التهاب تاندون شانه (تاندونیت شانه) | علائم + ورزش و فیزیوتراپی التهاب تاندون شانه (تاندونیت شانه) | علائم + ورزش و فیزیوتراپی کلینیک فیزیوتراپی رامتن

التهاب تاندون شانه (تاندونیت شانه) | علائم + ورزش و فیزیوتراپی

نوشته شده توسط سه شنبه, 30 شهریور 1400 ساعت 13:16
این مورد را ارزیابی کنید
(3 رای‌ها)

در رابطه با التهاب تاندون شانه شنیده اید؟ آیا شما نیز جزو افرادی می باشید که در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند؟ علل بروز تاندونیت شانه چیست و علائم و نشانه های آن کدام اند؟
این عارضه چگونه تخشیص داده شده و چه روش های درمانی برای آن مورد استفاده قرار می گیرند؟
در این مقاله با ما باشید تا دیگر موارد مربوط به این بیماری را نیز مطالعه کنید.

التهاب تاندون شانه چیست؟

التهاب تاندون شانه یا تاندونیت شانه، التهاب تاندون روتاتور کاف یا تاندون دوسر است. آسیب ممکن است از التهاب خفیف تا شدید متغیر باشد. در ادامه با علل و علائم این عارضه آشنا می شوید.

چه افرادی در معرض ابتلا به التهاب تاندون شانه هستند؟

افرادی که بیش از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند، عبارتند از:

  1. کسانی که بیش از 30 سال سن دارند.
  2. افرادی که ورزش های خاصی مانند شنا، بیس بال و ... انجام می دهند.
  3. افرادی که دارای مشاغلی خاص به عنوان قصابی می باشند که بیش از حد از دست و شانه خود استفاده می کنند.

علائم التهاب تاندون شانه

علائم ممکن است برای هر فرد کمی متفاوت باشند که عبارتند از:

  1. عدم توانایی در نگه داشتن بازو در شرایط خاص
  2. درد هنگام خوابیدن بر روی شانه درد یا بلند کردن با بازوی مستقیم.
  3. درد شانه یا کلیک وقتی دست را به پشت یا سر خود حرکت می دهید.
  4. درد شانه و بالای بازو

با از بین رفتن تاندونیت شانه، درد شانه شما حتی ممکن است در حالت استراحت نیز وجود داشته باشد.

تشخیص التهاب تاندون شانه

پزشک بعد از بررسی سابقه کامل سلامتی و معاینه فیزیکی به بررسی موارد زیر می پردازد:

  1. اشعه ایکس

    پرتوهای انرژی الکترومغناطیسی نامرئی با تولید تصاویری از بافت های داخلی، اندام ها و استخوان ها روی فیلم به تشخیص این عارضه کمک می کنند
  2. MRI

    آهنرباهای بزرگ و رایانه تصاویری دقیق از اندام ها و ساختار بدن شما ایجاد می کنند.
  3. سونوگرافی

    امواج صوتی با فرکانس بالا تصویری از قسمتی از قسمت داخلی بدن شما ایجاد می کند.

روش های درمان التهاب تاندون شانه

درمان بستگی به علائم، سن، شرایط بیماری و سلامت عمومی شما دارد. موارد زیر جزء روش های درمانی این عارضه می باشند:

  1. درمان های اولیه

    از فعالیت هایی که باعث درد شانه می شوند، خودداری کنید. برای کنترل درد و تورم از کیسه یخ استفاده نمایید. ممکن است در 24-48 ساعت اول پس از آسیب یا بعد از ورزش مفید باشد. با قرار دادن یک حوله بین یخ و پوست از پوست خود محافظت کنید.
    بعد از چند روز، گرما ممکن است به کاهش سفتی کمک کند. قبل از استفاده از گرما برای اولین بار با پزشک مشورت کنید. با قرار دادن یک حوله بین منبع گرما و پوست خود، از پوست خود محافظت کنید.
  2. دارو درمانی

    پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش تورم و درد توصیه کند. گزینه های دارویی عبارتند از:
    • داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کنترل درد (مانند آسپرین یا ایبوپروفن)
    • داروهای ضد درد موضعی
  3. تزریق درمانی

    از روش های تزریقی زیر برای درمان این عارضه کمک گرفته می شود:
    • تزریق کورتیزون

      تزریق کورتیکواستروئید ها موجب کاهش التهاب می گردد و با کاهش درد می تواند دامنه حرکتی شانه را بهبود بخشد.
    • تزریق PRP

      در این روش پزشک پلاسمایی که غنی از پلاکت می باشد را به بافت شانه تزریق می کند تا به کاهش درد و التهاب آن کمک نماید.
    • اوزون درمانی

      در این روش از قدرت اکسیژن به منظور تحریک کردن عضلات و تاندون های شانه کمک گرفته می شود. اوزون درمانی به طور کلی روش بسیار کارآمدی برای درد های مفصلی و عضلانی می باشد.
  4. توانبخشی و فیزیوتراپی

    توانبخشی به شما کمک می کند قدرت و دامنه حرکتی را در شانه خود بازیابی کنید. همچنین به شما در جلوگیری از آسیب های بعدی کمک می کند. توانبخشی ممکن است شامل موارد، فیزیوتراپی برای تقویت عضلات کنترل کننده شانه، تمریناتی برای حفظ دامنه طبیعی حرکت، تمرینات مخصوص ماهیچه های خاص که در ورزش یا فعالیت های شغلی استفاده می شوند، بازگشت تدریجی به ورزش و کار، یادگیری نحوه تغییر فعالیت ها برای جلوگیری از آسیب مجدد باشد. در ادامه شما را با روش های فیزیوتراپی آشنا می کنیم:
    1. درمان های دستی

      در این روش فزیورتراپیست با کمک تکنیک های دستی به انقباض عضله و کاهش درد و تورم آن کمک می کند.
    2. ماساژ درمانی

      ماساژ با تحریک موضعی، سبب می شود تا هرومون های ضد استرس افزایش پیدا کرده و با این کار به کاهش درد و ناراحتی بیمار کمک می کند. البته در شرایط تاندونیت شانه، ماساژ درمانی کاملا سبک و سطحی انجام می گیرد.

    3. شاک ویو تراپی

      در این روش از تکانه های موج شوک استفاده شده و با این کار عوامل رشد و سلول های بنیادی اثر خوبی روی جریان خون گذاشته و به بهبود دامنه حرکتی شانه و کاهش درد آن کمک می کنند.

    4. الکترو تراپی

      تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست یا TENC، کمک موثری در کاهش درد و التهاب شانه دارد.
    5. لیزر درمانی

      یکی از درمان های موثر دیگر در فیزیوتراپی، لیزر درمانی است. در این روش لیزر به تولید کلاژن و فیبروبلاتس کمک کرده تا بافت آسیب دیده بهبود یابد.
  5. جراحی

    برای جراحات شدید و یا پارگی ممکن است تا جراحی مورد استفاده قرار گیرد. نوع جراحی بستگی به آسیب های خاص دارد. روش های جراحی عبارتند از:
    • سوزن خشک

      پزشک با استفاده از سوزن های ریز سوراخ های کوچکی در تاندون ایجاد می کند تا با تحریک عوامل رشد، بهبود را ایجاد کند.
    • درمان اولتراسونیک

      این یک روش کم تهاجمی است که در آن یک برش کوچک ایجاد می شود و یک ابزار مخصوص در آن قرار می گیرد که از امواج صوتی اولتراسونیک برای از بین بردن بافت تاندون آسیب دیده و زخم ها استفاده می کند.
    • جراحی باز

      جراحی زمانی انجام می شود که روتاتور کاف یا تاندون های دوسر بازو به شدت آسیب دیده یا پاره شده باشد. در حین عمل جراحی، تاندون آسیب دیده ترمیم شده و مجدداً به استخوان متصل می شود.

تمرینات ورزشی برای التهاب تاندون شانه

در ادامه شما را با چند ورزش و تمرین کارآمد برای بهبود عارضه تاندونیت شانه آشنا می کنیم:

  1. حرکت پاندولی

    • به طرف جلو خم شده و برای حفظ تعادل خود، یکی از دست هایتان را روی سطحی مانند میز قرار دهید.
    • سپس بازوی خود را به آرامی به سمت جلو و عقب حرکت دهید.
    • در ادامه همین حرکت را به حالت دورانی شکل تبدیل کنید.
    • حرکت را با بازوی دیگرتان انجام دهید.
  2. کشش عرضی بازو

    • شانه های خود را شل کرده و یک بازوی خود را با کمک دست دیگر روی قفسه سینه خود نگه داشته و تا جایی که قادر هستید، آن را بکشید.
    • این شرایط را تا 30 ثانیه نگه داشته و بعد از آن حدود 30 ثانیه استراحت داشته باشید.
    • این کار را با دیگر بازوی خود نیز انجام دهید.
  3. کشش در حالت خوابیده

    • به سمت پهلو بخوابید به طوری که شانه آسیب دیده شما در زیر بدنتان قرار گرفته باشد.
    • به کمک بازوی سالم خود، بازوی دیگر را فشار دهید تا جایی که احساس فشار داشته باشید. بعد از حس کردن فشار حرکت را متوقف کنید.
    • بعد از 30 ثانیه، فشار را از روی بازو برداشته و به آن 30 ثانیه استراحت دهید.

علل ایجاد تاندونیت شانه

التهاب تاندون شانه اغلب در اثر تنگ شدن تاندون توسط ساختارهای مجاور ایجاد می شود. این بیماری اغلب در ورزش های خاصی رخ می دهد که نیاز دارند دست شما به طور مکرر روی سر حرکت کند. چنین ورزش هایی شامل بیس بال، وزنه برداری، والیبال، ورزش های راکتی و برخی از حرکت های شنا هستند.
تاندونوپاتی شانه همچنین ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

  1. بیماری التهابی در شانه مانند آرتریت
  2. وارد شدن ضربه به شانه و یا افتادن روی بازوها
  3. سایش و پارگی معمولی مرتبط با سن.

عوارض احتمالی التهاب تاندون شانه

در ادامه شما را با عوارض التهاب تاندون شانه آشنا می کنیم:

  • دردی که سبب اختلال در خواب شما می گردد.
  • از دست دادن حرکت و قدرت بازوی آسیب دیده
  • مشکل در انجام کارهایی که نیاز به حرکت دادن بازوی آسیب دیده از پشت یا بالای سر شما دارد. این شامل انجام کارهایی مانند بستن زیپ یا دکمه ها می شود. یا قرار دادن اجسام در مکان های مرتفع.

چه زمانی باید پزشک خود تماس بگیرم؟

در صورتی که:

  • درد شما شدیدتر می شود.
  • حرکت دادن بازوی آسیب دیده سخت تر می شود.
  • درد شما خواب شما را مختل می کند.
  • درد و ناراحتی شما را از انجام فعالیت های عادی باز می دارد.
  • شما در بازوها یا دستان خود بی حسی یا سوزن سوزن حس می کنید.

مدت زمان بهبودی التهاب تاندون شانه

اگر تاندونیت شانه را با روشهای غیر جراحی درمان کرده اید ، حداقل شش هفته طول می کشد تا جراحت بهبود یابد.
پس از جراحی، بهبودی شامل استراحت و فیزیوتراپی است. فیزیوتراپیست شما یک برنامه درمانی برای مورد شما تهیه می کند. هدف فیزیوتراپی تقویت و افزایش دامنه حرکتی در شانه است.

راهکار های پیشگیری از التهاب تاندون شانه

از آنجا که اکثر موارد التهاب تاندون شانه در اثر استفاده بیش از حد ایجاد می شوند، بهترین درمان پیشگیری است. مهم است که از فعالیت هایی که باعث ایجاد مشکل می شوند، اجتناب یا اصلاح شوند. شرایط زیر، مانند وضعیت نامناسب یا تکنیک ضعیف در ورزش یا کار، باید اصلاح گردند.
این قوانین اساسی را هنگام انجام فعالیت ها اعمال کنید:

  • در ابتدا آن را آهسته انجام دهید و به تدریج سطح فعالیت خود را افزایش دهید.
  • از نیروی محدود استفاده کنید.
  • در صورت بروز درد غیر معمول متوقف شوید.
  • از روش های تمرینی مناسب ورزشی استفاده کنید.
  • مدت یا شدت ورزش را بیش از 10 درصد در هفته افزایش ندهید.
خواندن 888 دفعه

نظر دادن

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.