آرتروز گردن | علل، علائم، تشخیص، پیشگیری و روشهای درمان

حتما تاکنون با واژه آرتروز مواجه شده اید. آرتروز می تواند در نواحی مختلف بدن اتفاق بیفتد و موجب تحلیل غضروف های بدن شود. متاسفانه این عارضه در تمامی سنین اتفاق افتاده و البته در بعضی از افراد در همان مراحل اولیه باقی مانده و ناراحتی جدی و آسیب خاصی ایجاد نمی کند. یکی از نواحی بدن که همواره در معرض آرتروز قرار می گیرد، گردن می باشد. در این مقاله شما را با عارضه آرتروز گردن (Cervical Osteoarthritis)، علائم و دلایل ایجاد آن، تشخیص و بهترین و موثرترین روش های درمان فیزیوتراپی و همچنین نحوه جلوگیری از آن آشنا می کنیم. برای اطلاع بیشتر از این عارضه تا پایان مقاله همراه ما باشید.

آناتومی مختصری از گردن

گردن از بخش ها و اجزاء مختلفی تشکیل شده که در صورت آسیب در هرکدام این قسمت ها ممکن است در کلیه عملکرد و فعالیت گردن و نواحی مرتبط با آن اختلال ایجاد شود. ساختار و آناتومی گردن شامل موارد زیر می شود:

1. مهره ها: ستون فقرات گردن شامل هفت مهره می شود که در ناحیه پشتی گردن قرار دارند. دو مهره ابتدایی گردن به دلیل اینکه به جمجمه متصل می باشند، موجب چرخش گردن در عرض شده و با سایر مهره ها فرق دارند و ۵ مهره باقی مانده بعدی شبیه به استوانه بوده و هیچگونه برآمدگی ندارند.
2. دیسک ها: این مهره ها توسط مفاصل فاست به هم دیگر متصل شده و بین آن ها دیسک قرار می گیرد. دیسک ها از جنس ژلانتین بوده و همچنین مانند ضربه گیر می باشند و موجب انعطاف پذیری ستون مهره ها می شوند.
3. رباط ها و بافت ها: بخش دیگری از گردن شامل رباط های محکم و قوی گردن می شود که موجب ایجاد استحکام در مهره ها و همچنین خم شدن و حرکت ستون فقرات، در جهات مختلف می شود.
4. نخاع و بافت های عصبی: همچنین گردن از نخاع و بافت های عصبی تشکیل شده که پیام های عصبی را به اندام های دیگر و مغز داده و موجب حرکت گردن، دست ها و... می شوند. اعصاب نخاعی، میان مهره های گردن قرار گرفته و پیام ها را به نواحی مختلف دست ها می رساند.
5. شریان سرخرگ: شریان سرخرگ از رگ ها و عروق اصلی و مهم بدن بوده که در امتداد مهره های گردن قرار دارد و خون را به نواحی پشت مغز می رساند.

آرتروز گردن چیست؟

هنگامی که مهره ها و یا دیسک های گردن دچار تحلیل و فرسودگی می شوند و شروع به تخریب شدن می کنند، در علم پزشکی می گویند فرد دچار آرتروز گردن شده است. این عارضه انواع مختلفی داشته و به شکل های مختلف می تواند موجب تحلیل رفتن مهره ها، دیسک ها، غضروف ها و... شود. آرتروز گردن عارضه ای فرسایشی و تدریجی است که معمولا در ابتدا بدون احساس کردن آن اتفاق افتاده و نشانه خاصی ندارد و به مرور زمان در دهه سوم زندگی شروع به نمایان شدن و بروز نشانه ها و مشکلات کرده و شدیدتر می شود. این عارضه همواره در نواحی مختلف بدن می تواند اتفاق افتاده و موجب ایجاد اختلال در فعالیت های عادی و روزمره فرد نیز می شود.

علل ایجاد آرتروز گردن

تحلیل رفتن استخوان ها، مهره ها و دیسک های گردن می تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد و موجب ایجاد احساس درد و ناراحتی و همچنین اختلال در گردن و نواحی مرتبط با آن شود. از علل اصلی ایجاد این عارضه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. عوامل مادرزادی و ژنتیکی: آرتروز گردن می تواند به صورت ژنتیکی و مادرزادی اتفاق بیفتد و چنانجه اطرافیان نزدیک فرد سابقه این بیماری را داشته باشند و در ژنتیک آن ها تحلیل رفتن مهره ها و دیسک ها به طور خود به خودی اتفاق افتاده باشد و یا غضروف های نرم و ضعیف و آسیب پذیر داشته باشند، ممکن است فرد نیز به این عارضه مبتلا شود.
2. سوابق بیماری ها: گاهی علل ایجاد آرتروز وجود بیماری هایی از جمله پوکی استخوان و یا بیماری های دیگر می باشد و با شدیدتر شدن این گونه بیماری ها وضعیت آرتروز گردن نیز بدتر می شود.
3. فشار و ضربه ناگهانی، شدید و مکرر: از علل مهم دیگر ایجاد این عارضه می توان به فشار و ضربه وارد شده به صورت ناگهانی و یا شدید اشاره کرد. به مرور زمان این فشار و ضربه های مکرر موجب از بین رفتن و ضعف مهره ها می شود.
4. اضافی وزن: چاقی و اضافی وزن می تواند موجب ایجاد فشار بیشتر به مهره های گردن و در نهایت ایجاد آرتروز شود.
5. بزرگی سینه در زنان : سینه های بزرگ و افتاده موجب ایجاد فشار در پشت گردن و مهره های آن و همچنین خمیدگی گردن به سمت جلو شده و در طول زمان می تواند باعث بروز آرتروز گردن نیز شود.
6. طرز قرارگیری نامناسب گردن و بدن: قرار گرفتن گردن و بدن در حالت خمیده و نامناسب می تواند موجب ایجاد فشار در مهره ها و دیسک های گردن و در نهایت آرتروز شود. تایپیست ها و کسانی که بیش از حد در هنگام استفاده از گوشی، تبلت و... گردن را خم می کنند، بیش از دیگر افراد دچار این عارضه می شوند.
7. آسیب و جراحات در سوانح و فعالیت ها: رباط ها، غضروف ها، کپسول های مفصلی و... می توانند به هنگام آسیب و جراحت در سوانح گوناگون، تصادفات و فعالیت های ورزشی دچار آسیب شوند و در نهایت منجر به ایجاد آرتروز گردنی می شوند.
8. سن: بالا رفتن سن موجب تضعیف غضروف ها، بافت ها و مفاصل شده و در نهایت موجب آسیب پذیری بیشتر و سریع تر مفاصل می شود.

علائم آرتروز گردن

آرتروز گردن با توجه به میزان جدی بودن و درگیر کردن گردن و نواحی مرتبط با آن، علائم و نشانه هایی به همراه دارد که معمولا در ابتدا خفیف یا بدون علائم خاصی بوده و ممکن است در ادامه با گذشت زمان جدی تر و بدتر شوند و یا تغییری در روند بیماری ایجاد نشود. این علائم و نشانه ها عبارتند:

1. احساس درد مزمن و منقبض شدن و سفتی عضلات گردن
2. کاهش انعطاف ناپذیری گردن و ایجاد اسپاسم عضلانی در هنگام فعالیت های ایستاده
3. سر دردهای پی در پی و مکرر
4. اسپاسم ها و انقباض هایی که با محدودیت های حرکتی همراه هستند.
5. احساس ضعف و بی حسی در پاها، بازوها، دست ها
6. حس ترک خوردن در گردن به هنگام حرت دادن آن و صدا دادن مهره های گردن
7. عدم انعطاف پذیری گردن در هنگام صبح و شدید شدن درد آن به طوری که در طول روز تا شب درد شدت نگرفته و گردن و عضلات آن در وضعیت آرام قرار دارند.
8. حساسیت به هنگام لمس گردن و فشار دادن آن
9. ضعف در پاها در هنگام پیاده روی و راه رفتن
10. دردی که در ناحیه شانه و یا بین تیغه های شانه احساس شود.
11. اختلال در کار و عملکرد فرد
12. احساس خستگی و عدم توانایی در خوابیدن

تشخیص آرتروز گردن

بعد از بروز علائم و نشانه های ذکر شده از جمله درد در گردن و نواحی مرتبط با آن، بیمار برای تشخیص عارضه و علت ایجاد آن و همچنین رهایی از مشکلات و ناراحتی های ایجاد شده در گردن خود، به متخصص ارتوپدی مراجعه کرده و سپس بعد از بررسی های لازم توسط پزشک و انجام آزمایشات متنوع، پزشک علت عارضه، نوع عارضه و شدت آن را بررسی کرده و اقدام به درمان آن می کند. این آزمایشات عبارتند از:

1. بررسی سوابق: ابتدا پزشک علائم ایجاد شده و سوابق پزشکی فرد را بررسی می کند.
2. مشاهده و بررسی های فیزیکی: پزشک بعد از بررسی سوابق بیمار ناحیه آسیب دیده گردن را لمس کرده و طی چندین حرکت فیزیکی میزان درد و ناراحتی و محدودیت حرکتی گردن را می سنجد.
3. عکس برداری با اشعه ایکس: پزشک به منظور تصویر برداری از ناحیه آسیب دیده و مشاهده زوائد استخوانی و بررسی عارضه هایی از جمله تومور، عفونت و... از اشعه ایکس استفاده کرده و از ناحیه آسیب دیده عکس می گیرد.
4. سی تی اسکن: سی تی اسکن جزئیات را بهتر از اشعه ایکس نشان داده و پزشک برای بررسی بهتر آسیب گردن از این روش نیز استفاده می کند.
5. ام آر آی: ام آر آی از روش های دقیق تر برای بررسی میزان آسیب و ناحیه عصبی تحت فشار می باشد و بعد از سی تی اسکن معمولا در صورتی که پزشک نتواند میزان آسیب و عللت آن را به طور کامل تشخیص دهد از این روش استفاده می کند.
6. الکترومیوگرافی یا تست عصب: این آزمایش، فعالیت الکتریکی عصب ها را در هنگام انتقال دادن پیام به عضلات منقبض و یا شل شده ، اندازه می گیرد.
7. هدایت عصبی: این آزمایش قدرت و سرعت سیگنال های عصبی و ایجاد اختلال در آن ها را بررسی می کند.

روش های درمان آرتروز گردن

بعد از ابتلا به عارضه آرتروز گردن و بروز علائم و نشانه های آن، به منظور بهبود و تسکین درد و ناراحتی می توان از روش های مختلف درمانی استفاده کرد. این درمان ها با توجه به میزان و مرحله آسیب دیدگی گردن و آرتروز، متفاوت می باشند. روش های درمانی آرتروز گردن عبارتند از:

1. استفاده از بریس و گردنبند طبی و استراحت دادن به گردن

   بستن گردن با بریس های طبی و گردنبند، موجب ثبات و استراحت دادن به آن شده و از دردهای شدید و آسیب های جدی به گردن مخصوصا جابجایی مهره های گردنی جلوگیری می کند.

2. درمان آرتروز گردن با مصرف دارو

   مصرف قرص ها و داروهای ضد التهاب، ضد درد و همچنین تسکین دهنده عضلات و کاهش اسپاسم و انقباض های عضلانی، موجب بهبود وضعیت گردن می شود. البته دقت کنید که حتما دوز قرص ها با تجویز پزشک تعیین و مصرف شود.

3. درمان آرتروز گردن با تمرینات ورزشی

   بخشی از درمان های آرتروز گردن نیز مانند دیگر عوارض ایجاد شده اسکلتی در بدن، مربوط به تمرینات و نرمش های طبی می باشد. این بخش از درمان توسط فیزیوتراپیست و با توجه به میزان آسیب دیدگی و شدت آرتروز گردن انجام شده و به بهبود وضعیت گردن و از آسیب های شدیدتر و جدی تر و پیشرفت عارضه آرتروز در گردن نیز جلوگیری می کند. تمرینات ورزشی موجب تحرک بهتر گردن، افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی گردن، کاهش درد و ضعف و اسپاسم عضلانی و همچنین افزایش جریان خون و ترمیم بافت های آسیب دیده از جمله مهره ها و دیسک های گردن می شود. این تمرینات عبارتند از:
   1. انقباض چانه: ابتدا در حالیکه ایستاده اید و یا نشسته اید، پشت بدن و گردن خود را صاف کرده و شانه هایتان را نیز به عقب ببرید. چانه خود را تا جای ممکن (بدون احساس کردن درد) منقبض و سفت کنید. باید در این حالت کشش خفیف و یا متوسطی احساس کنید. سپس چشم ها و بینی را به سمت جلو آورده و حدود ۲ ثانیه این حالت را حفظ کنید. (حدود ده مرتبه این تمرین را تکرار کنید.)
   2. چرخش گردن: برای انجام این تمرین ابتدا نشسته و پشت بدن را کاملا صاف نگه دارید. شانه ها را کمی به سمت عقب برده و تا جای ممکن سر خود را بر روی شانه ها بچرخانید( نباید در این حالت دردی احساس کنید و فقط باید کمی کشش احساس کنید.) گردن را به سمت مخالف چرخانده و صاف نگه دارید. اجازه ندهید در حین حرکت گردن به سمت جلو خم شود.) این تمرین را حدود ده مرتبه و با هر دو طرف بدن تکرار کنید.
   3. چرخش گردن: برای انجام این تمرین ابتدا صاف ایستاده و بازوهایتان در طرفین دراز کرده و زانوهای خود را خم کنید. به صورت مستقیم رو برو را نگاه کرده و سر خود را به سمت راست بچرخانید. این کار را تا جایی انجام دهید که نگاهتان از روی شانه به طور مستقیم به سمت راست باشد. چند ثانیه در این وضعیت بمانید و سپس سر خود را به جای قبل برگردانید و این تمرین را با سمت دیگر نیز انجام دهید.( دقت کنید تمام این مراحل به آرامی انجام شود.)
   4. انقباض کتف: برای انجام این تمرین ابتدا به صورت صاف و مستقیم نشسته و یا بایستید. پشت بدن را صاف کنید و کتف های خود را تا جای ممکن( بدون احساس درد) طوری فشار دهید که عضلات پشت به هم نزدیک شوند. باید کشش خفیف و یا متوسطی احساس کنید. چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس درصورتی که دردی احساس نکردید مجددا این تمرین را انجام دهید.( روزانه سه ست ده تایی)
   5. بالا بردن شانه ها: برای انجام این تمرین ابتدا عضلات شانه های خود را در حالی که صاف ایستاده اید، شل کرده و زانوها را نیز کمی خم کنید. سپس شانه ها را به سمت بالا و گردن آورده و در همین حالت عضلات شانه و گردن را منقبض و سفت کنید. چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به وضعیت عادی خود برگردید و عضلات خود را شل کنید. این تمرین را حدود ۲۰ مرتبه انجام دهید.

4. درمان آرتروز گردن با فیزیوتراپی

   بخش دیگری از درمان های آرتروز گردن که از روش های ایمن، موثر و کاربردی می باشد، به فیزیوتراپی گردن اختصاص دارد. فیزیوتراپی به روش ها و متدهای خاصی از جمله تکنیک های دستی و غیر دستی صورت گرفته و با استفاده از دستگاه های متنوع به بهبود وضعیت بیمار و جلوگیری از پیشرفت روند عارضه آرتروز و شدیدتر شدن درد و ناراحتی های ایجاد شده در گردن کمک می کنند و در نهایت موجب تقویت عضلات گردن، افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری و همچنین بازگشت عملکرد گردن بعد از جراحی نیز می شوند. این تکنیک ها و روش های موثر در درمان آرتروز گردن عبارتند از:

   1. کایروپراکتیک و ماساز درمانی

      درمان های دستی از جمله کایروپراکتیک، موجب جا اندازی مهره ها شده و به بهبود وضعیت گردش خون در بافت های آسیب دیده کمک می کند و در نهایت فیزیوتراپیست با ماساژ ناحیه آسیب دیده، موجب تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده و باز کردن گره های عضلانی و در نهایت بهبود آرتروز می شود.

   2. درای نیدلینگ

      این روش درمانی با استفاده از سوزن هایی با سایز های مختلف انجام شده و فیزیوتراپیست این سوزن ها را در نواحی حساس و نقاط ماشه ای بدن فرو می برد و به تحریک و بهبود بافت های آسیب دیده بدن کمک می کند. در نهایت موجب تسکین درد و تورم گردن می شود.

   3. لیزر درمانی

      این روش درمانی با تاباندن اشعه لیزر و نور آن به ناحیه آسیب دیده گردن موجب بهبود وضعیت گردن شده و به تحریک غضروف، عصب، بافت های آسیب دیده و ... پرداخته و موجب بهبود و تسکین دردهای آرتروزی در گردن می شود.

   4. تراکشن

      این روش درمانی به منظور جای اندازی مهره ها در جایگاه اصلی خود و ایجاد کشش در ناحیه ستون مهره های گردن انجام می گیرد. تراکشن به دو صورت دستی و مکانیکی انجام شده و موجب بهبود وضعیت گردن بیمار می شود.

   5. آب درمانی

      حمام با آب ولرم، شنا و روش های آب درمانی به جلوگیری از اسپاسم عضلانی گردن و همچنین ریلکس شدن و کاهش درد و فشار ایجاد شده در گردن و ستون فقرات کمک می کند و از روش هایی می باشد که به همراه ماساژ انجام می گیرد.

   6. سرما و گرما درمانی

      یکی دیگر از روش های درمانی فیزیوتراپی استفاده از سرما درمانی (کرایوتراپی) و گرما درمانی به حالت های مختلف و همچنین استفاده از کمپرس های سرد و گرم در ناحیه آسیب دیده گردن می باشد. این کار به کاهش درد و افزایش جریان خون و بهبود بافت های آسیب دیده کمک کرده و درنهایت موجب بهبودی گردن می شود.

   7. اولتراسوند تراپی

      اولتراسوند تراپی و اعمال و انتقال امواج فراصوت به ناحیه آسیب دیده گردن با استفاده از دستگاه اولتراسوند از دیگر روش هایی است که به تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده گردن کمک می کند.

   8. تحریکات الکتریکی

      اعمال جریان الکتریکی و انتقال آن توسط الکترودها در گردن، موجب بهبود بافت های آسیب دیده شده و به افزایش جریان خون و همچنین افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری کمک می کند. این درمان از شدیدتر شدن عارضه آرتروز گردن جلوگیری کرده و بعد از جراحی گردن نیز موجب بازگشت عملکرد طبیعی گردن می شود.

5. درمان آرتروز گردن با اوزون تراپی

   اوزون گاز بی رنگی است که خاصیت التهاب زدایی داشته و به کاهش التهاب، افزایش جریان خون و بهبود آسیب دیدگی گردن کمک می کند. این روش به شکل های خاصی انجام می شود و یکی از روش های آن تزریق اوزون در مفصل آسیب دیده می باشد. این کار موجب تحریک و درنهایت ترمیم و بهبود سریع بافت های آسیب دیده گردن می شود.

6. درمان آتروز گردن با تزریقات

   بخشی از روش های درمانی در جهت بهبود آرتروز گردن، تزریق استروئید در نواحی مختلف ستون فقرات می باشد. این نواحی عبارتند از:
   1. تزریق در مفصل فاست: در این روش با تزریق ترکیبی از داروی بی حسی و استروئیدی را به داخل کپسول مفصل فاست، موجب پایداری گردن و تقویت و افزایش دامنه حرکتی آن شده و به بهبود آرتروز می پردازند.
   2. تزریق در اپیدورال: تزریق استروئید در ناحیه فضای اپیدورال از راه های غیرتهاجمی و ایمن بوده که می تواند تا مدتی موجب کاهش تورم و التهاب گردن و عصب های آن و تسکین درد آرتروز گردن شود.

7. درمان آرتروز گردن با پی آر پی

   این روش به کنترل و تسکین عارضه های آتروز گردن پرداخته و موجب کاهش درد، ترمیم غضروف، رباط، ماهیچه و حتی استخوان ها می شود. در این روش پزشک، PRP ( پلاسمای غنی شده از پلاکت) را به طور مستقیم به داخل مفصل آسیب دیده تزریق می کند.

8. درمان آرتروز گردن با جراحی

   این روش درمانی به ندرت اتفاق می افتد و اکثر بیماران مبتلا به عاضه آرتروز گردن، بدون انجام جراحی و با استفاده از روش های فیزیوتراپی و نرمش و ورزش های طبی بهبود یافته و می توانند به فعالیت های خود ادامه دهند. در صورتی که وضعیت بیمار بسیار حاد باشد و پزشک تشخیص دهد که بیمار نیاز به جراحی دارد، بعد از انجام بررسی ها و آزمایشات مجدد، جراحی صورت می گیرد. خوشبختانه باید گفت بیش از ۹۰ درصد جراحی های آرتروز گردن با موفقیت و نتیجه مثبت همراه می باشند. این جراحی ها به دو روش فیوژن و لامینکتومی ستون فقرات انجام می گیرند.
   1. فیوژن ستون فقرات: اگر مفصل مهره های گردن تحلیل و تخریب شود و مهره ها بر روی یکدیگر ساییده شوند، جراح از این روش استفاده کرده و با قرار دادن گرافت استخوانی و یا ایمپلنت های فلزی، مهره ها را به یکدیگر جوش داده و متصل می کند.
   2. لامینکتومی ستون فقرات: بعد از اینکه مفاصل بین مهره های گردن فرسوده شدند، بدن شروع به تشکیل خارهای استخوانی در مهره ها کرده و جراح برای برداشتن این فشار و از بین بردن علائم ایجاد شده از جمله درد شدید گردن، شروع به برداشتن زوائد استخوانی و لامین مهره ها می کند.

روش های پیشگیری از آرتروز گردن

در صورتی که این بیماری به صورت ارثی در بین افراد خانواده شما اتفاق افتاده باشد، برای جلوگیری از ایجاد و یا بدتر شدن شدت آرتروز گردن، باید به نکات زیر توجه کنید.

1. تاندون ها و عضلات خود را با مصرف ویتامین های مورد نیاز و ضروری بدن و همچنین کلسیم و مواد غذایی تقویت کننده غضروف واستخوان، تقویت و تحکیم کنید.
2. حتما روزانه نرمش کنید و در نرمش های خود دقت داشته باشید تا حرکت ناگهانی انجام ندهید و به عضلات و مهره های گردن فشار وارد نشود.
3. درست نشستن، درست خوابیدن و نحوه قرار گرفتن درست و صحیح گردن بسیار مهم بوده و برای جلوگیری از آسیب های شدید و آرتروز های گردن باید به آن دقت داشته باشید.( گردن را بیش از حد خم نکنید و همچنین قوز نکنید.)
4. برای جلوگیری از آسیب ها و تصادفات رانندگی کمربند ایمنی خود را ببندید.
5. برای جلوگیری از آسیب های شدید در فعالیت های پرخطر ورزشی از کلاه ایمنی و حفاظتی استفاده کنید.

سوالات متداول

1. چه زمانی برای درمان آرتروز گردن از جراحی ستون فقرات استفاده می شود؟

   جراحی ستون فقرات به منظور درمان آرتروز گردن به عنوان آخرین گزینه درمانی شمرده شده و در صورتی که بیمار دارای دردهای شدید و ناتوانی بیش از حد و یا علائم عصبی حاد در دست ها و شانه ها باشد و درمان با فیزیوتراپی و ورزش به بهبود وضعیت او کمکی نکند، پزشک برای درمان آرتروز گردن و رهایی بیمار از این وضعیت جراحی را پیش می گیرد.

2. آیا یوگا تاثیری در بهبود آرتروز گردن دارد؟

   حرکات یوگا در صورتی که با اجازه فیزیوتراپیست و پزشک انجام بگیرند، می توانند موجب کاهش خشکی و اسپاسم عضلات و مفصل گردن و همچنین انعطاف پذیری و کاهش درد های شدید شوند. این حرکات، بدن را در حالت ریلکس قرار داده و موجب رفع خشکی و شل شدن عضلات و همچنین کاهش تنش و استرس های عصبی (در طول روز ) می شوند، در نتیجه فرد هنگام بلند شدن از خواب و یا بعد از کارهای روزانه در عصر و شب، دچار خشکی و گرفتگی گردن نخواهد شد.

3. آرتروز گردن بیشتر در چه سنین اتفاق می افتد؟

   بروز آرتروز معمولا در سنین میان سالی و سالمندی اتفاق می افتد اما امروزه متاسفانه آمار سنین مبتلایان به این عارضه نشان می دهد که جوانان در سنین ۳۰ الی ۳۵ بیشتر از دیگر افراد دچار این عارضه می شوند و این به دلیل خم بودن زیاد گردن و استفاده نادرست از آن به هنگام کار با گوشی، تایپ کردن و یا اضافه وزن و چاقی بیش از حد می باشد.