رادیکولوپاتی (عصب تحت فشار) | علل، علائم، انواع و روشهای درمان رادیکولوپاتی (عصب تحت فشار) | علل، علائم، انواع و روشهای درمان کلینیک فیزیوتراپی رامتن

رادیکولوپاتی (عصب تحت فشار) | علل، علائم، انواع و روشهای درمان

چهارشنبه, 12 شهریور 1399 ساعت 12:39
این مورد را ارزیابی کنید
(2 رای‌ها)

ستون فقرات از نواحی مهم و حساس بدن بوده و با اکثر نقاط بدن ارتباط مستقیم و غیر مستقیم دارد. این ناحیه شامل مهره ها، دیسک ها، عضلات، عصب ها و... بوده و می تواند به دلایل مختلفی دچار آسیب شود. با آسیب این بخش ممکن است در نقاط مختلف بدن نیز علائم و عوارضی بروز یابند. در این مقاله شما را با یکی از عوارض شایع ستون فقرات به نام رادیکولوپاتی (Radiculopathy) یا همان فشردگی عصب آشنا کرده و به شرح علائم، دلایل، انواع، روش های تشخیص و روش های موثر درمانی آن از قبیل فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی می پردازیم. برای اطلاع بیشتر از این عارضه تا پایان مقاله همراه ما باشید.

رادیکولوپاتی (عصب تحت فشار) چیست؟

یکی از عوارضی که در ستون فقرات اتفاق می افتد و موجب درگیر شدن نواحی مختلف ستون فقرات از جمله کمر، گردن و... می شود، کشیدگی و فشردگی عصب در ستون فقرات یا رادیکولوپاتی می باشد. هنگامی که دیسک های ستون فقرات دچار آسیب دیدگی می شوند، بافت هایی از جمله غضروف ها، ماهیچه ها، تاندون ها و... بر روی عصب فشار وارد کرده و موجب فشردگی و یا کشیدگی ریشه های عصبی آن ناحیه می شوند. بعد از این اتفاق با توجه به میزان آسیب عصب و همچنین ناحیه آسیب دیدگی، فرد در نقاط مختلف بدن احساس درد و ناراحتی خواهد داشت. یعنی ممکن است به دلیل آسیب نقطه عصبی در کمر، فرد از کمر تا پا احساس درد داشته باشد و یا بیمار به دلیل آسیب عصبی در ستون فقرات گردنی در ناحیه گردن تا دست ها دچار اختلال و درد شود. البته شایع ترین درد و ناراحتی مختص به ناحیه کمر و گردن می باشد.

علل ایجاد رادیکولوپاتی

کشیدگی و فشردگی عصب یا همان رادیکولوپاتی در ناحیه ستون فقرات می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود و علاوه بر ایجاد ناراحتی و درد در نقاط مختلف بدن، در فعالیت های کمر، گردن و دیگر نواحی بدن اختلال ایجاد کند. دلایل ایجاد رادیکولوپاتی عبارتند از:

  1. عوارض و بیماری ها

    عوارضی از جمله فتق و آسیب های دیسک کمر، آسیب های عصب سیاتیک، تنگی کانال نخاعی، خار و زوائد استخوانی، آرتروزها، تومورهای موجود در ستون فقرات، اسکولیوزیس یا همان انحنای بیش از حد و غیر عادی ستون فقرات، دیابت، اسپوندیلولیزیس و.... می توانند موجب کشیدگی و فشردگی عصب در ستون فقرات و در نهایت بروز عارضه رادیکولوپاتی شوند.
  2. آسیب ها

    شکستگی های فشاری در نواحی ستون فقرات، گردن و کمر می توانند موجب فشرده شدن و یا کشیدگی ریشه های عصبی در ناحیه ستون فقرات (رادیکولوپاتی) شوند. در نهایت این فشردگی و کشیدگی موجب ایجاد اختلال و درد در نواحی مختلف بدن از جمله گردن، کمر و دیگر نواحی مرتبط با آن ها می گردد.
  3. افزایش سن

    افزایش سن از عوامل موثر در بروز این عارضه می باشد، چرا که با افزایش سن بیماری هایی از جمله آرتروز، فتق دیسک کمر، آسیب های سیاتیک و...تشدید شده و موجب فشردگی و یا کشیدگی عصب و در نهایت بروز رادیکولوپاتی می شوند.
  4. وزن اضافی

    اضافه وزن و چاقی بیش از حد، می تواند موجب فشار به مفاصل، ستون فقرات، عضلات، ماهیچه ها و... شود و به دنبال این آسیب، عصب های ستون فقرات نیز دچار فشردگی و کشیدگی شده و فرد به عارضه رادیکولوپاتی مبتلا می شود.
  5. عادات غلط

    حالت و وضعیت اشتباه و بد بدن از جمله نشستن ها، ایستادن ها و خوابیدن های نادرست، کارها و فعالیت های مداوم، استفاده از تکنیک های نادرست ورزشی و....، به تدریج موجب آسیب دیدگی مفاصل، ستون فقرات، عضلات، ماهیچه ها و سایر بافت ها شده و در نهایت به فشردگی و کشیدگی عصب نیز ختم می شوند.
  6. سوابق خانوادگی و عوامل وراثتی

    در صورتی که یکی از اعضای خانواده فرد به این عارضه مبتلا باشد، ممکن است به صورت وراثتی فرد نیز دچار این عارضه شود. در نتیجه می توان گفت بخشی از این عارضه به تحلیل رفتگی وراثتی استخوان ها و غضروف ها و بیماری هایی از جمله پوکی استخوان بستگی دارد، چرا که این عوارض (تحلیل رفتگی استخوان ها) می توانند در نهایت موجب آسیب دیدگی عصب و بروز عارضه رادیکولوپاتی شوند.
دریافت تخفیف فیزیوتراپی در تهران
(*)
لطفا نام خود را وارد کنید
(*)
شماره تماس خود را وارد کنید
(*)
آدرس ایمیل خود را وارد کنید

علائم بروز رادیکولوپاتی

هنگامی که فرد به عارضه رادیکولوپاتی مبتلا می شود، در نواحی مختلف بدن به خصوص ناحیه درگیر شده (کمر، گردن و ستون فقرات) علائمی قابل مشاهده می باشد. این علائم و نشانه ها عبارتند از:

  1. کاهش حس و یا بی حسی در نواحی مختلف بدن از جمله کمر و گردن
  2. درد شدید همراه با تیر کشیدن و یا سوزش نواحی مختلف بدن (این علامت می تواند در پاها و دست ها نیز احساس شود.)
  3. مورمور شدن و یا گزگز کردن و خواب رفتگی قسمتی از بدن
  4. احساس ضعف در عضلات ناحیه آسیب دیده
  5. کاهش دامنه حرکتی به دلیل درد و ضعف عضلات
  6. خواب رفتگی های مکرر در ناحیه پا
  7. سوزش و درد همراه با تیر کشیدن ناحیه شکم و یا پهلو

پیشنهاد میکنیم حتما بخوانید

تشخیص عارضه رادیکولوپاتی

بعد از اینکه فرد دچار ناراحتی و علائمی در نواحی مختلف بدن از جمله کمر، گردن و ستون فقرات شد، به پزشک ارتوپدی و متخصص در زمینه ستون فقرات و عصب ها مراجعه کرده و پزشک نیز با انجام آزمایشات و بررسی های لازم بهترین و سریع ترین راه درمانی را برای بیمار تجویز کرده و شروع به درمان این عارضه می کند. این آزمایشات و بررسی ها شامل موارد زیر می شوند:

  1. بررسی شرایط بیمار و میزان درد

    ابتدا پزشک وضعیت بیمار را بررسی کرده و با پرسیدن سوالاتی از بیمار، علائم بیماری و مشکلات بیمار را مورد بررسی قرار می دهد.
  2. بررسی پرونده پزشکی بیمار

    برای اطلاع بیشتر از علت ایجاد علائم و همچنین تشخیص بهتر، پرونده و سوابق بیماری های فرد را نیز مورد بررسی قرار می دهد.
  3. عکس برداری با اشعه ایکس

    پزشک جهت تشخیص کلی و بررسی میزان آسیب دیدگی و ناحیه آسیب دیده جهت مشاهده زوائد استخوانی، بیرون زدگي ها و همچنین آسیب دیسک و بررسی عارضه هایی از جمله تومور، عفونت و انحراف و... در ستون فقرات و با استفاده از اشعه ایکس از ستون فقرات و ناحیه دردناک بدن تصویر برداری می کند.
  4. سی تی اسکن و ام آر آی

    یکی از روش های نسبتا دقیق در تشخیص عوارض اسکلتی، عصبی و...سی تی اسکن می باشد. پزشک با استفاده از سی تی اسکن، جزئیات را بهتر از اشعه ایکس مشاهده کرده و میزان و محل دقیق عارضه را نیز به صورت دقیق مورد بررسی قرار می دهد. بعد از سی تی اسکن پزشک جهت تشخیص دقیق تر و کامل تر از روش ام آر آی استفاده کرده و آسیب دیدگی و میزان فشردگی عصب را با جزئیات و دقیق تر مورد بررسی قرار می دهد.
  5. الکترومیوگرافی (EMG) یا نوار عصب و عضله

    با این روش میزان فعال بودن عصب را در هنگام استراحت اندازه گرفته و میزان اختلال ایجاد شده، فشردگی و یا کشیدگی در عصب های ستون فقرات را می سنجد.
  6. سونوگرافی با وضوح بالا

    گاهی علاوه بر تمام این موارد، پزشک از سونوگرافی نیز استفاده می کند تا بتواند بهتر ناحیه آسیب دیده عصب و علت آن را تشخیص دهد.
  7. بررسی هدایت عصبی

    این روش توسط الکترودها انجام گرفته و به بررسی عصب های ستون فقرات و میزان عملکرد عضلات پرداخته و همچنین میزان فشار وارد شده به عصب و.... را اندازه می گیرد.

انواع رادیکولوپاتی

فشردگی عصب با توجه به محل آسیب و درگیری عصب به سه نوع تقسیم بندی می شود که انواع آن عبارتند از:

  1. رادیکولوپاتی گردنی (سرویکال)

    این نوع فشردگی و یا کشیدگی عصب (رادیکولوپاتی) در ستون فقرات گردنی و یا قسمت فوقانی کمر اتفاق افتاده و موجب درد و ناراحتی در نواحی شانه، کتف، گردن، بازو و ناحیه فوقانی کمر شده و با ضعف و بی حسی یک طرف بدن همراه می باشد.
  2. رادیکولوپاتی توراسیک

    این نوع فشردگی و یا کشیدگی و آسیب ریشه های عصبی موجب تحریک ناحیه میانی کمر شده و ممکن است با ناراحتی و دردهایی در ناحیه قفسه سینه و بالا تنه همراه باشد. البته این نوع رادیکولوپاتی به ندرت اتفاق می افتد و با علائمی از جمله بی حسی و گزگز شدن کمر و قفسه سینه و یا سوزش و درد در دنده، شکم و یا پهلو همراه است.
  3. رادیکولوپاتی کمر

    این نوع رادیکولوپاتی با فشردگی عصب و تحریک نواحی تحتانی کمر همراه بوده و فرد بیشتر در نواحی کمر و پاها به خصوص ران ها احساس درد خواهد داشت. این رادیکولوپاتی به عنوان سیاتیک نیز شناخته شده و با علائمی از جمله درد و بی حسی در نواحی کمر، پاها، باسن، ساق پا، ران پا و... همراه بوده و با عادات بد به خصوص طولانی نشستن و یا راه رفتن های طولانی تشدید می شود. همچنین ممکن است موجب ایجاد عوارضی از جمله فشردگی روده و مثانه، بی اختیاری روده و مثانه نیز شود. علائم شایع این نوع رادیکولوپاتی شامل درد شدید به هنگام سرفه، تغییرات و رفلکس ناگهانی، تشدید درد به هنگام حرکت گردن و سر، احساس درد در پشت بدن تا پاها و... می شود.

روش های درمان رادیکولوپاتی

در ادامه به بررسی روش های درمانی رادیکولوپاتی می پردازیم:

  1. درمان های اولیه

    بعد از اینکه فرد دچار فشردگی و یا کشیدگی عصب در ستون فقرات شد، با توجه به میزان و ناحیه آسیب و گستردگی عارضه رادیکولوپاتی و همچنین بروز علائم و نشانه های آن، بعد از مراجعه به متخصص ارتوپدی و تشخیص و صلاح دید پزشک، می تواند جهت بهبود سریع تر در خانه از روش های درمانی مختلف خانگی و اولیه نیز استفاده کند. این روش های درمانی تا حدی به کاهش درد و همچنین بهبود موقت بیمار کمک می کنند که عبارتند از:
    • استفاده از تجهیزات ارتوپدی از جمله مچ بند، شانه بند و....

      این کار موجب حفاظت از ناحیه آسیب دیده و همچنین استراحت دادن به آن شده و از میزان فشار ورودی به ناحیه آسیب دیده کاسته و موجب بهبود وضعیت فشردگی عصب می شود.
    • ماساژ درمانی

      یکی دیگر از روش های درمانی خانگی، ماساژ ناحیه آسیب دیده با پمادهای ضد درد و گرفتگی عضلات، آب ولرم و گرم، روغن های گیاهی، کمپرس گرم و... می باشد. این روش درمانی به بهبود عضلات و ناراحتی های ایجاد شده در مفاصل مختلف بدن و همچنین کاهش درد و تورم ایجاد شده در آنها کمک می کند.
    • مصرف دارو

      مصرف داروها و قرص های ضد درد، ضد التهاب و تسکین دهنده عضلات و کاهش دهنده خشکی و گرفتگی عضلانی با تجویز پزشک و با دوز تعیین شده، موجب بهبود وضعیت درد و تورم ناحیه آسیب دیده بدن (کمر، گردن، پاها و...) و همچنین بهبود و کاهش فشردگی عصب می شود.
    • کمپرس ترکیبی

      قرار دادن کمپرس های سرد و گرم به مدت هر ۸ ساعت یک بار و در زمان ۱۰ الی ۱۵ دقیقه به کاهش درد و تورم ایجاد شده در ناحیه آسیب دیده کمک می کند.
  2. فیزیوتراپی

    فیزیوتراپی و توانبخشی شاخه ای از روش های درمانی عوارض ایجاد شده در بدن بوده و از تکنیک های کاربردی، ایمن و مقرون به صرفه محسوب می شود. این روش با استفاده از دستگاه ها و متد های متنوع در کلینیک فیزیوتراپی صورت گرفته و به افزایش گردش خون در بافت های آسیب دیده، تحریک و ترمیم بافت ها از جمله عصب، کاهش تورم و التهاب، کاهش و بهبود فشردگی عصب، کاهش و تسکین درد، انعطاف پذیری بهتر، کاهش خشکی و گرفتگی و اسپاسم های عضلانی گردن، کمر و...، افزایش دامنه حرکتی و همچنین کاهش ضعف عضلانی کمک کرده و در نهایت باعث افزایش سرعت بازگشت دامنه حرکتی و عملکرد بهتر ناحیه آسیب دیده و بهبود بیمار می شود. این روش توسط فیزیوتراپیست و با توجه به وضعیت بیمار، طبق برنامه درمانی خاص و مناسبی که توسط فیزیوتراپیست تجویز شده، انجام گرفته و شامل تکنیک ها و متد های مختلفی از درمان های دستی و غیر دستی و تمرین درمانی و ورزش می شود. کلیه روش ها و تکنیک های درمانی بدون عارضه جانبی بوده و افراد واجد شرایط می توانند از آن استفاده کنند. این روش ها شامل موارد زیر می شوند:
    1. تمرین درمانی

      بخشی از فیزیوتراپی و توانبخشی شامل تمرینات ورزشی مخصوص که توسط فیزیوتراپیست و متخصص تمرین درمانی برنامه ریزی شده می شود و به بهبود وضعیت نواحی آسیب دیده بدن و همچنین بازگشت عملکرد آن ها بعد از جراحی و آسیب کمک می کند. انواع تمرینات درمانی بالا تنه و پایین تنه عبارتند از:

      • انقباض چانه

        برای انجام این تمرین ابتدا در حالی که ایستاده اید و یا نشسته اید، پشت بدن و گردن خود را صاف کرده و شانه هایتان را نیز به عقب ببرید. چانه خود را تا جای ممکن (بدون احساس درد) منقبض و سفت کنید. باید در این حالت کشش خفیف و یا متوسطی احساس کنید. سپس چشم ها و بینی را به سمت جلو آورده و حدود ۲ ثانیه این حالت را حفظ کنید.
      • بالا بردن شانه ها

        برای انجام این تمرین ابتدا عضلات شانه های خود را در حالی که صاف ایستاده اید، شل کرده و زانوها را نیز کمی خم کنید. سپس شانه ها را به سمت بالا و گردن آورده و در همین حالت عضلات شانه و گردن را منقبض و سفت کنید. چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به وضعیت عادی خود برگردید و عضلات خود را شل کنید.
      • خم و راست کردن گردن

        سر خود را به آرامی به سمت پایین برده و چانه را به گردن نزدیک کنید، سپس به آرامی سر را بلند کرده و تا جایی که ممکن است، به عقب ببرید، ۲ ثانیه صبر کنید و به آرامی سر را به حالت طبیعی خود برگردانید.
      • انقباض کتف

        برای انجام این تمرین ابتدا به صورت صاف و مستقیم نشسته و یا بایستید. پشت بدن را صاف کنید و کتف های خود را تا جای ممکن (بدون احساس درد) طوری فشار دهید که عضلات پشت به هم نزدیک شوند. باید کشش خفیف و یا متوسطی احساس کنید. چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس در صورتی که دردی احساس نکردید، مجددا این تمرین را انجام دهید.
      • کشش زانو به قفسه سینه

        برای انجام این تمرین ابتدا به پشت و روی زمین دراز بکشید. زانوهایتان را خم کرده و کف پاها را بر روی زمین قرار دهید. سپس به کمک دستان خود زانوها را به سمت قفسه سینه کشیده و بالا بیاورید. ۵ ثانیه در این حالت باقی مانده و عضلات شکم را سفت کنید. سپس با ستون فقرات خود به سمت پایین فشار وارد کرده و مجددا به حالت اول خود برگردید. این تمرین را با هر دو پا و روزی ۲ الی ۳ مرتبه با هر پا انجام دهید.
      • کشش چرخشی پایین کمر

        برای انجام این تمرین ابتدا زانو های خود را خم کنید و در حالی که کف پاها به صورت صاف قرار گرفته اند، به پشت دراز بکشید. در حالی که شانه ها بر روی زمین قرار گرفته اند، کمی زانوهای خود را خم کرده و به یک سمت بچرخانید. حدود ۵ الی ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به وضعیت سابق خود برگردید. خیلی آرام زانو های خود را در حالیکه خم شده در جهت دیگر چرخانده و مجددا ۵ الی ۱۰ ثانیه صبر کنید و به حالت اول خود برگردید. (۲ الی ۳ بار در روز این تمرین با هر دو طرف بدن تکرار کنید.)
      • کشش به داخل

        برای انجام این تمرین ابتدا در حالی که دراز کشیده اید، زانوها را خم کرده کف پاها را صاف بر روی زمین قرار داده و دست ها را نیز در کنار بدن قرار دهید. نفس عمیقی بکشید و هنگام انجام عمل بازدم ناف خود را سمت ستون فقرات کشیده و ماهیچه های شکم را سفت و منقبض کنید. باسن خود را در همان حالت نگه داشته و ۵ ثانیه صبر کنید. سپس به حالت اول خود برگردید. این تمرین را چندین مرتبه انجام دهید.
      • شیب لگن

        ابتدا روی زمین و رو به پشت دراز کشیده و زانوهایتان را خم کنید. پاها را صاف کرده و بر روی زمین قرار دهید. سپس شکم خود را در جهت ستون فقرات بکشید. در این هنگام، پشت بدن به صورت خود به خودی به طرف پایین صاف شده و لگن در جهت سینه بالا می رود. ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به حالت قبل برگشته و استراحت کنید.
      • انقباض جزئی

        در حالی که روی زمین دراز کشیده اید، زانوهایتان را خم کرده و پاهای خود را بر روی زمین قرار دهید. بازوهای خود را روی سینه و دست ها را پشت سر خود قرار دهید. ماهیچه شکم و معده خود را منقبض کنید و شانه ها را از روی زمین بلند کنید. (دقت کنید نباید از آرنج استفاده کنید و همچنین نباید از بازوها برای بیرون کشیدن گردن کمک بگیرید.) کمی صبر کنید و به آرامی به حالت اول خود برگردید. ۸ الی ۱۲ بار این تمرین را انجام داده و حتما دقت داشته باشید که پاها، کمر و ران در طی تمرین روی تشک قرار بگیرند و با تشک در تماس باشند.
    2. میگان تراپی

      این روش درمانی به بهبود جریان خون، سیستم عصبی، کنترل قند خون، بهبود عملکرد مثانه و همچنین سیستم تنفسی کمک کرده و شامل بخش های طب سوزنی، ماساژ درمانی، حرارت درمانی با امواج مادون قرمز، تکنیک های دستی و طب فشاری می شود.

    3. کایروپراکتیک

      این روش از تکنیک های دستی و کاربردی بوده و توسط دست فیزیوتراپیست و با اعمال ماساژ دوار و خاص بر روی ناحیه آسیب دیده ستون فقرات، گردن، کمر و... انجام گرفته و به افزایش گردش خون و کاهش درد و تورم ناحیه آسیب دیده کمک کرده و در نهایت موجب بهبود و کاهش میزان فشردگی عصب می شود.

    4. اولتراسوند تراپی

      در این روش ابتدا فیزیوتراپیست، ناحیه آسیب دیده بدن (کمر، گردن، ستون فقرات و...) را مشخص کرده و سپس با توجه به وضعیت آسیب و شرایط عمومی بیمار دستگاه اولتراسوند را تنظیم کرده و با قرار دادن آن در محل مورد نظر امواج فراصوت را به بافت های بدن انتقال داده و موجب بهبود درد و تورم ناحیه آسیب دیده و کاهش فشردگی عصب می شود.

    5. شاک ویو تراپی

      این روش درمانی از تکنیک های الکتروتراپی بوده و در آن فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده بدن (کمر، گردن، ستون فقرات و...) با ایجاد شوک در بافت های آسیب دیده، موجب بهبود بافت ها، کاهش درد، افزایش دامنه حرکتی و بهبود فشردگی عصب می شود.

    6. تراکشن تراپی

      تراکشن یا کشش ستون فقرات و جای اندازی مهره ها در جایگاه اصلی خود به دو صورت دستی و دستگاهی انجام می گیرد و به بهبود وضعیت قرارگیری مهره های گردن، کمر و ستون فقرات پرداخته و فشار وارد بر روی عصب های ستون فقرات را کاهش می دهد. در نهایت به بهبود وضعیت بیمار و کاهش درد در نواحی مختلف بدن کمک می کند.

  3. یوگا

    یوگا یکی از ورزش های آرامش بخش بوده که علاوه بر ایجاد آرامش روحی روانی تاثیر خاصی بر روی بدن نیز می گذارد. این ورزش موجب تسکین درد عضلات، شل شدن عضلات و همچنین افزایش انعطاف پذیری بدن و ارتقا اعتماد به نفس بیمار شده و به بهبود کیفیت عملکردی فرد و همچنین بهبود کیفیت زندگی فرد کمک می کند.

  4. جراحی

    در اکثر موارد این عارضه به جراحی نیاز نداشته با انجام فیزیوتراپی و تمرین درمانی و همچنین مراقبت های لازم، بهبود می یابد. اما در مواقعی نیز ممکن است پزشک تشخیص دهد که برای بهبود رفع فشردگی عصب، فرد به جراحی نیاز دارد. معمولا در حالتی که عصب تحت فشار با گذشت چندین هفته و یا چندین ماه از درمان های فیزیوتراپی همچنان بهبود نیابد، تنها راه برای درمان جراحی می باشد. این جراحی در ناحیه گیر افتادگی و فشردگی عصب انجام شده و نوع آن با توجه به میزان فشردگی و آسیب عصب و همچنین تشخیص پزشک انجام می گیرد. در بعضی از جراحی ها ممکن است پزشک برای درمان و بهبود عصب، قسمتی از استخوان و یا دیسک آسیب دیده را از ستون فقرات خارج کند و فشار روی عصب را از بین ببرد.

سوالات متداول

  1. آیا می توان از بروز عارضه رادیوکلوپاتی جلوگیری کرد؟

    در رابطه با راه های جلوگیری از این عارضه باید گفت، با انجام چندین کار می توان تا حد زیادی از بروز این عارضه جلوگیری کرد. استراتژی های جلوگیری از این عارضه شامل موارد زیر می شوند:
    1. قرار گرفتن بدن در حالت استاندارد و پرهیز از نشستن های طولانی مدت
    2. کنترل وزن و جلوگیری از چاقی بیش از حد
    3. استراحت دادن به بدن و عدم استفاده مکرر و فشرده از اندام ها
    4. انجام فعالیت ها و ورزش های کنترل شده و مناسب به صورت منظم
  2. چه عواملی موجب تشدید عارضه رادیوکلوپاتی می شوند؟

    فشردگی عصب توسط عوامل متعددی می تواند تشدید شود و موجب ناراحتی شدید بیمار در نواحی مختلف بدن شود. عوامل تشدید کننده این عارضه عبارتند از:

    1. قرارگیری بدن در حالت نامناسب و نشستن های طولانی مدت
    2. فعالیت های مکرر و تمرینات نامناسب ورزشی
    3. آسیب های قدیمی ستون فقرات از جمله مشکلات دیسک کمر، دیسک گردن، آرتروزها و....
    4. عدم درمان به موقع عارضه های به وجود آمده در ستون فقرات
    5. چاقی و اضافه وزن بیش از حد
  3. چه کسانی بیشتر به رادیوکلوپاتی مبتلا می شوند؟

    1. افراد در سنین بزرگ سالی و سالمندی به دلیل عارضه های مختلف از جمله آرتروز، پوکی استخوان، فتق و آسیب های دیسک و ستون فقرات و... بیشتر از سایر افراد دچار این عارضه می شوند.
    2. افراد باردار به دلیل تحمل وزن بیش از حد و فشار به ستون فقرات نیز در معرض این عارضه بوده و ممکن است به فشردگی عصب در ستون فقرات مبتلا شوند.
    3. افرادی که یکی از اعضای خانواده آن ها به این عارضه مبتلا شده و یا به طور ارثی از مشکلات ستون فقرات، پوکی استخوان، تحلیل رفتگی استخوان و دیسک ها و... برخوردارند، نیز بیش از دیگر افراد در معرض ابتلا به این عارضه قرار دارند.
    4. افرادی که اضافه وزن شدید دارند نیز به دلیل چاقی و تحمل وزن بیش از حد دچار فشردگی عصب شده و ممکن است عصب نواحی مختلف بدن آن ها بخصوص پاها نیز درگیر فشردگی شود.
خواندن 3513 دفعه

نظر دادن

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.