بیرون زدگی دیسک کمر | علل، علائم، تشخیص، فیزیوتراپی و تمرین درمانی

هنگامی که فشار بسیار زیادی بر ستون فقرات وارد می شود و یا عضلات کمر با بالا رفتن سن ضعیف می شوند، بیرون زدگی دیسک کمر به وجود می آید. یکی از بارزترین علامت های بیرون زدگی دیسک کمر، درد شدید می باشد. این گونه دردها بیشتر در قسمت پشتی بدن و همچنین پا احساس می ‌شوند. بدن انسان دارای 26 مهره بوده که این مهره ها به وسیله صفحات انعطاف پذیری از یکدیگر جدا می شوند که این صفحات دیسک نام دارد. در کل باید بگوییم هر فردی دارای ۴ دیسک کمر می باشد. این دیسک ها اگر در حالت طبیعی خود قرار داشته باشند، به هیچ عنوان یک بیماری به حساب نمی آیند. در بعضی از مواقع امکان دارد به خاطر دلایلی این دیسک ها از قسمت عقبی دچار بیرون زدگی شوند که در اصطلاح پزشکی به آن فتق دیسک کمر می گویند. هنگامی که این بیرون زدگی ها رخ می دهد، بر روی رشته های نخاع فشارهایی اعمال می شود که این فشار ها باعث به وجود آمدن درد در قسمت کمر و پاها می شود. این بیماری به عنوان دیسک کمر در بین مردم شناخته شده است، ولی باید بگوییم اصطلاح صحیح آن فتق دیسک کمر می باشد و در برخی از مواقع به این بیماری سیاتیک نیز می گویند. این دیسک هایی که بین مهره ها قرار دارند، هنگامی که سن افراد بالا می‌ رود مایع درونی خود را به تدریج از دست می ‌دهند و به گونه ای‌ دچار خشکی می شوند و در نهایت باعث می شوند دیسک ها به هم فشرده شوند که این عمل موجب تخریب شدن حلقه های خارجی دیسک می شود و این اتفاق منجر به بیرون زدن دیسک از جای خود می شود. هنگامی که اجزای ماده دیسک بیرون می آید به ریشه های عصبی ستون فقرات فشار زیادی وارد می کند که این امر باعث می شود، فرد دچار کرختی، ضعف و تغییر حواس شود. در بیشتر مواقع این بیرون زدگی های دیسک کمر در قسمت پایینی مهره های کمر رخ می دهد.

علائم دیسک کمر

بیرون زدگی دیسک کمر دارای علائمی می باشد که در زیر به چند نمونه از آن اشاره می کنیم:

1. یکی از شایع ترین علائم دیسک کمر، دردهای انتشاری در پاها می باشد.
2. احساس ضعف، گرفتگی و ناتوانی در پاها بخصوص پشت زانو ها.
3. بی حسی و ضعف عضلات
4. احساس گزگز، مورمور و همچنین خواب رفتگی در پاها
5. سوزش عضلانی
6. تغییر در عملکرد روده و مثانه
7. فلج از کمر به پایین

لازم به ذکر است که بدانید افرادی که تازه به دیسک کمر مبتلا شده اند، دارای علائمی مانند ضعف عضلات در ناحیه شکم و کمر هستند. هنگامی که این بیماری روز به روز با فشارهای جانبی زیاد می شود، باعث به وجود آمدن درد، در ناحیه کمر، ساق پا، ران و ... می شود.
در بیشتر مواقع کسانی که به دیسک کمر مبتلا می شوند، دارای درد بسیار شدیدی در ناحیه کمر می باشند. ولی گاهی این بیماری به صورت مزمن رخ می دهد که فرد در ناحیه کمر زیاد احساس درد نمی‌ کند و فقط این علائم درد در باسن، ساق پاها و کنار پاها دیده می ‌شود.
در کل باید بگوییم این علائم بستگی به نوع و محل دیسک بیرون زده دارد. هنگامی که فرد در مهره های گردن خود دچار بیرون زدگی دیسک می شود، امکان دارد علائم او با درد، بی‌ حسی، احساس سوزش، ضعف شدید و یا ترکیبی از تمام این موارد در ناحیه گردن و شانه خود داشته باشد.
در بعضی از مواقع نیز ممکن است فرد از محل ستون فقرات دچار بیرون زدگی دیسک شود که علائمی مانند احساس سوزش، درد، ضعف، بی حسی و یا ترکیبی از تمام این علائم در قسمت پشت پاها، باسن و یا داغی کف پا مواجه شوند. این علائم در اکثر اوقات در یک سمت بدن بیشتر مشاهده می شود.

علائم دیسک پیشرفته و پارگی دیسک کمر

افرادی که دچار دیسک پیشرفته می شوند، دارای دردهای بسیار شدید در کمر می باشند که این دردها به سمت باسن و پاشنه پا منتشر می شود و منجر به بی حسی پاها، کاهش تمایلات جنسی و همچنین اختلال در ادرار می شود.

تشخیص دیسک کمر

پزشک برای این که بتواند بیرون زدگی دیسک کمر را تشخیص دهد، موارد زیر را بررسی می کند:

1. در ابتدا سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و در مورد نشانه ها و علائم بیماری سوال می پرسد و همچنین سبک زندگی و کاری شما را ارزیابی می کند.
2. در مرحله بعد بیمار را معاینه جسمانی می کند.
3. پزشک قدرت عضلانی شما را بررسی می کند. از شما می خواهد که راه بروید، بایستید، خم شوید، بنشینید، شانه ها و بازوهای خود را تکان دهید تا بتواند واکنش شما را در برابر حرکات را ارزیابی کند.

بعد از انجام این مراحل امکان دارد پزشک از شما درخواست کند تست های تشخیصی زیر را انجام دهید:

1. تشخیص

   پزشک برای این که بتواند محل دقیق بیرون زدگی دیسک را تشخیص دهد، از شما می خواهد به پشت دراز بکشید و پاهای خود را صاف بالا بیاورید. وقتی در این وضعیت قرار بگیرید تشخیص دیسک کمر راحت تر است.

2. تصویربرداری مغناطیسی (ام آر آی)

   ام آر آی یک نوع روش تصویربرداری تشخیصی می باشد که در آن از امواج رادیو فرکانسی و مغناطیسی برای این که بتوانند تصاویر دقیقی از بافت های استخوان ستون فقرات به دست بیاورند، استفاده می کنند. با انجام ام آر آی پزشک به راحتی می تواند دیسک ها و عصب ها را شناسایی کند و تشخیص می دهد که کدام یک از دیسک های شما دچار فشردگی و آسیب دیدگی شده است. همچنین اگر شما دارای زائده های استخوانی و یا تومور های نخاعی باشید در این اسکن به خوبی نشان داده می شود.

3. میلوگرام

   میلوگرافی یک نوع رادیوگرافی محسوب می شود. به این صورت انجام می شود که در ابتدا یک ماده حاجب رنگی در کانال نخاعی تزریق می شود، بعد از این مرحله با کمک اشعه ایکس از شما تصویر برداری انجام می شود. ماده ای‌ که به شما تزریق می کنند در آزمایش میلوگرافی به رنگ سفید در تصاویر دیده می شود. از این طریق پزشک می‌ تواند نخاع و کانال نخاعی شما را با تمام جزئیات مشاهده کند.

4. سی تی اسکن

   سی تی اسکن یک نوع روش تصویربرداری با اشعه ایکس می باشد. در این نوع آزمایش از ستون فقرات شما عکس برداری صورت می گیرد و در بعضی از مواقع امکان دارد، ماده حاجب را نیز در خون شما تزریق کنند. این تصویر برداری به راحتی آسیب دیدگی دیسک شما را نشان می دهد.

5. رادیوگرافی

   با انجام آزمایش رادیوگرافی پزشک می‌ تواند تمام مهره های استخوانی ستون فقرات شما را در عکس رادیوگرافی مشاهده کند و متوجه شود که آیا مهره های کمر شما بیش از حد در کنار هم قرار گرفته است یا خیر. در عکس رادیوگرافی پزشک می‌ تواند تغییرات آرتریتی، شکستگی و یا خارهای استخوانی را نیز تشخیص دهد. لازم به ذکر است که بدانید رادیوگرافی به تنهایی فتق دیسک کمر را تشخیص نمی دهد.

علل بیرون زدگی دیسک کمر

بعضی از عواملی که باعث می شوند افراد به دیسک کمر مبتلا شوند. این عوامل عبارتند از:

1. یک سری از افراد بخاطر شغل هایی که دارند، مجبور هستند اشیا سنگینی را به دفعات بلند کنند. به طور مثال: کارگران، باغبانان و ...
2. بعضی از افراد هستند که به خاطر شغلشان مجبور هستند زمان های طولانی را به نشستن بگذرانند. به طورمثال: رانندگان و کارمندان.
3. برخی از ورزشکاران که در تمرین های خود باید وزنه های سنگین بلند کنند. مانند: وزنه برداران‌ و بدنسازان.
4. افرادی که استعمال دخانیات می کنند.
5. افرادی که دارای وزن بالایی می باشند. (چاقی)
6. هنگامی که سن افراد بالا می‌ رود، دیسک کمر آن ها ضعیف می شود.
7. افرادی که دچار فشار زیاد و ناگهانی می شوند. مانند: زمین خوردن و یا تصادف کردن.

مواد مضر برای دیسک کمر

یک سری از مواد خوراکی هستند که برای این نوع بیماری مناسب نیستند و باعث درد بیشتر بیمار می شوند. این مواد غذایی عبارتند از سیب زمینی، گوجه فرنگی، کاهو، دوغ، شیر، هندوانه و ماست. در کل غذاهایی که دارای طبع سرد می باشند، حاوی سلانین هستند که این ماده برای افرادی که دچار بیرون زدگی دیسک شده اند مضر می باشد.

روش های درمان بیرون زدگی دیسک کمر

1. درمان های خانگی بیرون زدگی دیسک کمر

   : پزشک علاوه بر مصرف داروهای مسکن و درمان های دیگر کار های زیر را به بیماران توصیه می ‌کند

   1. سرما یا گرما درمانی

      برای این که بتوانید درد و التهاب های خود را بهبود بخشید، در ابتدا باید از کمپرس یخ استفاده کنید. بعد از گذشت چند روز شما می توانید از تشک های برقی و یا حوله داغ برای این که احساس راحتی و درد کمتری داشته باشید استفاده کنید.

   2. پرهیز از دراز کشیدن و استراحت کردن در طولانی مدت

      بیمارانی که به دیسک کمر مبتلا شده اند‌ به هیچ عنوان نباید به صورت طولانی مدت دراز بکشند، زیرا باعث می شود مفصل ها، سخت و عضلات ضعیف شوند. این گونه افراد می توانند ۳۰ دقیقه استراحت کنند و بعد از آن کمی راه بروند یا مقداری از کارهای روزانه خود را انجام دهند. سعی کنید از انجام کارهایی که درد شما را تشدید می ‌کند جداً خودداری نمایید.

   3. انجام فعالیت های روزانه به آهستگی

      هنگامی که دردهای شما کاهش پیدا کرد می توانید فعالیت های روزانه خود را به صورت کنترل شده و آهسته انجام دهید. در هنگام بلند کردن وسایل و یا خم شدن دقت لازم را به عمل آورید.

2. دارو درمانی

   هنگامی که پزشک برای شما داروهای مسکن را تجویز می کند، بهترین روش این است که داروها را به طور منظم استفاده کنید. این کار باعث می شود که شما کمتر دچار درد شوید، ولی بعضی از افراد فقط زمانی که احساس درد می کنند دارو را مورد استفاده قرار می دهند. این باعث می شود بیماران همیشه با یک درد مزمن همراه باشند. اگر مسکن ها به طور منظم مورد مصرف قرار بگیرد، احتمال این که درد داشته باشید بسیار کمتر است.

   1. مسکن های ضد التهاب

      پزشک برای این که درد های بیماران را تسکین دهد، مسکن هایی مانند استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک را تجویز می کند. بیماران نیز می توانند بعضی از این داروها را بدون نسخه از داروخانه خریداری کنند. لازم به ذکر است که بدانید برخی از افرادی که به بیماری آسم، فشار خون بالا، نارسایی قلبی و نارسایی کلیه مبتلا هستند، به هیچ عنوان نباید از داروهای ضد التهابی استفاده کنند.

   2. داروهای مسکن قوی تر

      در بعضی از مواقع امکان دارد که داروهای ضد التهاب به اندازه کافی برای بیماران موثر واقع نشود. در این صورت آن ها می‌ توانند از مسکن قوی تری مانند کدئین استفاده کنند. در بیشتر مواقع کدئین همراه با استامینوفن مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از عوارض جانبی کدئین یبوست می باشد. در صورتی که شما مبتلا به یبوست می شوید، لازم است به مقدار فراوانی آب بنوشید و همچنین از غذاهایی که دارای فیبر فراوانی هستند استفاده کنید.

   3. داروهای شل کننده عضله

      بعضی از بیماران دچار گرفتگی عضلانی می شوند که این گرفتگی ها درد را تشدید می کند. پزشک برای این که بتواند درد های شما را کاهش دهد، برای شما دیازپام را تجویز می کند. این دارو باعث می شود عضله شما شل شود.

   4. داروهای تسکین دردهای نوروپاتی

      گاهی امکان دارد، درد ها بیش از چند روز ادامه داشته باشند که در این گونه مواقع پزشک برای تسکین نوروپاتی شما داروهایی مانند آمیتر یپتیلین، دولوکستین، گاباپنتین یا پرگابالین تجویز می کند. بیماران باید این داروها را به طور مرتب استفاده کنند تا دردهایشان تسکین پیدا کند.

3. بریس

   متخصصان کایروپراکتیک برای این که از کمر شما محافظت کنند و همچنین برای پیشگیری و درمان بیرون زدگی دیسک کمر به شما توصیه می کنند از بریس استفاده کنید. امکان دارد شما با استفاده از این کمربند ها احساس سنگینی و ناراحتی کنید، ولی این ضروری می باشد که شما این کمربند ها را به دور کمر خود بپیچانید و آن را تنظیم کنید، به طریقی که در قسمت پایینی کمر شما قرار بگیرد. به این ترتیب شما می توانید در محل کار و هنگام فعالیت های روزانه از این کمربند های محافظتی استفاده کنید. بعضی از مواقع پزشکان توصیه می کنند، این کمربندها را در شب نیز بپوشید تا بتوانید به این صورت از کمر خود مراقبت کنید و هنگامی که صبح از خواب بیدار می شوید، درد کمتری را احساس کنید.

4. فیزیوتراپی

   فیزیوتراپی یکی از با اهمیت ترین درمان های فتق دیسک کمر محسوب می شود. این روش درمان باعث می شود دردهای بیماران کاهش پیدا کند و همچنین از آسیب دیدگی های مجدد جلوگیری می کند. فیزیوتراپی روش های‌ مختلفی دارد که بیماران می توانند، با انجام هر کدام از روش ها در کلینیک فیزیوتراپی تمام درد های خود را تسکین دهند.

5. درمان دستی

   یکی از روش های درمان دیسک کمر درمان دستی می باشد. شما از طریق درمان دستی یا منوال تراپی می توانید دردهای خود را کاهش دهید. هنگامی که افراد به این گونه متخصصین مراجعه می کنند، در ابتدا پزشک سابقه درمانی بیمار را به طور کامل بررسی می کند و همچنین معاینات فیزیکی نیز صورت می گیرد و بعد از آن برای شما آزمایش های عصبی و ارتوپدی تجویز می شود. بعد از این مرحله درمانگر با مانورهای دستی فشارهایی بر ستون فقرات اعمال می کند که این حرکات باعث می شود التهاب و درد شما کاهش پیدا کند.

6. الکتروتراپی با دستگاه تنس

   در بعضی از مواقع بیمارانی که دچار بیرون بیرون زدگی‌ دیسک کمر شده اند، از درد غیر قابل تحملی رنج می برند. این گونه افراد لازم است که یک تسکین دهنده ناگهانی را احساس کنند تا بتوانند به فعالیت های روزانه خود ادامه دهند. بیماران می‌ توانند از روش درمانی الکتریکی عصبی یا الکتروتراپی که از طریق پوست با کمک دستگاه تنس صورت می گیرد، دردهای خود را خیلی سریع تسکین دهند. این دستگاه کمک می کند تا سیگنال های درد به سمت مغز شما کمتر منتقل شوند و همچنین مسکن های طبیعی را در بدن شما ترشح می کنند.

7. ماساژ بافت عمقی

   گونه های متفاوتی از ماساژ وجود دارد. افرادی که به بیرون زدگی دیسک کمر مبتلا شده اند، می توانند از ماساژ بافت عمقی استفاده کنند. این ماساژ بافت عمقی باعث تسکین درد و همچنین کاهش اسپاسم عضلانی می‌ شود.

8. تزریق دیسکوژل

   یکی از بهترین روش های درمان تزریق دیسکوژل به داخل دیسک های بیمار می باشد. این تزریق با کمک یک لوله کوچک که بین دیسک های مهره ها قرار می دهند انجام می شود. این روش درمان کمک می کند تا فشار کمتری بر ستون فقرات وارد شود. تزریق دیسکوژل به صورت سرپایی با کمک بی حسی موضعی انجام می شود. جالب است که بدانید نود درصد بیماران بدون هیچ عارضه ای درمان شده اند‌ و نتایج این درمان تا سه ماه ماندگاری دارد.

9. تزریق استروئید اپیدورال

   با کمک این تزریق بیماران می‌ توانند درد های خود را کاهش دهند. این شیوه درمانی با کمک سونوگرافی انجام می شود. تزریق ها در نزدیکی محل فتق دیسک صورت می پذیرد. این درمان درد بیماران را برای چند ماه کاهش می دهد. لازم به ذکر است که بدانید پزشکان تزریق این دارو را برای دفعات متوالی توصیه نمی کنند، زیرا تزریق استروئید اپیدورال باعث می شود، استخوان ها و عضلات ستون فقرات ضعیف شوند.

10. تزریق اوزون

    پزشکان با کمک تزریق اوزون فشار های وارد شده بر دیسک کمر را کمتر می کنند. به منظور انجام این تزریق پزشک از یک سوزن بسیار بلند برای تزریق مستقیم گاز به دیسک کمر استفاده می کند. این تزریق باعث می شود که حجم داخل دیسک کاهش پیدا کند.

11. تزریق به مفاصل فاست

    مفاصل فاست یک جفت از مفصل های بسیار کوچک هستند که در بین مهره های ستون فقرات قرار دارند. پزشک با تزریق به مفاصل فاست دردهای بیمار را کاهش می دهد. این مفاصل کمک می کنند تا اصطکاک بین استخوان ها کاهش پیدا کند. قبل از این که تزریق انجام پذیرد، بیمار باید بر روی تخت دراز بکشد، یک قسمتی از پوست و بافت اطراف این مفاصل باید بی حس شوند. بعد از این مرحله تزریق انجام می شود.

12. پلاسمای غنی از پلاکت

    برای انجام این درمان از خون خود فرد استفاده می کنند. به این صورت که سلول های خونی را از پلاسما جدا می کنند. در این درمان شمار پلاکت های خون را افزایش می دهند و این پلاکت ها را دوباره به پلاسمای خون بر می گردانند. هنگامی که این پلاسما از غلظت بیشتری از پلاکت برخوردار می شود، پزشک آن را در ناحیه تخریب شده تزریق می ‌کند، این روش می تواند بسیار موثر واقع شود.

13. تزریق های نقطه ماشه ای (تریگر پوینت)

    تزریق نقاط ماشه ای یا تریگر پوینت به صورت مستقیم انجام می شود. این تزریق فقط می تواند درد بیماران را کنترل کند. این نوع تزریق ها به هیچ عنوان مشکل فتق دیسک کمر را درمان نمی کنند.

14. جراحی بیرون زدگی دیسک کمر

    افرادی که به بیماری فتق کمر مبتلا می شوند، اکثر آن ها با روش های مراقبتی و فیزیوتراپی درمان می شوند، ولی در بعضی از مواقع بیمار با روش های‌ درمانی متعدد، سلامتی خود را به دست نمی آورد. در این گونه موارد پزشک عمل جراحی را توصیه می کند. روش هایی که برای جراحی فتق دیسک کمر استفاده می کنند، در بیشتر مواقع موفقیت آمیز است، ولی لازم به ذکر است که بدانید دوران بهبود آن طولانی مدت است. تکنیک ها و درمان های مختلفی برای کاهش درد وجود دارند که ما در زیر به چند نمونه از این عمل های‌ جراحی اشاره می کنیم:

    1. دیسککتومی

       در این عمل جراحی پزشک قسمتی از دیسک یا دیسک بیرون زده را به طور کامل تخلیه می ‌کند.

    2. لامینکتومی

       در این روش عمل جراحی، لامینای مهره از ستون فقرات خارج می شود.

    3. فیوژن

       در این روش عمل جراحی برای این که بتوانند استخوان و مهره ها را به هم متصل کنند، از قطعات فلزی برای پیوند استخوان ها استفاده می کنند که به آن فیوژن می گویند. در بعضی از مواقع ممکن است به جای دیسک اصلی از یک دیسک مصنوعی استفاده کنند.

15. درمان بیرون زدگی دیسک کمر با داروی گیاهی

    گاهی اوقات می توانید التهاب دیسک کمر خود را با کمک داروهای گیاهی کاهش دهید.
    1. برای این که بتوانید از التهاب دیسک های خود کم کنید، می توانید یک بسته خرما را خریداری کرده و هسته های آن را جدا کنید و به مدت ۴۸ ساعت بر روی منطقه آسیب دیده خود ببندید. این کار باعث می شود التهاب های دیسک شما کمتر شود.
    2. یکی دیگر از گیاهانی که می توانیم نام ببریم زنجبیل می باشد. این گیاه می تواند آرتروز ها و دیسک کمری را درمان کند. بدین منظور شما باید مقداری از زنجبیل را به صورت دمنوش میل کنید، این کار باعث می شود تا التهاب های دیسک کمر شما کاهش پیدا کند.
    3. یکی دیگر از گیاهانی که باعث می شود التهاب دیسک کمر شما کمتر شود، گیاه بید است. این گیاه دارای ماده سالیسیلات می باشد که باعث می شود التهاب دیسک کمر کمتر شود.

تمرینات ورزشی برای درمان بیرون زدگی دیسک کمر

یکی از مهمترین روش های درمان، تقویت عضلات کمر می باشد. بیمارانی که دارای دردهای سیاتیک و دیسک کمر هستند، باید ورزش های مناسب را زیر نظر متخصص آموزش ببینند. اگر این گونه ورزش ها به طور صحیح انجام نشود، امکان دارد مشکلات شدیدتر شوند. لازم به ذکر است که بدانید این ورزش ها باید هنگامی انجام شود که دردهای شما کاهش پیدا کرده اند. این ورزش ها در زمانی که دارای درد زیادی می باشید موجب تشدید شدن درد شما می شود. پس بهتر است ورزش های زیر را بعد از کاهش درد خود انجام دهید.

1. اولین حرکت ورزشی این گونه می باشد که بیمار به پشت دراز می کشد. هنگامی که در حالت سکون و آرامش قرار گرفت، پاهای خود را به آرامی جمع می کند. بعد از آن کمر خود را به سمت پایین فشار می دهد. در این حالت ۱۰ ثانیه باقی می ماند و بعد کمر خود را رها می کند. این ورزش را در روز چندین بار انجام دهید.
2. برای انجام این ورزش ابتدا باید به پشت دراز بکشید. بعد از آن یکی از پاهای خود را به صورت ۹۰ درجه در آورده و بر روی پای دیگر بیاندازید، بعد با دست مخالف خود پا را از لبه خارجی زانوی لگن کشش دهید، در این وضعیت ۱۰ ثانیه باقی بمانید. این حرکت را می‌ توانید در روز ۵ بار تکرار کنید.
3. برای این که بتوانید این تمرین ورزشی را انجام دهید، در ابتدا بر روی شکم خود بخوابید، بعد از آن به آهستگی سر، گردن و سینه خود را به سمت بالا کشش دهید. در این وضعیت ۱۰ ثانیه باقی بمانید. بعد از آن خیلی به آهستگی و آرامش دوباره به وضعیت اول خود بازگردید. این حرکت را می توانید ۱۰ مرتبه در روز انجام دهید. لازم به ذکر است که بدانید در این ورزش به هیچ عنوان کمر از روی زمین نباید بلند شود.
4. به منظور انجام این ورزش ابتدا به پشت خود بخوابید، بعد از آن یک پای خود را جمع کرده و در داخل سینه و شکم خود کشش دهید و پای دیگر شما باید صاف باقی بماند. در این وضعیت می توانید ۱۰ ثانیه مکث داشته باشید. این تمرین بهتر است، در روز ۱۰ مرتبه تکرار شود.
   بیمارانی که به دیسک کمر مبتلا شده اند،‌ علاوه بر انجام این تمرینات می توانند راهپیمایی، شنا و دوچرخه سواری ثابت انجام دهند. شما با انجام این ورزش ها می توانید عضلات بدن خود را تقویت کنید.

عوارض بیرون زدگی دیسک کمر

بیرون زدگی دیسک کمر علائم و عوارض مختلفی برای بیمار ایجاد می کند. از جمله علائم و عوارض بیرون زدگی دیسک کمر احساس گزگز و مورمور در پاها، بی حسی، ضعف شدید در پاها، درد در ناحیه کمری با و یا بدون انتشار به پاها و در موارد شدید بیرون زدگی دیسک کمر عوارضی همانند بی اختیاری شدید ادراری و ضعف شدید و فلجی پاها ممکن است رخ دهد. در این مرحله بیمار باید به صورت اورژانسی تحت درمان قرار گیرد و فشار از روی نخاع و اعصاب وی برداشته شود. در غیر این صورت ممکن است این وضعیت برای او ماندگار و دائمی شود. سندروم پیریفورمیس ( فشار بر روی عصب سیاتیک در ناحیه لگنی ) ممکن است علائمی مشابه بیرون زدگی دیسک کمری داشته باشد.

راهکار های پیشگیری از بیرون زدگی دیسک کمر

پزشک به تمام بیمارانی که دارای دیسک کمر هستند، موارد زیر را توصیه می کند. این راهکار ها باعث پیشگیری از بیرون زدگی دیسک کمر می شود.

1. هنگام بلند کردن اشیا سعی کنید به روش صحیح این کار را انجام دهید، یعنی باید زانوهای خود را خم کنید و به صورت نیمه نشسته قرار بگیرید و بعد از آن وسیله را به آرامی از روی زمین بلند کنید.
2. همیشه باید وضعیت اندام شما به صورت مناسب قرار داشته باشد، یعنی به صورت صحیح بنشینید، بایستید، حرکت کنید و بخوابید.
3. در برنامه روزانه خود یک ورزش مناسب قرار دهید تا بتوانید عضلات ضعیف خود را تقویت کنید.
4. محل کار خود را به صورت یک محیط کاملاً ارگونومیک درست کنید.
5. همیشه مثبت اندیش باشید و از موارد استرس زا دوری کنید.
6. از استعمال دخانیات خودداری کنید.

فرق پارگی و بیرون زدگی دیسک

دیسک ها بین مهره ای همانند بالشتک هایی هستند که نیروهای وارده به ستون فقرات را جذب می کنند . هر دیسک از یک لایه فیبرهای خارجی بسیار قوی به نام آنالوس فیروزیس و یک مرکز ژله ای مانند که به آن نوکلئوس می گویند تشکیل شده است. آنالوس بسیار محکم و قوی می باشد و مهره ها را در کنار یکدیگر نگاه می دارد، ولی نوکلئوس ژله ای می باشد و وظیفه جذب نیرو های وارده را به عهده دارد. آنالوس ممکن است در هر قسمتی از اطراف دیسک دچار پارگی شود . اما فرق بین پارگی و بیرون زدگی دیسک در این است که در پارگی دیسک تنها فیبرهای آنالوس دچار پارگی می شوند و نوکلئوس دچار تغییر نمی شود ، در صورتی در بیرون زدگی دیسک همراه با پارگی آنالوس بیرون زدگی نوکلئوس نیز رخ دهد و دیسک از محدوده طبیعی خود فراتر می رود.