تراکشن | هزینه، روشها، مزایا، کاربردها، تعداد جلسات، عوارض و سوالات متداول

ستون فقرات یکی از نواحی آسیب پذیر، حساس و همچنین حیاتی و مهم بدن است. این ناحیه در اثر سوانح مختلف، فعالیت های تکراری، سنگین و متداول می تواند دچار آسیب های بسیاری شود که این آسیب بر روی نواحی گردن، دست، بازو، کمر، پاها و... نیز تاثیر می گذارد و باعث ایجاد اختلال در عملکرد فرد و همچنین بروز دردها و ناراحتی هایی از جمله: تورم، التهاب و بد شکلی استخوان ها می شوند. بسیاری از این عارضه ها با فشارهای عصبی همراه می باشند. علم توانبخشی و فیزیوتراپی روش های مختلفی را برای درمان این نوع عارضه ها به بیماران پیشنهاد و ارائه می دهد که یکی از آن ها روش تراکشن یا کشش ستون فقرات می باشد. در این مقاله شما را با این روش و انواع آن آشنا کرده و به بررسی مزایا، عوارض، هزینه، دوره درمان، موارد منع، کاربردها، جراحی و مراقبت های مربوط به آن می پردازیم.

تراکشن چیست؟

یکی از روش های درمانی فیزیوتراپی، تراکشن یا همان کشش ستون فقرات می باشد. این روش درمانی غیر جراحی توسط متخصص طب فیزیکی و فیزیوتراپیست صورت می گیرد. تراکشن یا کشش ستون فقرات در جهت کشش بافت های نرم اطراف مفاصل، فشرده سازی عصب و همچنین به منظور اعمال نیرو به دو استخوانی که نزدیک هم هستند و متصل هستند، انجام شده و باعث جدایی این دو استخوان و فاصله گرفتن آن ها از هم می شود تا بتواند فضای بیشتری را در میان این استخوان ها و مهره ها ایجاد کند. در ضمن این درمان جز روش های کششی نوین و بدون جراحی می باشد که جهت درمان آسیب های کمر، آسیب های گردن و... از آن استفاده می شود و به آن درمان رفع فشار نخاع نیز می گویند، چرا که با این درمان فشار ایجاد شده بر روی نخاع، ستون فقرات و دیسک برداشته شده و در نتیجه موجب کاهش درد و همچنین جلوگیری از اسپاسم عضلانی و خشک شدن دیسک می شود. تراکشن می تواند به درمان اکثر اختلالات خاص از جمله بیرون زدگی دیسک، اختلالات در عصب ها، اختلالات دیسک و... کمک کند. به همین علت از درمان های موثر فیزیوتراپی می باشد.

تراکشن برای چه افرادی مناسب است؟

افرادی که شامل موارد منع تراکشن نمی شوند و دچار مشکلات و عارضه های کمر، گردن و ستون فقرات می باشند، می توانند از این درمان استفاده کنند. افرادی که دچار شکستگی ها و آسیب های کمر و مهره و استخوان های ستون فقرات، دیسک و پارگی آن، سیاتیک، گردن و کمر دردهای شدید، بیماری فاست، خار استخوانی، قوز و خمیدگی های شدید هستند و یا دچار آرتریت و آرتروز و یا پوکی استخوان می باشند نیز می توانند با استفاده از درمان تراکشن به بهبود وضعیت خود و همچنین کاهش درد کمک کنند.

تراکشن با دستگاه چگونه انجام می شود؟

تراکشن در دو ناحیه کمر به بالا و کمر به پایین به طور متفاوت انجام می گیرد. این روش درمانی در نواحی مختلف به صورتی انجام می شود که فرد روی یونیتی (تخت) دراز کشیده و ناحیه تحت درمان بدن او (بالاتنه) به وسیله دو قطعه جانبی ثابت نگه داشته می شود. مثلا در تراکشن گردن بعد از اینکه دو قطعه گردن را ثابت کردند، سر روی دستگاه قرار گرفته و قطعات دستگاه به آرامی و در جهت ثابت نگه داشتن گردن حرکت می کنند. در این حالت سر بیمار حالت قفل و ثابت پیدا نمی کند و بیمار می تواند به راحتی سر خود را از چهارچوب دستگاه بیرون بیاورد. بعد از قرار گیری صحیح دستگاه در محل، فیزیوتراپیست میزان کشش کامپیوتری را مشخص و تنظیم کرده و ابتدا از کشش کم شروع می کند. (کششی برابر 12 الی 18 پوند را به تدریج به کشش 30 افزایش می دهد.) میزان این کشش به شدت آسیب و صلاح دید و تشخیص ناحیه آسیب دیده توسط پزشک و فیزیوتراپیست بستگی دارد. این دستگاه نیز دارای دکمه ایمن است و اگر فرد احساس ناراحتی بکند می تواند با فشردن این دکمه دستگاه را متوقف سازد. درمان با دستگاه تراکشن حدود 8 تا 25 دقیقه طول می کشد.
اگر این درمان برای نواحی کمر به پایین انجام بگیرد، فیزیوتراپیست از یک کش محکم و پهن استفاده کرده و آن را به دور نیم تنه و دنده ها می بندد و کش دیگری را نیز به دور کفل ها می بندد. سپس دستگاه را به کش پهن اطراف کفل ها بسته و پاهای بیمار را بر روی سطح سکویی مانند قرار می دهد. ارتفاع این سطح سکویی با توجه به زاویه کشش تنظیم می شود و می تواند کم یا زیاد بشود. (قابل تغییر است) سپس با کمک دستگاه تراکشن، کشش را شروع می کند. این کشش در کفل ها باعث کشش در ستون فقرات شده و درمان ناحیه آسیب دیده بیمار (رباط ها، تاندون ها، مفاصل و...) می شود. میزان این کشش بین 30 تا 40 پوند می باشد و همراه با کشش دستگاه تخت نیز در ناحیه تحتانی کمر جدا شده و باعث بیشتر شدن کشش می شود.

هزینه تراکشن

هزینه روش تراکشن نیز مانند درمان های دیگر با توجه به مواردی محاسبه می شود. این موارد عبارتند از:

1. مهارت فیزیوتراپیست

   مهارت فیزیوتراپیست باعث نتیجه مطلوب درمان تراکشن می شود. فیزیوتراپیست ها با توجه به میزان سابقه و مهارت خود دستمزدی را دریافت می کنند که این دستمزد با توجه به میزان زحمت آن ها و تخصص و مهارت آن محاسبه می شود. هر چه فیزیوتراپیست ماهرتر و سرشناس تر باشد دستمزد او نیز بیشتر خواهد بود.

2. محل درمان

   درمان در کلینیک فیزیوتراپی با هزینه های بیشتری همراه است. اگر درمان در مرکز درمان دولتی انجام شود، هزینه های کمتری برای بیمار خواهد داشت. همچنین گاهی با توجه به شرایط بیمار (کهولت سن و عدم توانایی مراجعه به مرکز درمانی) و یا درخواست بیمار تراکشن در خانه صورت می گیرد. چنانچه دستگاه مخصوص در خانه باشد این کار ممکن است ولی در غیر این صورت درمان دستی صورت می گیرد که البته آن نیز به تجهیزاتی نیاز دارد و برای انتقال این تجهیزات هزینه ای از بیمار دریافت می شود.

3. میزان آسیب

   ناحیه آسیب دیده نوع بیماری و آسیب های وارد شده در درمان تاثیر زیادی داشته و می تواند موجب افزایش هزینه درمانی شود. چنانچه آسیب شدید باشد، برای درمان به زمان بیشتر، روش های درمانی بیشتر و همچنین تعداد جلسات بیشتر نیاز بوده و در نتیجه هزینه درمان افزایش می یابد.

4. نوع و روش درمان

   استفاده از دستگاه و تجهیزات در هزینه تراکشن تاثیر بسزایی دارد. همچنین اینکه درمان به صورت تهاجمی و جراحی صورت می گیرد یا خیر. در صورتی که درمان به صورت جراحی انجام شود، هزینه درمان گران تر و بیشتر می شود چرا که هزینه داروها، تکنسین ها، دستگاه ها، اتاق عمل و همچنین بستری بیمار نیز باید محاسبه و پرداخت شود. در صورتی که درمان دستی باشد، هزینه کمتر بوده و اگر درمان با دستگاه ها انجام بگیرد نیز ارزان تر از جراحی می باشد.

5. تعداد جلسات درمانی

   باتوجه به میزان آسیب و روش درمانی فیزیوتراپیست جلساتی را برای درمان تعیین می کند. این جلسات ممکن است در طول درمان با توجه به شرایط بیمار و بهبود وضعیت بیمار کاهش و یا افزایش بیابد. در صورتی که تعداد جلسات بیشتر باشد، هزینه نیز بیشتر خواهد شد.

6. بیمه

   در صورت داشتن بیمه و قرارداد بیمه با مرکز درمانی بخشی از هزینه توسط بیمه پرداخته شده و از هزینه بیمار کم می شود. بهتر است قبل از انجام درمان تراکشن بیمه های تحت پوشش و مراکز درمانی تحت پوشش بیمه را مورد بررسی قرار دهید.

تراکشن به چه صورت بر روی بدن تاثیر می گذارد؟

با انجام کشش در ستون فقرات و اعمال نیروی کششی، مهره ها از هم فاصله می گیرند. در نتیجه:

1. فشار بین دیسک های ستون فقرات کاهش یافته و درد بیمار کم می شود. همچنین دیسک تقویت می گردد.
2. زمانی که هسته های ژلی به ناحیه مرکزی دیسک نزدیک می شوند، باعث کاهش برآمدگی دیسک می شوند.
3. با استفاده از این روش می توان از فشارهای ناشی از نیروی جاذبه زمین بر روی مفاصل ستون فقرات و همچنین از بدشکلی و حالت نامناسب کاست.
4. با این روش مجراهای خروجی ناحیه فقرات باز تر شده و عصب ها می توانند به راحتی رشد کنند. همچنین اکسیژن بیشتر شده و گردش خون نیز بهتر انجام می گیرد و این به کاهش فشارها و بهبود بدن کمک می کند.
5. این روش درمانی با بالا بردن میزان اکسیژن و خون رسانی (گردش خون) در بافت های آسیب دیده، به بهبود بدن کمک می کند و باعث تسریع درمان و کاهش و تسکین درد در عصب ها می شود.

مزایای تراکشن یا کشش ستون فقرات

1. کاهش و تسکین دردهای شکستگی قبل از انجام جراحی
2. درمان خشکی و سفتی (منقبض شدن و اسپاسم های عضلانی)
3. درمان محدودیت های حرکتی مفاصل، تاندون ها، ماهیچه و پوست
4. درمان بیماری های دیسک، بیرون زدگی دیسک، دردهای گردن، کمر و...
5. هم اندازه کردن و پایدارسازی شکستگی های استخوان های بازو، پا و...
6. درمان بدشکلی های استخوانی و دفرتمی های ناشی از کژ پشتی یا اسکولیوزیس
7. جلوگیری از منقبض شدن، خشکی و اسپاسم های دردناک عضلانی گردن
8. امکان استفاده از روش های درمانی دیگر مانند اولترا سوندتراپی، لیزرتراپی، کرایوتراپی، تحریکات الکتریکی و......
9. تحریک روند بهبودی ناحیه آسیب دیده بدن: در طول درمان بدن موادی ترشح می کند که باعث بهبودی سریع ناحیه آسیب دیده می شود.
10. جلوگیری از انجام جراحی ها
11. ایمن، راحت و سریع بودن مراحل درمان در حالت غیرتهاجمی

انواع روش های تراکشن

1. تراکشن یا کشش ستون فقرات مکانیکی

   در این روش برای انجام درمان و کشش ستون فقرات از دستگاه مخصوصی استفاده می شود و به کمک دستگاه فشار وارد بر روی نواحی ستون فقرات، دیسک و... را برداشته و به درمان و کاهش درد بیمار کمک می شود. فیزیوترایپست در ابتدا بر روی ناحیه تحتانی کمر که شامل 5 مهره آخر ستون فقرات می شود، متمرکز شده و درمان را شروع می کند.

2. تراکشن یا کشش ستون فقرات دستی

   در این روش همانطور که از اسم آن مشخص است درمان توسط هیچ دستگاه و سیستم مکانیکی انجام نمی شود و فیزیوتراپیست با کمک دستان خود شروع به درمان و برداشتن فشار وارده بر ستون فقرات، دیسک و... می کند. در ابتدا بر ناحیه گردنی ستون فقرات که شامل 7 مهره اول ستون فقرات است، متمرکز شده و سپس درمان را انجام می دهد.

کاربرد های تراکشن

1. لوردوز یا گودی کمر

   قوس شدید کمر به سمت داخل لوردوز یا گودی کمر می باشد که به طور کلی و در صورت انعطاف بالا درمان می شود اما اگر درمان نشد می توان از روش های تراکشن برای درمان آن استفاده کرد.

2. قوز یا خمیدگی های شدید مهره ها

   این اختلال در اثر بیماری هایی از جمله آرتریت، آرتروز و پوکی استخوان ایجاد می شود که معمولا با شکستگی های فشاری همراه است و با انجام تراکشن و برداشتن فشار درمان صورت می گیرد.

3. اسکولیز

   این عارضه باعث انحراف و کج شدن ستون فقرات به صورت غیرعادی شده و معمولا در زمان کودکی یا نوجوانی نمایان می شود. ابتدا خفیف بوده و به تدریج شدید می شود و برای درمان آن می توان از روش های تراکشن استفاده کرد.

4. میلوپاتی

   عارضه و اختلالی است که در ستون فقرات اتفاق می افتد و با تنگی کانال نخاعی یا آسیب دیدگی در ناحیه نخاع همراه می باشد. برای درمان آن عارضه و درمان تنگی کانال نخاعی نیز می توان از روش های درمانی تراکشن استفاده کرد.

5. تنگی کانال نخاعی

   تنگی کانال نخاعی با فشرده شدن عصب های نخاعی ایجاد شده و با درد زیادی همراه می باشد. این عارضه در قسمت مهره های گردنی نیز تحت فشار قرار گرفته و در پاها و دست های فرد اختلال و نقص ایجاد می کند. با انجام تراکشن این فشار کم شده و در نتیجه درد نیز کاهش می یابد.

6. رادیکولوپاتی

   این بیماری ها مربوط به آسیب و اختلالات عصب های نخاعی و ریشه های عصب ها می باشند. رادیکولوپاتی بر روی ریشه های گردنی تاثیر گذاشته و موجب ایجاد درد در ناحیه بازو و دست ها می شود. همچنین می تواند در ناحیه عصب های پایینی کمر ایجاد شده و بر روی نواحی تحتانی از جمله پاها تاثیر بگذارد و موجب ایجاد درد و اختلال در پاها شود. این عارضه را نیز می توان با روش های تراکشن درمان کرد.

7. سیاتیک

   درد های سیاتیکی و بی حسی و گزگز، در اثر تحریکات عصبی در نواحی پایین کمر ایجاد می شود و می تواند به تنگی کانال نخاعی، بیماری های التهابی و فشاری مفاصل، آسیب دیدگی ها و پارگی های دیسکی مربوط شود. این عارضه نیز با انجام روش های تراکشن قابل درمان می باشد و با این روش درمانی فشار و درد کاهش می یابد.

تراکشن نواحی مختلف بدن با استفاده از دست

1. تراکشن کمر

   در این روش بعد از خوابیدن بیمار بر روی تخت، کششی برابر با نصف وزن بدن بیمار در ناحیه کمر صورت می گیرد. فیزیوتراپیست با استفاده از یک نیروی کنترل شده شروع به کشیدن مچ پا می کند و گاهی پای بیمار را روی شانه خود قرار داده و درحالیکه با دست های خود ران های بیمار را گرفته پاهای او را به صورت ثابت می کشد.

2. تراکشن گردن

   بیمار روی تخت قرار گرفته و آرام و ریلکس دراز می کشد. سپس فیزیوتراپیست دست های خود را با کش زیر سر بیمار تنظیم کرده و سپس کش را می کشد. ممکن است در حین کشش سر بیمار را به سمت دیگری بچرخاند و یا خم کند. حتی ممکن است گردن را با دست های خود بکشد. این کشش بر اساس میزان آسیب انجام می شود.

تعداد جلسات و دوره درمانی با تراکشن

تعداد جلسات درمانی با توجه به آسیب بیمار و صلاح دید فیزیوتراپیست تعیین می شود. به طور معمول بیماران حدود 15 تا 20 جلسه به درمان کششی ستون فقرات یا تراشکن نیاز دارند تا فشار از روی ستون فقرات و عصب ها برداشته شود. هر جلسه درمانی نیز حدود 45 تا 60 دقیقه طول می کشد که این کاملا به شرایط بیمار و نوع روش درمانی بستگی دارد. گاهی با انجام 4 جلسه بهبودی حاصل می شود و گاهی بعد از 25 جلسه همچنان نیاز به انجام تراکشن است. تعداد جلسات در هر بیماری و آسیبی متغییر می باشد و نمی توان به طور قطعی گفت که چه تعداد جلسات برای درمان بیماری فرد لازم است. زیرا اول باید توسط فیزیوتراپیست معاینه انجام بگیرد و میزان آسیب مشخص شود و سپس در طول جلسات وضعیت بهبود مشاهده و بررسی شود تا بتوان گفت تقریبا در چند جلسه بیمار بهبود پیدا می کند. تعداد جلسات درمانی در هفته حدود 3 تا 4 مرتبه می باشد. البته این نیز به شرایط بیمار بستگی دارد. ممکن است بعد از چندین جلسه روش تراکشن تغییر پیدا کند و یا از روش های دیگری از جمله اولتراسوند تراپی، لیزر درمانی، تحریکات الکتریکی و... نیز در کنار تراکشن استفاده شود.

دوره نقاهت و بهبود بعد از جراحی تراکشن

معمولا 4 تا 6 هفته بعد از جراحی وضعیت بیمار بهبود یافته و می تواند به انجام فعالیت های خود بپردازد. البته این با توجه به شرایط بدن بیمار متغیر است و در این بین باید به طور مرتب جلسات فیزیوتراپی انجام بگیرد. در هفته اول تا سوم نیز باید برای بهبود سریع تر نکاتی رعایت شود این نکات عبارتند از:

1. بعد از انجام جراحی تراکشن تا 2 هفته بعد از جراحی از خم شدن بلند کردن و همچنین پیچاندن کمر خودداری شود.
2. تا دو هفته نباید هیچ وسیله ی سنگینی را بلند کرد.
3. تا دو هفته کارها و فعالیت هایی مانند باغبانی، کارهای خانه و همچنین روابط جنسی انجام داده نشود.
4. به مدت دو هفته از رانندگی پرهیز شود و بعد از آن نیز با کسب اجازه از پزشک می توان شروع به رانندگی کرد.
5. در مدت نقاهت هیچ گونه مواد نیکوتین دار از جمله سیگار استفاده نشود.
6. تعویض پانسمان زخم و ضد عفونی کردن آن
7. شست و شوی بدن با آب ولرم و گرم و بعد از اجازه پزشک انجام شود.
8. استفاده از داروهای ضد درد و التهاب
9. استفاده از کمپرس های گرم و سرد
10. ماساژ درمانی و انجام تمرینات فیزیوتراپی

موارد منع تراکشن غیر جراحی

همانطور که این درمان برای بهبود و کاهش درد بسیاری از بیماران مفید می باشد، می تواند برای برخی از افراد که دارای موارد و شرایط خاص می باشند مضرر و خطرناک باشد. موارد منع درمان تراکشن غیر جراحی عبارتند از:

1. بیماران قلبی و عروقی
2. بیمارانی که دیسک های مصنوعی و ایمپلنت در ستون فقراتی خود دارند.
3. بیمارانی با سابقه همجوشی ستون فقرات
4. بانوان باردار
5. بیمارانی که دچار شکستگی مهره می باشند.
6. بیمارانی که دچار بیماری های پوکی استخوان، اسپوندیلیت آنکیلوزان، تنگی نخاع، عفونت ستون فقرات، و استئوپروز یا اوستئوپنیا، روماتیسم مفصلی، تومور هستند.
7. بیمارانی در ستون فقرات خود تومور دارند.
8. بیمارانی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند.

عوارض تراکشن

تراکشن با توجه به شرایط بیمار، محل آسیب و تشخیص پزشک به دو روش اصلی (تهاجمی و غیر تهاجمی) انجام می گیرد:

1. تراکشن غیرتهاجمی

   این روش غیر تهاجمی و بدون نیاز به بیهوشی و یا جای گذاری پیچ و سیم و.. انجام می گیرد. در این روش تراکشن فیزیوتراپیست از اسپیلت ها، بانداژها و همچنین نوارهای چسب دار کرده شده و آن ها را به زیر شکستگی و روی پوست قرار می دهد. سپس خیلی محکم وزنه ها را به آن ها وصل کرده و شروع به کشیدن می کند. به این صورت که ناحیه آسیب دیده بدن را توسط یک سیستم قرقره ای به تخت بیمارستان متصل کرده و سپس آن را در زاویه و جهت صحیح می کشد و در نهایت باعث ترمیم تاندون ها و ماهیچه ها می شود. این درمان زمانی انجام می شود که تاندون ها، بافت های نرم و ماهیچه های بدن نیاز به بازسازی و ترمیم داشته باشند و البته گاهی قبل از انجام جراحی اصلی استخوان ها و به منظور پایداری استخوان های شکسته به طور موقت از این روش استفاده می شود. در حالت کلی این نوع روش درمانی عارضه خاصی به دنبال نداشته و فقط ممکن است عوارض کوتاه مدت و طبیعی(عوارض جانبی) از جمله اسپاسم های عضلانی موقت، دردهای موقت و همچنین احساس کشیدگی در برخی از نقاط را به همراه داشته باشد. البته که جای نگرانی نیست، چرا که این عوارض خیلی زود برطرف خواهند شد و در صورتی که ادامه داشته باشند با مشورت و صلاح دید پزشک، درمان های فیزیوتراپی دیگر در کنار تراکشن انجام می گیرد.

2. تراکشن تهاجمی

   در ابتدا با قرار دادن پین، سیم و یا پیچ در استخوان های شکسته شده و سپس به کمک وزنه ها شروع به کشیدن استخوان ها و قرار دادن آن ها در جایگاه اصلی خود می کنند. این روش جز جراحی ها محسوب می شود و ممکن است برای جلوگیری از احساس درد در بیمار، بیهوشی عمومی و یا بی حسی نخاعی و موضعی صورت بگیرد. از این روش در جهت درمان شکستگی های فمور یا استخوان های ران استفاده می شود همچنین در صورتی که برای درمان نیاز به اعمال نیروی بیشتری به ناحیه آسیب دیده باشد نیز از این روش استفاده می شود. این نوع تراکشن به دلیل اینکه حالت تهاجمی داشته و یک جراحی می باشد، مانند دیگر جراحی ها با عوارضی همراه است :
   1. عوارض ماده بیهوشی در حین و بعد از جراحی
   2. عفونت زخم ناحیه جراحی شده بعد از جراحی
   3. خونریزی شدید بعد از جراحی
   4. آسیب های بافتی و عصبی و عروقی
   5. تورم و التهاب و قرمزی پوست در ناحیه جراحی شده
   6. درد شدید در ناحیه جراحی شده و درد پخش شده در نواحی دیگر
   7. تب بر اثر عفونت زخم و محل جای گذاری پین

سوالات متداول

1. آیا تراکشن با دستگاه روشی ایمن و مطمئن است؟

   در پاسخ به این سوال باید گفت بله این روش کاملا ایمن می باشد. قبل از شروع درمان ابتدا فیزیوتراپیست به بررسی شرایط جسمانی بیمار پرداخته و در صورتی که انجام آن برای بیمار مضر و ممنوع نباشد، آن را انجام می دهد. در طول درمان نیز باید گفت دستگاه تراکشن دارای یک دکمه برای توقف درمان است که اگر بیمار احساس ناراحتی داشته باشد با فشار دادن آن دکمه دستگاه را متوقف می کند و هیچ مشکلی برای بیمار به وجود نخواهد آمد. بنابراین تراکشن یک روش ایمن و مطمئن است و برای درمان عارضه های ستون فقرات بسیار موثر می باشد.

2. بعد از تراکشن غیر جراحی یا کشش ستون فقرات چه کارهایی (مراقبت هایی) باید انجام شود؟

   بعد از انجام تراکشن گاهی نیاز به روش های درمانی فیزیوتراپی دیگر می باشد که باید آن ها را به طور مرتب انجام داد. همچنین فیزیوتراپیست تمریناتی را برای بهبود سریع تر بدن به بیمار ارئه می دهد که باید این تمرینات نیز به طور ملایم، منظم و صحیح انجام بگیرند. برای کاهش درد نیز گاهی ممکن است داروهای ضد درد و ضد التهاب به بیمار داده شود و ناحیه مورد نظر به وسیله آتل بسته شود. با رعایت این نکات و انجام این کارها بیمار سریع تر بهبود می یابد.

3. آیا روش درمانی تراکشن در خانه هم انجام می گیرد؟

   بله همانطور که قبلا به آن اشاره کردیم این درمان در صورتی که به روش دستی انجام بگیرد می تواند در خانه نیز انجام شود که البته در این صورت نیاز به تجهیزات است و فیزیوتراپیست این تجهیزات را به منزل بیمار انتقال داده و درمان را انجام می دهد. همچنین در صورت توانایی مالی و با خرید یک دستگاه تراشکن در خانه نیز می توان به کمک فیزیوتراپیست درمان با دستگاه را نیز در خانه انجام داد.

4. آیا نتیجه درمان با تراکشن مطلوب و قطعی خواهد بود؟

   به طور کلی باید گفت نمی توان در مورد قطعی بودن و دوام این درمان چیزی گفت و هیچ پزشکی نمی تواند به طور صد در صد در مورد موفقیت این درمان به بیمار اطمینان بدهد. اما این روش از روش های ایمن و مفید و کاربردی بوده و در بهبود وضعیت بیمار و کاهش درد بیمار هیچ شکی نخواهد بود. گاهی بیمار در سنین پایین تر و به دلیل عارضه های خاص دچار مشکل شده و به این درمان نیاز پیدا می کند. ممکن است با گذشت زمان وضعیت بیمار به طور کامل بهبود بیابد و گاهی ممکن است با توجه به عارضه و شرایط بیمار تا آخر عمر نیاز به این نوع درمان داشته باشد. نتایج درمانی این روش مطلوب بوده اما نمی توان به طور قطعی در مورد درمان چیزی گفت. در اکثر بیماران از قدیم تابحال بیش از 70 در صد بهبود حاصل شده است و می توان گفت احتمال موفقیت آن بسیار بیشتر از ناموفق بودن آن است.