و صورت، موثر و مفید می باشند. در ابتدا فیزیوتراپیست وضعیت فک و صورت بیمار و همچنین سوابق بیماری های دیگر او را مورد بررسی قرار می دهد. سپس با توجه به وضعیت فک و صورت و آسیب دیدگی بیمار و همچنین شرایط او، یک برنامه درمانی مناسب تعیین و تنظیم کرده و طبق آن به درمان فک و صورت بیمار می پردازد. ابتدا با استفاده از حرکات فیزیکی خاص، نرمش و ورزش های مناسب فک و صورت، به بهبود وضعیت فک و صورت از جمله اسپاسم، دررفتگی، فلج صورت، فلج بلز، سکته مغزی، قفل شدگی، دردهای شدید، سرگیجه و ... پرداخته و در نهایت برای سرعت بخشیدن به درمان، شروع به انجام تکنیک های مختلفی از جمله کایروپراکتیک، لیزرتراپی، تکار تراپی، الکترومغناطیس و... می کند.

6. فیزیوتراپی لگن

   یکی از نواحی حساس بدن لگن بوده که در طول عمر و با گذشت زمان همراه با آسیب های جزئی دچار اختلال و مشکل می شود. در نهایت این آسیب ها به آسیب های جدی تر و دردهای شدیدتر تبدیل شده و ممکن است، خطرات بسیاری به دنبال داشته باشند. در رفتگی ها، شکستگی های استخوان های لگن، خشکی و سفتی و اسپاسم های عضلانی، کشیدگی رباط ها و تاندون ها و همچنین عارضه هایی از جمله پوکی استخوان و آرتروز، موجب تحلیل رفتن و فرسایش مفصل لگن شده و می تواند، باعث ایجاد آسیب، درد و ضعف در لگن شود. فیزیوتراپی لگن به بهبود اینگونه آسیب ها پرداخته و به فرد کمک می کند تا در حد امکان از اینگونه آسیب ها و یا تبدیل آسیب های جزئی به آسیب های بزرگ و شدید جلوگیری کند. فیزیوتراپی و توانبخشی لگن نیز مانند دیگر نواحی بدن به کمک تکنیک های دستی از جمله منوال تراپی، کایروپراکتیک و... تکنیک های الکتروتراپی و همچنین تمرین درمانی و تمرینات فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست انجام می گیرند. این تکنیک ها مناسب افرادی هستند که:
   1. در سنین جوانی و سالمندی دچار شکستگی و در رفتگی لگن شده اند.
   2. دچار سختی و سفتی و خشکی و اسپاسم های عضلانی لگن هستند.
   3. دچار ناراحتی و آسیب عصب سیاتیک هستند.
   4. جراحی های در رابطه با لگن انجام داده اند.
   5. در دوران بارداری قرار داشته و یا زایمان سختی داشته اند.
   6. دچار یبوست های شدید و یا افتادگی های مثانه هستند.
   7. در ناحیه ران و مچ پا دچار درد های مزمن هستند.
   8. دچار آسیب و درد در ناحیه کمر هستند..
   9. دچار بی ثباتی و ناپایداری مفصل لگن و یا نیمه در رفتگی آن شده اند.
   10. دچار بی اختیاری و عدم کنترل ادرار شده باشند.
   11. دچار عوارضی از جمله افتادگی لگن، مثانه و رحم، عفونت، التهاب های لگن و بورسیت مفصل لگن هستند.

7. فیزیوتراپی زانو

   فیزیوتراپی و توانبشخی زانو از روش های موثر و مفید در درمان آسیب های زانو می باشد. فرقی ندارد شخص مصدوم و بیمار جوان است یا پیر و آسیب جزئی است یا خیر، در صورتی که آسیب های زانویی در عملکرد و فعالیت های روزانه فرد اختلال ایجاد کنند، باید خیلی زود اقدام به درمان کرد. در افراد جوان روند بهبودی معمولا سریع تر از افراد پیر می باشد. در صورتی که فرد در درمان سهل انگاری کند، می تواند باعث ایجاد مشکلات بیشتر و جدی تری شود، زیرا اگر آسیب های جزئی درمان نشوند، به تدریج به آسیب های کلی و جدی تری تبدیل خواهند شد. فیزیوتراپی به روش های مختلف انجام می گیرد و بخشی از آن مربوط به فعالیت های ورزشی است. افرادی که دچار آسیب مینیسک و پارگی لیگامان ها، تاندونیت، کشیدگی تاندون ها، شکستگی ها و در رفتگی های مفصل زانو و تورم و آب آوردن زانو می شوند، بعد از تشخیص پزشک باید به فیزیوتراپیست مراجعه کنند و لازم است درمان های فیزیوتراپی را انجام بدهند. این آسیب ها معمولا با دردهای مکرر و شدید، قفل شدن زانو، اسپاسم، خشکی مفصل، تورم، عدم توانایی در خم و راست کردن زانو، صدا دادن زانو و ... همراه می باشند. همچنین بیماری هایی از جمله پوکی استخوان، آرتروز زانو، بورسیت یا تورم کیسه محافظ اطراف زانو، سندرم پاتلوفمورال، نیز برای درمان به فیزیوتراپی نیاز دارند و در آخر افرادی که زانوی خود را جراحی کرده اند و جراحی تعویض مفصل زانو انجام داده اند، برای بدست آوردن قدرت و افزایش دامنه حرکتی زانو و بهبود زانو و پا نیاز به انجام فیزیوتراپی دارند.

8. فیزیوتراپی قفسه سینه و ریه

   فیزیوتراپی در ناحیه قلب و عروق، بیماری ها، عوارض و آسیب های قلبی، عروقی و یا عصبی نیز موثر بوده و کاربردهای بسیاری دارد. گاهی با ایجاد یک عارضه و آسیب در بدن ممکن است قلب، تنفس و عروق دچار آسیب شوند و در عملکرد سیستم گردش خون و یا تنفس اختلال ایجاد شود. این اختلال در نهایت موجب ایجاد ناراحتی در دیگر نواحی بدن می شود. فیزیوتراپیست در حوزه قلب و عروق و رسیدگی به عوارض مربوط به آنها نقش موثری داشته و می تواند با استفاده از روش های مختلف به بهبود آسیب دیدگی ها کمک کند. کسانی که دچار مشکلات تنفسی بوده و یا بعد از جراحی بستری بوده اند و در دوران بستری، تنفس آن ها از طریق لوله های تنفسی بوده و یا مشکلات قلبی دارند، می توانند برای درمان سریع تر و عملکرد بهتر بعد از جراحی های قلب و ریه از فیزیوتراپی در این حوزه بهره مند شوند. فیزیوتراپیست به تخلیه ترشحات، تنفس بهتر، آموزش تنفس صحیح و همچنین راهکار های مدیریت علائم قلبی و تنفسی پرداخته و به بهبود سریع تر فرد کمک می کند.

دستگاه های فیزیوتراپی

فیزیوتراپی و توانبخشی در بخش های مختلفی انجام می گیرد. در بخش تمرین درمانی تجهیزاتی مورد استفاده قرار گرفته و لازم است. در بخش تکنیک های مختلف دستگاهی نیز، دستگاه های مختلفی وجود داشته که هر کدام به نحوی می توانند به بهبود عوارض و آسیب های ایجاد شده در بدن کمک کنند. در این بخش به معرفی این دستگاه ها و تجهیزات می پردازیم:

1. دستگاه مگنت

   دستگاه مگنت از دستگاه های الکترومغناطیسی بوده که در فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد. این دستگاه با ایجاد میدان مغناطیسی در بدن و ناحیه آسیب دیده موجب بهبود و تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده می شود.

2. دستگاه تکار

   یکی از روش ها و تکنیک های فیزیوتراپی که بر پایه ترمو تراپی قرار دراد و هدف آن تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده به کمک اعمال گرما و حرارت عمقی به داخل آن ها می باشد، این دستگاه می تواند جریان متناوبی را با محدوده فرکانسRF و توسط الکترودها بر روی پوست نواحی دردناک و آسیب دیده بدن بیمار اعمال کند. این گرما و حرارت موجب افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی بهتر به بافت ها شده و در نهایت موجب افزایش سطح انرژی و سوخت و ساز بدن می شود. این دستگاه از پیشرفته ترین دستگاه ها و تجهیزات موجود در دنیا بوده و توسط کشور فرانسه ساخته شده است. باید گفت این دستگاه از پرفروش ترین محصولات و دستگاه های فیزیوتراپی می باشد و از قدرت تولید کلاژن بالایی برخوردار است.

3. دستگاه لیزر

   دستگاه لیزر دارای انواع متنوعی بوده و در بخش درمانی و زیبایی به صورت پرتوان یا کم توان و سرد مورد استفاده قرار می گیرد. (این دستگاه با اعمال اشعه مادون قرمز، موجب بهبود و تحریک و ترمیم بافت های بدن می شود.)

4. تخت میگان

   یکی از تجهیزات فیزیوتراپی و دستگاه های مورد استفاده در درمان های فیزیوتراپی، تخت میگان می باشد. این تخت توسط کشور کره ساخته شده و ترکیبی از طب سنتی شرقی و تکونولوژی پیشرفته می باشد. این تخت قابلیت های درمانی بسیاری داشته و در چندین بخش کاربردی و مختلف به درمان درد ها، آسیب ها و مشکلات موجود در بدن می پردازد. تخت ماساژ یا میگان، به توپ های یشمی سبز گرمایشی مجهز بوده که بر روی بدن قرار می گیرد و از نواحی سر تا نوک انگشتان پا را تحت درمان های کششی، فشاری و حرارتی قرار می دهد.

5. تجهیزات کامپرشن

   این دستگاه توسط تجهیزات مختلفی مورد استفاده قرار گرفته و در بخش کامپرشن تراپی به بهبود نواحی مختلف بدن کمک می کند و شامل موارد زیر می باشد:
   • باند کامپرشن کششی کوتاه
     این باند حداقل میزان کشش را داشته و می توان بارها از آن استفاده کرد. این باند با ارائه پشتیبانی بسیار قوی فشار عضلات ساق پا شروع به کار کرده و ممکن است برای کسانی که ساق پاهای ضعیفی دارند گزینه مناسبی نباشد. از این باند در جهت کاهش ورم و بهبود زخم های خفیف استفاده می شود.
   • باند کامپرشن چند لایه:
     این محصول کامپرشن یا فشرده سازی، چندین لایه داشته و به طور معمول ۳ الی ۴ لایه ای هستند. لایه های این باند به صورت ترکیبی بوده و از باندهای الاستیک و غیر الاستیک تشکیل شده است. این باندها به شکل مارپیچی و یا شکل هشتی بسته بندی شده و نیازی به تعویض مکرر آن نیست. همچنین نسبت به باندهای یک لایه در بهبود وضعیت بیمار موثر تر می باشند.
   • جوراب های کامپرشن ساق بلند
     این محصول به شکل جوراب های ساق بلندی بوده که باید بعد از بهبود زخم های وریدی از آن استفاده کرد. این جوراب ها تا بالای زانو آمده و با توجه به ابعاد دقیق پاها اعمال می شوند. در بهترین حالت این جوراب ها باید بین ۳ تا ۶ ماه تعویض شوند .چرا که بعد از این مدت قابلیت و قدرت خود را برای اعمال فشار لازم از دست می دهند. (جوراب های کامپرشن بین ۳۰ تا ۴۰ میلی متر جیوه دارند، اما برای افراد متفاوت از فشارهای مختلفی استفاده می شود.)
   • جلیقه
     در مواردی که فیزیوتراپیست بخواهد در ناحیه کمر، قفسه سینه و ... از روش فشرده سازی استفاده کند، از جلیقه استفاده کرده و هوا را از طریق دستگاه کامپرشن به داخل جلیقه انتقال داده و سپس شروع به فشرده سازی می کند.

6. دستگاه اولتراسوند

   یکی از دستگاه های بسیار کاربردی و روتین در فیزیوتراپی که می تواند موجب بهبود بسیاری از عوارض و مشکلات موجود در بدن بیمار شود، دستگاه اولتراسوند می باشد. این دستگاه امواج صوتی را با فرکانس بالا در عمیق ترین بافت های بدن اعمال کرده و موجب بهبود درد و دیگر مشکلات موجود در ناحیه آسیب دیده می شود. از کاربردهای رایج این دستگاه می توان به افزایش انعطاف پذیری، کنترل روند تورم و التهابات و همچنین کاهش درد بیمار اشاره کرد.

7. Deep oscillation

   یکی از دستگاه های بسیار حرفه ای و پیشرفته در حوزه فیزیوتراپی که به بهبود و کنترل دردهای ایجاد شده در بدن کمک می کند، دستگاه Deep Oscillation می باشد. این دستگاه از قابلیت های بالایی از جمله درمان و رفع مشکلات گرفتگی و اسپاسم های عضلانی برخوردار بوده و قدرت نفوذ بالایی در اشعه ها به داخل بافت های بدن دارد. اشعه های این دستگاه حدود ۸ سانتی متر در عمق بافت ها نفوذ پیدا کرده و جالب است بدانید که هیچ عارضه ای به دنبال نداشته و نسبت به لیزر پرتوان بسیار مطمئن تر است.

8. Flutter

   این دستگاه مناسب فیزیوتراپی ریه بوده و از وسیله ای پایپ مانند تشکیل شده که در داخل آن توپ هایی از جنس استینلس استیل قرار دارد. همچنین یک سر آن لوله های دهانی قرار گرفته است. این لوله ها روی دهان بیمار قرار می گیرند. زمانی که بیمار عمل بازدم را انجام می دهد، باید تلاش کند توپ ها را به سمت بالا بیاورد. (یعنی قدرت بازدم آنقدر بالا باشد که توپ ها به سمت بالا حرکت کنند.) در طی این مدت و بعد از تکرار پیاپی بازدم، مخاط و ترشحات چسبیده شده به ریه از آن جدا شده و سپس خارج می شوند. در نتیجه تنفس بیمار راحت تر می شود.

روش های فیزیوتراپی

فیزیوتراپی و توانبخشی توسط تکنیک ها و روش خاصی انجام می گیرد. به طور کلی تکنیک های درمانی فیزیوتراپی به سه دسته تقسیم می شوند. دسته اول مربوط به تکنیک هایی است که به شکل تمرینات ورزشی و تمرین درمانی و طبق برنامه ورزشی و وضعیت سلامت و آسیب دیدگی فرد بیمار به صورت فعال و غیر فعال یعنی به کمک نیروی کمکی و یا توسط خود فرد انجام می گیرد. در صورتی که فرد به تنهایی قادر به انجام تکنیک های ورزشی نباشد، فیزیوتراپیست به او در انجام تمرینات کمک می کند. بخش دیگر مربوط به تکنیک های دستی می باشد که توسط دست و بدون دستگاه خاصی انجام می گیرد و بخش آخر نیز مربوط به بخش دستگاه ها و الکتروتراپی یا همان فیزیوتراپی با استفاده از امواج مختلف صوتی، مغناطیسی، اشعه مادون قرمز، تحریکات الکتریکی و..... می باشد. هر کدام از این سه بخش نیز شامل تکنیک ها و متدهای مختلف می شوند که در ادامه به شرح و معرفی آن ها می پردازیم:

1. درای نیدلینگ

   درای نیدلینگ یا سوزن خشک از تکنیک های فیزیوتراپی است که در سال ۱۹۸۰ به عنوان روشی تخصصی و نوین وارد رشته فیزیوتراپی و درمان های ارتوپدی شد. این روش توسط فیزیوتراپیست انجام شده و با فرو بردن سوزن های بلند و باریک (مشابه با سوزن های طب سوزنی) در نقاط ماشه ای و حساس بدن همراه است. در این روش فیزیوتراپیست یک سوزن را چندین مرتبه در ناحیه نقاط ماشه ای و حساس به صورت عمقی فرو برده و به تحریک بافت های آسیب دیده می پردازد، درصورتی که در طب سوزنی چندین سوزن را به صورت سطحی در نواحی مختلف بدن (ناحیه خاصی) فرو می برند. این تکنیک از تخصصی ترین و کاربردی ترین تکنیک های فیزیوتراپی بوده و در انواع و حات های گوناگون از جمله همراه با میگان تراپی و مگنت تراپی به بهبود وضعیت و مشکلات عضلات، بافت ها، رباط ها، تاندون ها و عصب ها و کاهش درد و تورم آن ها در نواحی مختلف بدن حتی صورت کمک می کند. بیشترین کاربرد این روش درمانی و فیزیوتراپی درمان گرفتگی و اسپاسم های عضلانی و همچنین دردهای مزمن و طولانی مدت در نواحی مختلف بدن مخصوصا شانه، کمر و ... می باشد.

2. کایروپراکتیک

   یکی از تکنیک های بسیار کاربردی و موثر فیزیوتراپی که توسط دست فیزیوتراپیست انجام می گیرد و به هیچ دستگاه خاصی نیاز ندارد، کایروپراکتیک یا همان ماساژ دوار شکل بر روی ناحیه آسیب دیده بدن است. این روش از روش های مطمئن فیزیوتراپی بوده و برای تمامی افراد مناسب می باشد. در این روش فیزیوتراپیست بر روی ناحیه آسیب دیده تمرکز کرده و با کمک دست خود و طی انجام حرکات دوار شکل به بهبود گردش خون در بافت های آسیب دیده بدن، تحریک و ترمیم بافت ها، باز کردن گره های عضلانی، رفع اسپاسم، درد و تورم ایجاد شده در ناحیه آسیب دیده بدن می پردازد و به بهود وضعیت آسیب دیدگی بدن کمک می کند.

3. اولتراسوند تراپی

   ابتدا فیزیوتراپیست، ناحیه آسیب دیده بدن را مشخص کرده و سطح بسیار کوچکی از آن را انتخاب می کند. سپس با توجه به وضعیت آسیب و شرایط عمومی بیمار دستگاه اولتراسوند را تنظیم کرده و با قرار دادن آن در محل مورد نظر امواج فراصوت را به بافت های بدن انتقال داده و موجب بهبود درد و تورم ناحیه آسیب دیده می شود. (طی انجام اولتراسوند تراپی فیزیوتراپیست به طور مکرر و دائم، سر مبدل متصل به دستگاه را روی ناحیه مورد نظرحرکت می دهد.)

4. تراکشن

   تراکشن یا کشش ستون فقرات و جای اندازی مهره ها در جایگاه اصلی خود به دو صورت دستی و دستگاهی انجام می گیرد:

   1. روش دستی

      در این روش درمان توسط هیچ دستگاه و سیستم مکانیکی انجام نمی شود و فیزیوتراپیست با کمک دستان خود شروع به درمان و برداشتن فشار وارده بر ستون فقرات، دیسک و... می کند. در ابتدا بر ناحیه گردنی ستون فقرات که شامل 7 مهره اول ستون فقرات است، متمرکز شده و سپس درمان را انجام می دهد.

   2. روش دستگاهی

      این روش در دو بخش و ناحیه از بدن انجام می گیرد. اگر بدن را به دو قسمت بالا تنه و پایین تنه تقسیم کنیم، نواحی بالا تنه شامل سر، گردن، شانه ها، دست ها، قفسه سینه، بالای کمر و ستون فقرات می شود. تراکشن دستگاهی در نواحی مختلف به صورتی انجام می شود که فرد روی یونیتی (تخت) دراز کشیده و ناحیه تحت درمان بدن او ( بالاتنه) به وسیله دو قطعه جانبی ثابت نگه داشته می شود. مثلا در تراکشن گردن بعد از اینکه دو قطعه گردن را ثابت کردند، سر روی دستگاه قرار گرفته و قطعات دستگاه به آرامی و در جهت ثابت نگه داشتن گردن حرکت می کنند. در این حالت سر بیمار حالت قفل و ثابت پیدا نمی کند و بیمار می تواند به راحتی سر خود را از چهار چوب دستگاه بیرون بیاورد. بعد از قرار گیری صحیح دستگاه در محل، فیزیوتراپیست میزان کشش دستگاه را تنظیم و مشخص کرده و بعد از آن در مراحل ابتدایی از کشش کم شروع می کند. (این کشش حدود12 الی 18 پوند بوده و به تدریج به 30 افزایش می یابد.) میزان این کشش به شدت آسیب دیدگی و همچنین صلاح دید و تشخیص وضعیت ناحیه آسیب دیده توسط پزشک و فیزیوتراپیست بستگی دارد. در ناحیه پایینی کمر یا همان ناحیه تحتانی نیز فیزیوتراپیست از یک کش محکم و پهن استفاده کرده و آن را به دور نیم تنه و دنده ها می بندد و کش دیگری را نیز به دور کفل ها می بندد. سپس دستگاه را به کش پهن اطراف کفل ها بسته و پاهای بیمار را بر روی سطح سکویی مانند قرار می دهد. ارتفاع این سطح سکویی با توجه به زاویه کشش تنظیم می شود و می تواند کم یا زیاد بشود. (قابل تغییر است) سپس با کمک دستگاه تراکشن، کشش را شروع می کند. این کشش در کفل ها باعث کشش در ستون فقرات شده و درمان ناحیه آسیب دیده بیمار (رباط ها، تاندون ها، مفاصل و...) می شود. میزان این کشش بین 30 تا 40 پوند می باشد و همراه با کشش دستگاه تخت نیز در ناحیه تحتانی کمر جدا شده و موجب کشش بیشتر می شود. در رابطه با ایمنی این روش می توان گفت، این دستگاه دارای دکمه ایمن بوده و اگر فرد احساس ناراحتی داشته باشد در هر زمان می تواند با فشردن این دکمه دستگاه را متوقف سازد.

5. لیزر تراپی

   لیزر تراپی یکی از روش های درمانی غیر تهاجمی بوده و از تکنیک های فیزیوتراپی می باشد. در این روش فیزیوتراپیست با استفاده از دستگاه مخصوص و اعمال اشعه و پرتوهای نور با طول موج های خاصی در نواحی آسیب دیده بدن موجب بهبود وضعیت بیمار و همچنین ترمیم بافت های آسیب دیده بدن او می شود. لیزر تراپی به دو صورت لیزر کم توان یا سرد و لیزر پرتوان انجام می شود. لیزر سرد یا کم توان نوعی از لیزر تراپی بوده که در آن از کم ترین توان و شدت اشعه بر روی بدن استفاده می شود و لیزر پرتوان حالتی است که حداکثر توان لیزر و اشعه های آن بر بدن اعمال می گردد. لیزر پرتوان پیشرفته ترین و موثرترین نوع لیزر بوده و می تواند به درمان کشیدگی های ماهیچه نیز کمک کند. این روش درمانی به کنترل و بهبود عوارضی از جمله: بیماری پارکینسون، آسیب های تاندون ها و رباط های نواحی مختلف بدن از جمله روتاتور کاف و رباط های صلیبی زانو، سندروم تونل کارپال، نوروپاتی دیابتی، ترمیم عصب های آسیب دیده بدن، آرتروز و روماتیسم های مفصلی، شانه یخ زده، پیچ خوردگی های مچ دست و پا، خار پاشنه، آسیب های دیسک کمر، دردهای مزمن و....

6. طب سوزنی

   این روش درمانی از روش های سنتی و طب شرقی بوده و از قدیم تاکنون مورد استفاده بسیاری از افراد قرار می گیرد. در این روش متخصص طب سوزنی و فیزیوتراپیست از سوزن هایی با سایزهای گوناگون استفاده کرده و آن ها را در نقاط مختلف بدن یا همان نقاط ماشه ای و حساس فرو برده و در نهایت موجب تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده، ترشح اندروفین و آرامش بدن و بهبود درد و اسپاسم های عضلانی می شوند. فیزیوتراپیست حدود ۵ تا ۲۰ سوزن را در نقاط مورد نظر ( نقاط ماشه ای و حساس) فرو کرده و ممکن است در مواقعی آن ها را کمی حرکت دهد یا بچرخاند و یا ممکن است هم زمان با طب سوزنی از پالس های حرارتی و الکتریکی را نیز از استفاده کند. سپس بعد از حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه سوزن ها را به آرامی از بدن خارج می کند. جالب است بدانید این روش درمانی می تواند علاوه بر اینکه می تواند به بهبود آسیب ها و درد های کمر، گردن، زانو، سر، آرتروزها، سندروم تونل کارپال و.... کمک کند، می تواند در بهبود عوارضی از جمله دندان درد، مشکلات کبد و مثانه، حالت تهوع و استفراغ بخصوص در کودکان، درد بیماران سرطانی، مشکلات و وضعیت معده، مشکلات و وضعیت قلب، عضلات و ناراحتی های ایجاد شده در صورت نیز موثر واقع شود.

7. تیپینگ

   این روش به همراه حرکات نواحی مختلف بدن از جمله دست، پا، کمر، گردن و به کمک بانداژ های کشی( باندها، کش و نوارهای طبی و کشی و...) انجام می گیرد و به بهبود وضعیت آسیب دیدگی بدن کمک می کند.

8. گرما و سرما درمانی

   دراین روش فیزیوتراپیست با قرار دادن کمپرس های سرد و گرم به مدت معلوم (10دقیقه) بر روی قسمت آسیب دیده بدن و با استفاده از دیگر روش های سرما و گرما درمانی با دستگاه به بهبود وضعیت آسیب دیدگی و برطرف شدن گرفتگی، درد، تورم و ... کمک می کند.

9. الکتروتراپی

   این بخش از زیرشاخه های فیزیوتراپی بوده و همان فیزیوتراپی با اعمال جریان برق می باشد. در این تکنیک فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده بدن (با استفاده از دستگاه های مختلف) به بهبود وضعیت بدن کمک می کند.

10. شاک ویو تراپی

    این روش درمانی از تکنیک های الکتروتراپی بوده و در آن فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده بدن، با ایجاد شوک به بافت های آسیب دیده موجب بهبود بافت ها ی آسیب دیده بدن می شود.

11. تحریکات الکتریکی تنس

    یکی از تکنیک های پرکاربرد توانبخشی و فیزیوتراپی که در بخش الکتروتراپی و تحریکات التریکی قرار می گیرد، استفاده از تحریکات الکتریکی تنس می باشد. تحریکات الکتریکی تنس با استفاده از دستگاه تنس انجام شده و فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی به ناحیه آسیب دیده بدن بخصوص شانه، موجب افزایش گردش خون، تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده بدن شده و به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.

12. منوال تراپی

    یکی از روش های نوین، کاربردی و موثر در علم توانبخشی و فیزیوتراپی درمان دستی یا منوال تراپی می باشد. این روش درمانی از طریق حرکت دادن مفاصل در جهات مختلف و معین، جا اندازی مفصلی و کشش عضلات و مفاصل، ماساژهای عمقی بر روی بافت ها و تکنیک های فشاری توسط فیزیوتراپیست صورت می گیرد و فیزیوتراپیست برای انجام این درمان از انواع متد های ماساژ استفاده کرده و با لمس ناحیه آسیب دیده شروع به ماساژ و درمان آن می کند و در نهایت باعث بهبود التهابات، افزایش تحرک و انعطاف پذیری، افزایش جریان خون در مناطق خاص شده به بهبود آسیب ها و کاهش درد بیمار کمک می کند. منوال تراپی به شکل های مختلف می تواند به بهبود عوارضی از جمله: سندروم تونل کارپال، سندروم کمپارتمان، آزاد سازی میوفاسیال، آسیب های زانویی، بیماری ها و عوارض ناشی از ستون فقرات و ... کمک کند.

13. اوزون تراپی

    اوزون گازیست با خاصیت ضد التهابی که به کاهش التهاب و تورم موجود در نواحی مختلف آسیب دیده بدن، بهبود گردش خون در بافت های آسیب دیده و همچنین بهبود آسیب دیدگی های بدن کمک می کند و فیزیوتراپیست با تزریق آن در مفصل آسیب دیده، موجب تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده شده و در نهایت به افزایش سرعت روند درمان عارضه ایجاد شده در بدن نیز کمک می کند

14. کامپرشن تراپی

    این روش درمانی در درمان بسیاری از مشکلات و عوارض ایجاد شده در نواحی مختلف بدن بخصوص پا ها موثر بوده و می تواند به بهبود وضعیت عضلات ضعیف شده بدن، درد و تورم ایجاد شده در نواحی مختلف بدن کمک کند و به روند بهبود را نیز سرعت ببخشد. این روش درمانی توسط دستگاه کامپرشن و به وسیله لباس و تجهیزات دیگر در نواحی مختلف بدن انجام می گیرد. در این روش هوا به داخل لباس، جوراب ها و .... اعمال شده و با فشاری مناسب و تنظیم شده توسط فیزیوتراپیست شروع به فشرده سازی ناحیه دردناک عضلانی و یا آسیب دیده بدن می کند. البته این روش درمانی برای تمامی افراد مناسب نمی باشد و قبل از انجام آن باید بررسی هایی توسط فیزیوتراپیست صورت گیرد. این روش درمانی می تواند به بهبود عوارضی از جمله: تورمات مفصلی، واریس ها، روماتیسم های مفصلی، گزگز کردن اندام های مختلف بدن، کاهش درد و خستگی های بدن، بیماری هایی از جمله آرتروز، ترومبوز وریدی، بیماری های عروقی، ورم های بارداری، زخم های دیابتی و... کمک کند.

15. مگنت تراپی

    مگنت تراپی به شکل های مختلف انجام شده و به بهبود وضعیت آسیب دیدگی عوارض ایجاد شده در بدن کمک می کند. این روش توسط فیزیوتراپیست و به سه حالت انجام می گیرد:
    1. مگنت تراپی با میدان مغناطیسی استاتیک: این حالت از مگنت تراپی با تماس مستقیم پوست بدن به مگنت صورت گرفته و معمولا روی تخت های مخصوصی انجام می شود.
    2. گنت تراپی همراه با تکنیک درای نیدلینگ: این تکنیک به همراه سوزن خشک و یا درای نیدلینگ استفاده شده و همزمان با انجام تکنیک درای نیدلینگ و فرو بردن سوزن به ناحیه عمقی بافت ها، فیزیوتراپیست از یک آهن ربا استفاده کرده و در ناحیه آسیب دیده میدان مغناطیسی ایجاد می کند.
    3. گنت تراپی الکتریکی: این نوع از مگنت تراپی به همراه اعمال جریان الکتریکی و بارهای الکتریکی انجام شده و همراه با نیروی مغناطیسی آهن ربایی باعث تحریک نواحی مختلف و آسیب دیده بدن می شود. در نتیجه به بهبود وضعیت آسیب دیدگی بافت ها کمک می کند.

16. موبیلیزاسیون (موبلیزیشن)

    موبیلیزاسیون یا همان موبیلیزیشن از تکنیک ها و روش های خاص فیزیوتراپی بوده که برای بهبود خشکی، سفتی و گرفتگی مفاصل بدن و همچنین کاهش درد و التهاب به کار می رود. این روش درمانی به صورت های مختلفی و 3 نوع صورت می گیرد:
    1. موبلیزیشن مفصل در حالت ثابت: در این حالت، فیزیوتراپیست سعی می کند با استفاده از دست خود و وارد کردن فشار در ناحیه مفصل آسیب دیده (در حالی که مفصل ثابت می باشد)، به بهبود و کاهش درد، تورم، خشکی، سفتی و گرفتگی مفاصل بپردازد.
    2. موبلیزیشن مفصل همراه با حرکت: در این روش فیزیوتراپیست با اعمال فشار به ناحیه آسیب دیده و همچنین تکان دادن مفصل به بهبود اسپاسم و درد و تورم موجود در آن ناحیه کمک می کند.
    3. موبلیزیشن چربی: در این نوع موبلیزیشن از دستگاه های خاص ویبراتور و در محیط های بهداشتی انجام می شود. (این تکنیک به نابودی و رفع غده های چربی کمک می کند.)

17. تمرینات ورزشی یا تمرین درمانی

    این بخش از فیزیوتراپی و توانبخشی شامل تمرینات ورزشی مخصوص که توسط فیزیوتراپیست و متخصص تمرین درمانی برنامه ریزی شده می شود و به بهبود وضعیت نواحی آسیب دیده بدن و همچنین بازگشت عملکرد آن ها بعد از جراحی و آسیب کمک می کند. تمرین درمانی از بی خطرترین و موثرترین درمان ها بوده که به مدیریت شرایط اسکلتی و عضلانی بدن می پردازد و از آسیب های شدید و یا آسیب های احتمالی نیز جلوگیری می کند. هدف فیزیوتراپیست در بخش تمرین درمانی، آزاد کردن حرکات بدن و همچنین افزایش و کنترل دامنه حرکتی عضلات و مفاصل بدن می باشد. این بخش از فیزیوتراپی شامل ورزش های عملکردی، ورزش های تقویتی، انعطاف پذیری و کششی، تعادلی، استقامتی، هماهنگی و.... می شود و می توانند به افزایش دامنه حرکتی مفصل و همچنین تقویت عضلات، رباط ها، تاندون ها و ... کمک کرده و از وقوع آسیب های مجدد و یا شدید جلوگیری کنند.

مزایا و فواید فیزیوتراپی

فیزیوتراپی و توانبخشی دانش و تکنیک های گسترده و نوینی را همراه با تکنولوژی در خود جای داده و می تواند به بهبود عوارض و آسیب هی مختلفی در نواحی و نقاط مختلف بدن بپردازد. این روش درمانی با تکنیک های مختلف خوداز روش های بسیار موثر و کاربردی بوده و از فواید و مزایای بسیاری برخوردار می باشد. مزایا و فواید فیزیوتراپی عبارتند از:

1. افزایش گردش خون در بافت های آسیب دیده بدن و در نهایت تحریک و ترمیم آن ها
2. افزایش سطح اکسیژن و اکسیژن رسانی بهتر به سلول ها و بافت های آسیب دیده بدن
3. بازگشت عملکرد حرکتی و تقویت ناحیه آسیب دیده بعد از جراحی
4. بهبود و کاهش درد و تورم و همچنین خشکی و گرفتگی و کلیه اسپاسم های عضلانی
5. روشی ایمن و غیرتهاجمی (بدون عوارض جانبی خاص و خطرناک)
6. مقرون به صرفه
7. صرفه جویی در وقت و زمان و بالا بردن روحیه و سطح امنیت بیمار (این روش درمانی و توانبخشی می تواند در خانه انجام بگیرد.)
8. جلوگیری از آسیب های شدید و یا احتمالی و تشدید آسیب ها
9. تقویت عضلات بدن و جلوگیری از آسیب
10. افزایش دامنه حرکتی بدن بعد از آسیب و جراحی ها
11. بهبود سریع تر آسیب دیدگی ها و عدم نیاز به جراحی
12. مناسب تمام سنین از زمان تولد تا سالمندی
13. تحت پوشش بیمه (در اکثر موارد)
14. این روش درمانی ایمن و بدون عارضه خطرناک بوده و در صورتی فیزیوتراپیست تشخیص دهد که تکنیک های الکتروتراپی آن ممکن است، موجب ناراحتی و خطر برای بیمار شود، از انجام آن ها خودداری خواهد کرد.

کاربردهای فیزیوتراپی

فیزیوتراپی نوعی درمان غیرتهاجمی، مفید، کاربردی و ایمن بوده و می تواند به رفع بسیاری از مشکلات فرد کمک کند. کاربردهای این درمان عبارتند از:

1. درمان و بهبود شکستگی ها و در رفتگی های نواحی مختلف بدن
2. درمان و بهبود خشکی، سفتی، گرفتگی و اسپاسم عضلانی
3. درمان و بهبود آسیب های بعد از جراحی ها
4. افزایش گردش خون
5. تحریک و ترمیم بافت های نواحی مختلف
6. ترمیم پارگی های تاندون ها و رباط ها
7. افزایش دامنه حرکتی
8. افزایش انعطاف پذیری
9. بهبود و درمان بیماری های استخوانی-عضلانی از جمله آرتروز، روماتیسم، نرمی استخوان، آسیب های تونل کارپال، آسیب های روتاتور کاف شانه، آسیب های شانه یخ زده، سردرد های گردنی، کمر درد، لگن درد، درد فک و صورت و....
10. بهبود بعد از جراحی
11. درمان آسیب هایی که در طی سوانح و فعالیت های ورزشی ایجاد می شود.
12. تسکین و کاهش درد و تورم در نواحی مختلف بدن

عوارض فیزیوتراپی

بخشی از دغدغه و نگرانی های بیماران برای انجام تکنیک های مختلف فیزیوتراپی مربوط به عوارض ایجاد شده در حین و یا بعد از درمان می باشد. باید گفت این روش از روش های مطمئن بوده و فقط در صورتی که فیزیوتراپیست مهارت و تجربه کافی و لازم را نداشته باشد، ممکن است برای فرد مشکل به وجود بیاورد. چرا که قبل از انجام هر کدام این روش ها و تکنیک ها بخصوص در بخش الکتروتراپی، اول وضعیت سلامت بدن از جمله سلامت قلب، عدم وجود باطری در قلب، عدم وجود تومورهای بدخیم، عدم بارداری، عدم وجود پلاتین در ناحیه آسیب دیده، عدم فشار خون بالا و دیابت و همچنین دیگر بیماری هایی که ممکن است با انجام برخی از تکنیک های فیزیوتراپی موجب ناراحتی و خطر در بدن شود، مورد بررسی قرار گرفته و سپس با توجه به وضعیت سلامت فرد، فیزیوتراپیست از تکنیک های فیزیوتراپی استفاده می کند. در گروهی از افراد نیز ممکن است که بعد از انجام بعضی تکنیک ها، عوارض موقتی ایجاد شود. این عوارض شامل موارد زیر می شوند:

1. حساسیت های پوستی: این عارضه با قرمزی، تورم، خارش و گاهی زخم پوست همراه می باشد و به دلیل وصل شدن الکترودها بر روی پوست بدن ایجاد می شود.
2. احساس درد: درد می تواند به صورت خفیف و کوتاه و یا شدید و دائم موجب آزار و ناراحتی بیمار شود. در صورت مزمن بودن و عدم توقف آن و همچنین تشدید باید به فیزیوتراپیست اطلاع داد.
3. تورم: در بعضی از تکنیک ها ممکن است ناحیه آسیب دیده و تحت درمان به دلیل تحریک و ترمیم بافت ها دچار تورم و التهاب های موقت شود. تنها زمانی که التهاب ها تشدید شوند، باید به فیزیوتراپیست اطلاع داد.
4. کاهش دامنه حرکتی: معمولا این عارضه به دلیل درد و تورم عضو تحت درمان بوده و در صورتی که بعد از گذراندن چند جلسه همچنان ادامه داشته باشد، باید به فیزیوتراپیست اطلاع داده شود.
5. سایر عوارض
   عوارضی از جمله سرگیجه، غش، حالت تهوع، تنگی نفس و... به ندرت اتفاق افتاده و ممکن است هشدار دهنده باشند . در نتیجه باید در صورت بروز این علائم و ابتلا به این عوارض حتما به پزشک مراجعه شود.

فیزیوتراپی در منزل

همانطور که گفته شد فیزیوتراپی و تکنیک های آن به جلوگیری از برخی از آسیب ها و عارضه ها از جمله گرفتگی های عضلات و اسپاسم عضلانی و..... کمک می کند و به درمان بسیاری از عارضه های بدن نیز می پردازد. این روش درمانی همواره در قبل و بعد از جراحی تاثیر گذار بوده و می تواند موجب افزایش سرعت بهبود و بازگشت عملکرد ناحیه جراحی شده و آسیب دیده شود. در بعضی از موارد بیمار دچار ناتوانی شدید بوده و نمی تواند به کلینیک فیزیوتراپی مراجعه کند و یا ممکن است بنا به خواست خود بیمار فیزیوتراپی در منزل انجام شود. پرسنل و فیزیوتراپیست های مراکز درمانی با مراجعه به منزل بیمار و ارائه خدمات درمانی و همچنین آموزشی و مراقبتی می توانند به بهبود وضعیت بیمار کمک کنند . این پرسنل شامل آقایان و خانم هایی بوده که در زمینه ها و بخش های مختلف فیزیوتراپی، تخصص داشته و می تواند به بهبود بیمار کمک کنند. قبل از شروع درمان فیزیوتراپیست با بررسی وضعیت بیمار و درجه شدت آسیب و علت فیزیوتراپی، تعداد جلسات فیزیوتراپی و روش های آن را مشخص می کند. البته باید گفت در بعضی از موارد تعداد این جلسات متغیر خواهد بود و بیشتر یا کمتر از حد تعیین شده خواهد بود. گاهی ممکن است تمامی روش های درمانی در منزل قابل انجام نباشند و بیمار مجبور شود به کلینیک مراجعه کند. فیزیوتراپی در خانه موجب افزایش حس امنیت و راحتی در بیمار شده و همچنین در مصرف وقت نیز صرفه جویی می کند. بخشی از خدمات فیزیوتراپی در منزل به تمرین درمانی اختصاص داشته و بخش دیگری به آموزش های مربوط به شخص بیمار و همچنین ارائه نکات مراقبتی به مراقبان بیمار اختصاص دارد. در کنار تمرین درمانی و آموزش ها نیز تکنیک های دستی و دستگاهی انجام می گیرد. البته فقط از دستگاه هایی استفاده می شود که قابلیت حمل داشته باشند.

هزینه فیزیوتراپی

یکی از مسئله های مهم در کنار عوارض و تعداد جلسات فیزیوتراپی، هزینه خدمات فیزیوتراپی می باشد. فیزیوتراپیست با استفاده از از روش های گوناگون فیزیوتراپی، الکتروتراپی و ورزش درمانی به بهبود بیماران کمک می کند. هزینه فیزیوتراپی نیز مانند دیگر درمان ها طبق فاکتورها و عواملی محاسبه و تعیین می شود که این عوامل عبارتند از:

1. نوع و روش درمان

   یکی از عوامل تاثیر گذار بر روی هزینه های فیزیوتراپی، نوع فیزیوتراپی و درمان و استفاده از دستگاه های فیزیوتراپی می باشد. بخشی از درمان با در بخش تمرین درمانی قرار گرفته و توسط فیزیوتراپیست ارائه می شود. بخش دیگر نیز شامل فیزیوتراپی با روش های لیزر، طب سوزنی، کایروپراکتیک، ماساژ دستی و ... می شود. برخی از دستگاه ها و روش های درمانی نسبت به برخی دیگر گران تر بوده و باعث افزایش هزینه می شود. گاهی فیزیوتراپی با آموزش هایی همراه است و این آموزش برای اطرافیان بیمار و در منزل انجام می گیرد و فیزیوتراپیست هزینه ای بابت این آموزش ها به هزینه کلی فیزیوتراپی بیمار اضافه می کند.

2. درجه آسیب بیمار

   درجه آسیب و جراحت و دلیل فیزیوتراپی نواحی مختلف بدن بیمار (پا، دست، لگن، کمر و گردن و..) و همچنین تعداد جلسات درمانی، تاثیر بر روی نوع و روش درمانی و فیزیوتراپی بدن بیمار داشته و در نهایت در هزینه نیز تاثیر خواهد داشت. چنانچه فیزیوتراپی جهت جلوگیری از مشکلات جدی نواحی مختلف بدن صورت گیرد، تعداد جلسات کمتر و روش های درمانی نیز کم هزینه تر خواهد بود. در نتیجه بیشترین بخش درمان توسط تمرینات ارائه شده در منزل و توسط فیزیوتراپیست انجام می گیرد و در نهایت موجب کمتر شدن هزینه می شود. اما اگر فیزیوتراپی جهت درمان مشکلات جدی صورت بگیرد، تعداد جلسات بیشتر خواهد بود و از دستگاه های بیشتری استفاده می شود. در این صورت هزینه نیز بیشتر خواهد شد.

3. تعداد نواحی آسیب دیده بیمار

   ممکن است یک ناحیه از بدن دچار مشکل و آسیب شده باشد، در نتیجه تعداد جلسات درمانی فیزیوتراپی کمتر بوده و بیمار هزینه کمتری پرداخت می کند. همچنین نوع و روش درمانی نیز با هزینه کمتری همراه خواهد بود.

4. محل درمان

   فیزیوتراپی در مراکز خصوصی گران تر از مراکز درمانی عمومی می باشد. علت این موضع نپذیرفتن بیمه، خدمات و امکانات بیشتری است که در مراکز خصوصی در اختیار بیماران قرار می گیرد.

5. حمل و نقل

   گاهی فیزیوتراپی در منزل انجام شده و بیمار برای درمان به برخی از تجهیزات و دستگاه های فیزیوتراپی نیاز دارد. در نتیجه به دلیل حمل و نقل و جابه جایی دستگاه و تجهیزات، بیمار باید علاوه بر جلسه درمانی هزینه حمل و نقل تجهیزات را نیز بپردازد.

6. جلسات فیزیوتراپی

   تعداد جلسات فیزیوتراپی در خانه و کلینیک، در هزینه فیزیوتراپی تاثیر دارد. گاهی بعد از تعیین تعداد جلسات با توجه به شرایط بیمار و صلاح دید فیزیوتراپیست بهتر است تعداد جلسات فیزیوتراپی در منزل و یا کلینیک بیشتر شود و چند جلسه به فیزیوتراپی اضافه می شود. در این حالت هزینه فیزیوتراپی بیشتر خواهد بود. گاهی نیز بیمار از فیزیوتراپیست خود می خواهد زمان فیزیوتراپی را بیشتر کند. مثلا اگر زمان مورد نیاز برای درمان حدود 1 ساعت است، به یک ساعت و نیم افزایش پیدا می کند. در این حالت نیز هزینه مدت زمان اضافه شده نیز محاسبه خواهد شد.

7. بیمه

   بیمه به بعضی از مشکلات ارتوپدی تعلق می گیرد. در صورتی که فیزیوتراپی در منزل انجام شود و بیمار واجد شرایط رجوع به کلینیک و درمان در کلینیک نباشد، بیمه بخشی از هزینه را تقبل می کند و هزینه ی پرداختی بیمار کمتر می شود. اما اگر بیمار توانایی رجوع به کلینیک و مرکز درمانی را داشته باشد بیمه هیچ مبلغی را تقبل نمی کند و هزینه فیزیوتراپی بیمار در منزل نسبت به فیزیوتراپی در کلینیک بیشتر خواهد شد. بیمه طبق تعرفه شرکت خود درصدی از هزینه فیزیوتراپی را تقبل خواهد کرد.

8. مهارت و تخصص فیزیوتراپیست

   فیزیوتراپیست ها با مهارت، تجربه و تخصص بالا نسبت به فیزیوتراپیست های تجربی و مبتدی دستمزد بیشتری دریافت می کنند. گاهی مراکز درمانی از افرادی که مدرک معتبر تحصیلی و آکادمیکی فیزیوتراپی را ندارند، استفاده کرده و آنها را به منزل بیمار می فرستند و با اینکار از بیمار نیز مبلغ کمتری می گیرند. باید توجه داشت هیچ چیزی مهم تر از سلامتی بدن بیمار نیست و هرگز نباید سلامتی را قربانی پول کرد. پس برای درمان و فیزیوتراپی حتما از مراکز معتبر و فیزیوتراپیست های ماهر و باتجربه استفاده کنید.