بیماری ازگود اشلاتر (Osgood–Schlatter): علائم و عوارض + درمانها

چکیده مطلب

تورم و درد زیر مفصل زانو می تواند نشانه ای از بروز بیماری به نام ازگود اشلاتر باشد. آیا این بیماری را می شناسید؟
این عارضه با چه نشانه ها و علائم دیگری همراه است؟
چه روش های تشخیصی برای آن وجود داشته و روش های درمان این بیماری کدام اند؟
فیزیوتراپی چگونه می تواند به بهبود درد و التهاب ناشی از این بیماری کمک کند؟
در این مقاله با رامتن همراه باشید تا علاوه بر پاسخ این سوالات تمرین های موثری را برای کاهش درد ناشی از این بیماری مطالعه کنید.

بیماری ازگود اشلاتر چیست؟

بیماری ازگود اشلاتر (Osgood–Schlatter disease) عارضه ای است که باعث درد و تورم در زیر مفصل زانو می شود و در واقع جایی که تاندون کشکک به بالای استخوان ساق پا می چسبد، می گردد. همچنین ممکن است التهاب تاندون کشکک که روی کاسه زانو کشیده می شود، نیز وجود داشته باشد.
این بیماری معمولا ورزشکاران جوانی را تحت تاثیر قرار می دهد که به انجام ورزش هایی که نیازمند به پریدن و یا دویدن هستند، می پردازند.

علائم بیماری ازگود اشلاتر

علائم اصلی این عارضه عبارتند از:

1. تورم
2. درد درست زیر زانو
3. ایجاد یک برآمدگی سخت و دردناک درست در جلو و زیر زانو
4. لنگیدن پس از انجام فعالیت های بدنی
   درد معمولاً با گذشت زمان به تدریج ایجاد می شود، اگرچه می تواند ناگهانی ظاهر گردد. درد ممکن است در یک زانو بدتر از زانوی دیگر بوده و اغلب هنگام دویدن، پریدن یا بالا رفتن بدتر شود.

ازگود اشلاتر در بزرگسالان

به طور معمول این بیماری در افراد بزرگسالان مشاهده نمی شود، اما نمی توان به طور قطع بیان کرد که این عارضه هیچ یک از افراد بزرگسال را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
البته اکثر بزرگسالانی که به این بیماری مبتلا می شوند، این درد را تنها در یکی از زانوهای خود برخلاف کودکان تجربه کرده که البته این درد آنچنان زیاد نمی باشد.

روش های تشخیص ازگود اشلاتر

از روش های زیر برای تشخیص این عارضه کمک گرفته می شود:

1. معاینه فیزیکی

   در ابتدا پزشک به بررسی دقیق و کامل زانو و معاینات فیزیکی می پردازد. پزشک ممکن است از کودک بخواهد راه برود، بدود، بپرد یا زانو بزند تا ببیند آیا این حرکات علائم دردناکی به همراه دارند یا خیر.

2. اشعه ایکس

   ممکن است برای کمک به تایید تشخیص یا رد هرگونه مشکل دیگر، تصویر اشعه ایکس از زانو تجویز شود.

روش های درمان ازگود اشلاتر

روش های درمان این بیماری عبارتند از:

1. درمان های اولیه

   این درمان ها می توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند:

   • استراحت

     از فعالیت ها و ورزش هایی که نیاز به پریدن، دویدن و خم شدن دارند خودداری کنید.

   • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی

     داروهایی مانند ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن درد و تورم را کاهش می دهند.

   • استفاده از کمپرس یخ

     این کار به کاهش درد و تورم ناحیه ملتهب کمک می کند. مقداری یخ را درون پارچه و یا حوله تمیز قرار داده و روی ناحیه ای که درد می کند در بازه های زمانی 15 دقیقه بگذارید.

2. استفاده از بریس های طبی

   یکی از مواردی که می تواند در کاهش درد و تورم ناشی از این بیماری موثر باشد، استفاده از بریس های طبی است.

3. گچ گرفتن

   در مواردی که بیمار دارای علائم شدید باشد، شاید پزشک برای بی حرکت کردن زانو تشخیص دهد که بیمار حدود 3 هفته به گچ گرفتن نیاز دارد.

4. فیزیوتراپی

   فیزیوتراپی یکی از موثرترین راهکار های درمانی این عارضه می باشد. در کلینیک فیزیوتراپی رامتن شما می توانید با کمک متخصصان کاردان و حرفه ای بهبودی خود را به دست آورید. همچنین در مواردی که درد ناشی از بیماری مانع از رفتن شما به کلینیک می شود، می توانید از متخصصان درخواست فیزیوتراپی در منزل را داشته باشید و از خدمات هوم ویزیت رامتن بهره مند گردید. در ادامه شما را با برخی از روش های فیزیورتراپی برای درمان این عارضه آشنا می کنیم:

   • ماساژ درمانی

     ماساژ درمانی عضلات چهار سر ران به کشش آن ها و انعطاف پذیری عضلات کمک می کند.

   • اولتراسوند تراپی

     در این روش برای کاهش التهاب و درد از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می شود. این روش کاملا بدون درد بوده و برای هر بیمار می تواند بین 1 الی 5 جلسه متغیر باشد.

   • تحریک الکتریکی

     در این روش درمان برای رفع اسپاسم و تورم عضله، الکترودهایی را روی پوست بیمار قرار داده تا سبب انقباض آن ها شود که با این کار حالت ارتجاعی و قدرت عضلانی حفظ می گردد. در بیماری ازگو اشلاتر، استفاده از این نوع روش درمان به کاهش سفتی زانو نیز کمک می کند.

   • تمرین درمانی

     شما می توانید با استفاده از ورزش ها و تمرین درمانی های مخصوصی که یک فیزیوتراپیست مختص به شما ارائه می دهد، به کاهش درد و تورم ناشی از این بیماری کمک کنید.

5.  جراحی

   تقریباً در هر موردی نیازی به جراحی نیست. جراحی تنها در صورت وجود قطعات استخوانی که بهبود نیافته اند، توصیه می شود. این روش درمان به هیچ عنوان برای یک ورزشکار در حال رشد انجام نمی شود.

تمرین درمانی برای کاهش درد ازگود اشلاتر

با کمک فیزیوتراپیست می توانید از روش های زیر برای کاهش درد زانوی خود استفاده کنید:

1. تمرین اول

   • برای این تمرین به سمت پشت خوابیده و پای سالم خود را خم نمایید، به طوری که کف پای شما روی زمین قرار داشته باشد.
   • پایین کمر شما در این شرایط باید انحنای طبیعی داشته باشد. برای این کار می توانید دست خود را بین گودی کمر خود و زمین بگذارید. (کف دست به سمت زمین باشد.)
   • به آرامی پای آسیب دیده خود را به طرف بالا هدایت کنید و در حالت کشیده نگه دارید.
   • 6 ثانیه این شرایط را نگه داشته و سپس خیلی آهسته آن را به سمت پایین برگردانید.
   • تکرار این حرکت 8 الی 12 بار

2. تمرین دوم

   • برای انجام این تمرین به سمت پشت دراز بکشید.
   • یک حوله بزرگ را تا کرده و زیر زانوهای خود بگذارید.
   • پاشنه پایتان روی زمین قرار داشته باشد.
   • بخش پایین پای خود را بلند کرده که و تا حد ممکن پایتان را در حالت مستقیم قرار دهید.
   • 6 ثانیه پای خود را در این شرایط کشیده نگه داشته و بعد از آن به آرامی زانوی خود را خم کرده و پاشنه پا را روی کف بگذارید.
   • 10 ثانیه استراحت داشته باشید.
   • تکرار این حرکت 8 الی 12 بار

3.  تمرین سوم

   • بایستید و پاهایتان را به اندازه عرض شانه خود باز کنید.
   • به میزان 45 درجه متمایل به طرفین شوید.
   • کمر خود را صاف کرده و عضلات باسنتان را منقبض نمایید.
   • به آرامی زانوهای خود را خم نمایید.
   • توجه کنید که زانوها نباید از نوک انگشتان شما جلوتر باشند.
   • پاشنه پایتان را رو زمین نگه داشته و این حرکت را 8 الی 12 بار تکرار نمایید.

عوامل خطر ابتلا به این بیماری کدام اند؟

عوامل خطر اصلی برای این بیماری عبارتند از:

1. سن

   بیماری Osgood-Schlatter در طول جهش رشد بلوغ رخ می دهد. محدوده سنی بر اساس جنسیت متفاوت است، زیرا دختران زودتر از پسران وارد بلوغ می شوند. این عارضه معمولاً در پسران 12 تا 14 ساله و دختران 10 تا 13 ساله رخ می دهد.

2. برخی ورزش ها

   این عارضه اغلب در ورزش هایی رخ می دهد که شامل دویدن، پریدن و موارد مشابه آن می باشند.

3. میزان انعطاف پذیری

   سفتی در عضلات چهارسر ران می تواند کشش تاندون کاسه زانو را در صفحه رشد در بالای استخوان ساق پا افزایش دهد.

علت ابتلا به ازگود اشلاتر چیست؟

علت اصلی این عارضه کشیده شدن یا استفاده بیش از حد از عضلات اطراف زانو است.

دوره بهبودی ازگود اشلاتر

معمولا بین چند هفته تا چند ماه زمان نیاز است تا علائم و نشانه های این بیماری به طور کامل از بین روند.
در اکثر موارد افراد بعد از یک ماه می تواند فعالیت های عادی ورزشی خود را دنبال کنند، اما در مواقعی باید از بریس های زانو و بند ها استفاده داشته باشند.
با این وجود شاید در برخی مواقع بهبودی کامل مدت زمان بیشتری نیاز داشته باشد.

عوارض بیماری ازگود اشلاتر

این بیماری به طور معمول با عوراض شایعی همراه نیست و عوارض در صورت بروز، ممکن است شامل درد مزمن یا تورم موضعی باشند.
در موارد نادر، درد سال‌ها طول می‌کشد و هنگام زانو زدن بدتر می‌شود. اگرچه جراحی برای بیماری Osgood-Schlatter بسیار نادر است، پزشکان می توانند استخوانی را که در زیر زانو تشکیل می شود، در صورت داشتن درد پایدار و ناتوان کننده، با جراحی خارج کنند.

 چگونه می توان از بیماری ازگود اشلاتر جلوگیری کرد؟

در حالی که امکان پیشگیری از این عارضه وجود ندارد، ممکن است بتوانید خطر ابتلا به این بیماری را با موارد زیر کاهش دهید:

• شرکت در ورزش هایی (مانند شنا) که به زانوها فشار وارد نمی کند.
• زمانی که زانو درد دارید، استراحت کنید.
• عضلات چهارسر ران و همسترینگ (ماهیچه های قسمت بالایی ساق پا) را برای افزایش انعطاف پذیری و کاهش فشار روی تاندون کشکک، کشش دهید.
• کفش های ورزشی خوب بپوشید.
• خود را در وزنی ایده ال نگه دارید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر درد زانو در توانایی کودک شما برای انجام فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر زانو متورم و قرمز شده است، یا اگر درد زانو با تب، قفل شدن یا بی ثباتی مفصل زانو همراه است، به پزشک مراجعه کنید.

سوالات متداول

1. بیماری ازگود اشلاتر چقدر شایع است؟

   این بیماری شایع ترین علت زانو درد در کودکان و نوجوانان است.

2.  چه کسانی تحت تاثیر این بیماری قرار دارند؟

   این عارضه در کودکان و نوجوانانی که جهش رشد را پشت سر می گذارند، اتفاق می افتد. این حالت معمولاً در حدود سنین 11 تا 14 سالگی رخ می دهد. از آنجایی که این وضعیت اغلب به یک فعالیت یا حرکت مربوط می شود، در نوجوانانی که ورزش هایی را انجام می دهند که نیاز به پریدن یا خم شدن زانو دارند، (مانند والیبال و بسکتبال) و همچنین کودکانی که عضلات چهار سر ران سفت دارند.