تاثیر فیزیوتراپی در درمان آسیب های بدنسازی و پرورش اندام

افراد ورزشکار در حیطه های مختلف از جمله پرورش اندام و بدنسازی، همواره به دلایل مختلفی می توانند دچار آسیب دیدگی در نواحی مختلف بدن شوند. این آسیب ها می توانند خفیف و موقت و یا شدید و دائمی باشند. بعد از اینکه فرد ورزشکار دچار آسیب دیدگی شد، باید بلافاصله جهت تشخیص نوع و شدت آسیب و همچنین درمان مناسب تحت نظر پزشک قرار بگیرد. پزشک نیز در بیش از ۸۰ درصد موارد جهت بهبود سریع بیمار فیزیوتراپی را تجویز می کند. در این مقاله شما را با انواع آسیب های شایع بدنسازی و همچنین علائم، علل، روش های تشخیص و تکنیک های درمانی فیزیوتراپی آن آشنا می کنیم.

انواع آسیب های بدنسازی و پرورش اندام

بدنسازان و ورزشکاران همواره به دلیل فشار مکرر به عضلات، همچنین حرکات تکراری و استفاده بیش از حد از بدن و اندام خود، در نواحی مختلف بدن خود دچار آسیب های متفاوتی می شوند، این آسیب می تواند به یک اسپاسم عضلانی، پارگی یا کشیدگی رباط و تاندون، شکستگی استخوان و...ختم شود. در ادامه نمونه ای از شایع ترین آسیب های ورزشی را مورد بررسی قرار خواهیم داد:

1. آسیب ستون فقرات و گردن

   یکی از آسیب هایی که بدنسازان و افرادی که در حوزه پرورش اندام فعالیت می کنند، دچار آن می شوند، آسیب در ناحیه گردن و مهره های مربوط به آن می باشد. این آسیب ها می توانند بافت های نرم بدن و یا ساختار استخوانی بدن را درگیر کنند. فشار وزنه زمانی که فرد وزنه را به سمت بالا می برد، بر روی گردن و دست و شانه فشار وارد کرده و انجام مکرر این حرکت ممکن است، موجب آسیب های مختلف گردنی شود که این آسیب ها شامل اسپاسم و کشیدگی عضلات گردن، آسیب رباط ها، جا به جایی مهره ها گردن، رگ به رگ شدن گردن و... می شوند.

2. آسیب ستون فقرات و کمر

   کمر به دلیل حرکات مکرر بدن در حین بدنسازی و پروش اندام، خم و راست شدن مکرر، چرخش ها، حرکات انعطاف پذیری و همچنین وزنه برداری و بلند کردن وزنه های سنگین، با فشار زیادی مواجه شده و دچار آسیب های مختلفی از جمله جا به جایی مهره ها، آسیب دیسک، کشیدگی و یا اسپاسم عضلانی و همچنین پارگی و کشیدگی رباط شده و در نهایت موجب ناراحتی و اختلال در عملکرد فرد می شود.

3. آسیب مفصل شانه

   شانه عضو ناپایدار و پرتحرک بدن بوده و همواره تحت فشار و حرکات مداوم و مکرر قرار می گیرد. این عضو در هنگام بدنسازی و پرورش اندام ممکن است دچار آسیب های مختلفی شود و برای ورزشکار مشکلات و ناراحتی هایی را به وجود بیاورد. از مهم ترین آسیب های شانه می توان به آسیب عضله پکتورال (سینه ای) و آسیب روتاتور کاف اشاره کرد. آسیب عضله پکتورال به دلیل استفاده بیش از حد از استروئیدها صورت گرفته و موجب اختلالات عملکردی، عصبی و حرکتی می شود. آسیب عضله روتاتورکاف نیز با پارگی و کشیدگی تاندون های مهم و روتاتور کاف شانه همراه بوده و در قسمت چرخش شانه اختلالاتی ایجاد می کند. این آسیب طی وزنه برداری، دمبل زدن و دیگر حرکات بدنسازی اتفاق می افتد.

4. آسیب مفصل آرنج

   آرنج نیز از نواحی حساس بدن بوده که در حین بدنسازی و حرکات پرورش اندام می تواند، دچار آسیب های مختلفی شود. تاندونیت عضله سه سر بازو، تنیس البو (درد در قسمت بیرونی آرنج که با آسیب عضلات بالا برنده مچ دست همراه است) و آرنج گلف بازان (کشیدگی در قسمت داخلی آرنج و درد آن در هنگام بلند کردن و گرفتن وزنه) از جمله آسیب های مفصل آرنج می باشد.

5. آسیب مفصل زانو

   آسیب مفصل زانو انواع مختلفی داشته و می تواند به دلیل پارگی و یا کشیدگی رباط های زانو، شکستگی و در رفتگی استخوان کشکک، سندروم زانوی دونده و.... ایجاد شود. انواع شایع آسیب دیدگی در ناحیه زانو، پارگی مینیسک، آسیب رباط های صلیبی قدامی، التهاب بورس ها و... می باشد. این آسیب ها به دلیل حرکات مداوم زانو، فشار آوردن به زانو، ورود ضربه به زانو و... در حین فعالیت های بدنسازی و یا در طول بدنسازی و گذراندن جلسات بدنسازی، اتفاق می افتد.

6. آسیب تاندون آشیل

   آسیب تاندون آشیل می تواند به دلیل فعالیت های بدنسازی و طی انجام حرکات مختلف بدنسازی اتفاق بیفتد. این آسیب از نوع کشیدگی و یا پارگی خفیف و حاد بوده و با درد همراه می باشد. درد این عارضه از پشت پاشنه پا تا تاندون آشیل و به سمت بالا (مچ و ساق) ادامه دارد. بهبود این آسیب حدود چندین ماه طول کشیده و زمان لازم دارد. در این مدت جهت کاهش التهاب و تورم و تسکین درد بهتر است به پای آسیب دیده استراحت داده شود.

7. پارگی و کشش همسترینگ

   یکی از نواحی بدن که می تواند در حین پرورش اندام و بدنسازی دچار آسیب خفیف یا شدیدشود، ران و عضلات همسترینگ می باشد. این آسیب با پارگی و یا کشیدگی عضلات همسترینگ همراه بوده و به دلیل فشار وارد شده به پاها و ران اتفاق می افتد.

علل آسیب های بدنسازی و پرورش اندام

ورزشکاران در حیطه بدنسازی و پرورش اندام به دلایل مختلفی در نواحی مختلف بدن دچار آسیب می شوند. فشارهای متعدد و بیش از حد بر روی اندام های بدن از جمله شانه، گردن، پا، زانو، کمر و... می تواند موجب آسیب های خفیف یا شدید در این نواحی شود. این فشارها ناشی از حرکات غلط و یا سریع و ناگهانی بوده و یا به دلیل تداوم و تکرر تمرینات اتفاق می افتند. فشار و ضربه طی این تمرینات به کشیدگی و یا پارگی عضلات، تاندون ها، رباط ها و حتی عروق خونی و رگ های عصبی ختم شده و در مواقعی شکستگی استخوان و مفصل نیز می تواند اتفاق بیفتد. بلند کردن وزنه های سنگین، دمبل زدن های مکرر بدون نرمش های قبل از تمرین و... می توانند موجب ایجاد ناراحتی و بروز آسیب در بدن ورزشکاران بدنسازی و پرورش اندام شود. نمونه ای از علل شایع آسیب های نواحی مختلف بدن در حین ورزش و بدنسازی عبارتند از:

1. استفاده بیش از حد از استروئید ها موجب آسیب عضله پکتورال شانه می شود.
2. استفاده بیش از حد از عضلات چرخاننده شانه یا روتاتور کاف، به دلیل حرکات تکراری، موجب آسیب عضلات روتاتور کاف می شود.
3. خم و راست کردن بیش از حد زانو به هنگام بالا بردن و پایین آوردن زانو، موجب آسیب های مفصل زانو می شود.
4. بلند کردن متناوب وزنه، اسکات های سنگین باعث ورود فشار به کمر و آسیب های کمر می شوند.
5. فشارهای مکرر و حرکات پرتابی و وزنه زدن به بالای سر می تواند، موجب پارگی اسلپ شانه شود.

علائم آسیب های بدنسازی و پرورش اندام

آسیب های بدنسازی در نواحی مختلف بدن با علائم و نشانه هایی همراه می باشند که البته اکثر این علائم مشابه هم بوده و بخشی از آن ها متفاوت می باشد.

علائم آسیب های ستون فقرات و گردن

این علامت ها با آسیب های مختلف ستون فقرات و گردن همراه بوده و عبارتند از:

1. دردهای خفیف و یا شدید گردن که از پشت گردن تا جلو و گاهی حتی تا سر ادامه داشته و در بعضی موارد به ترقوه، شانه ها و دست ها نیز انتشار می یابند.
2. سر درد به دلیل فشار عصبی
3. اسپاسم، خشکی و گرفتگی عضلات گردن
4. کاهش دامنه حرکتی گردن
5. تورم و التهاب همراه با قرمزی پوست گردن در پشت

علائم آسیب های ستون فقرات و کمر

این علامت ها با آسیب های مختلف کمر و ستون فقرات همراه بوده و عبارتند از:

1. درد در کمر و پشت بدن که به صورت خفیف و یا شدید اتفاق افتاده و با انجام حرکات ورزشی بیشتر می شود.
2. اسپاسم، خشکی، گرفتگی عضلات کمر
3. کاهش دامنه حرکتی کمر (عدم خم و راست کردن گردن و چرخش آن)
4. صدا دادن کمر در حین تکان خوردن و حرکت دادن آن
5. تورم و التهاب پشت و کمر
6. اختلالات حرکتی و عصبی و عملکردی

علائم آسیب های شانه

این علامت ها و نشانه ها با آسیب های مختلف شانه همراه بوده و عبارتند از:

1. درد در ناحیه شانه به صورت خفیف یا شدید که گاهی به دست ها، گردن و پشت بدن نیز می رسد.
2. صدا دادن شانه ها حین حرکت دادن آن ها
3. تورم و التهاب شانه به صورت خفیف و یا شدید
4. اختلالات حرکتی، عملکردی و عصبی در شانه
5. اسپاسم، گرفتگی و خشکی شانه
6. حساسیت به لمس شانه
7. خونریزی (در صورت پارگی و شکستگی شدید و حاد)

علائم آسیب های آرنج

این علامت ها با آسیب های مختلف در ناحیه آرنج و دست همراه بوده و عبارتند از:

1. درد خفیف و یا شدید در ناحیه آرنج با توجه به شدت و نوع آسیب
2. تورم و التهاب آرنج به صورت خفیف یا شدید (در مواقعی همراه با قرمزی پوست می باشد.)
3. قفل شدن و خشکی آرنج (کاهش دامنه حرکتی)
4. صدا دادن آرنج (قژقژ کردن) هنگام حرکت دادن آن
5. حساسیت به لمس
6. کبودی و تغییر رنگ و یا تغییر شکل دادن استخوان
7. تشدید درد به هنگام خم و راست کردن آرنج و حرکت دادن آن
8. خونریزی (در صورت شکستگی استخوان و مفصل)

علائم آسیب های زانو

این علائم و نشانه ها با آسیب های زانو همراه بوده و عبارتند از:

1. عدم تعادل و تحمل وزن بدن
2. درد در زانو و ناحیه لگن تا زانو که به صورت شدید و یا خفیف در طی فعالیت و حرکت زانو تشدید می شود.
3. تورم و التهاب زانو همراه با درد و قرمزی پوست
4. اختلالات حرکتی و عصبی و کاهش دامنه حرکتی زانو
5. صدا دادن زانو به هنگام حرکت دادن آن (قژ قژ و یا تق تق کردن زانو)
6. خونریزی و یا کبودی
7. حساسیت به لمس زانو

علائم آسیب های همسترینگ

این علائم و نشانه ها با آسیب های عضلات همسترینگ ران (کشش و پارگی) همراه بوده و عبارتند از:

1. اختلال در تعادل و تحمل وزن بدن
2. درد خفیف و یا شدیدی و تیزی در ناحیه پشت ران
3. تورم و التهاب در بالای زانو و ران
4. سفتی و خشکی و اسپاسم در ران
5. اختلال حرکتی در پا و راه رفتن
6. حساسیت به لمس ران
7. اختلال در خم و راست کردن زانو
8. گزگز، کرختی و سوزن سوزن شدن ران و پا
9. تشدید درد به هنگام انجام فعالیت های ورزشی

علائم آسیب تاندون آشیل

این دسته از علائم و نشانه ها با آسیب های تاندون آشیل همراه بوده و شامل موارد زیر می شوند:

1. درد در پاشنه پا، مچ و ساق پا (این درد از پاشنه شروع شده و به بالا و پشت ساق پا انتشار می یابد.)
2. تورم در ناحیه پاشنه، مچ و ساق پا به صورت خفیف و یا شدید (همراه با درد و قرمزی پوست و گاهی نیز خارش و سوزش)
3. اختلال تعادلی، عصبی و حرکتی در پا
4. تشدید درد به هنگام راه رفتن، دویدن و فعالیت های ورزشی
5. اسپاسم و گرفتگی مچ و ساق پا
6. حس سوزن سوزن شدن در پاشنه پا، مچ و ساق

روش های تشخیص آسیب های بدنسازی

بعد از اینکه فرد دچار آسیب در یکی از نواحی بدن خود از جمله دست، پا، گردن، کمر، لگن، شانه، زانو و.... شد، به پزشک مراجعه می کند تا بعد از تشخیص علائم و آسیب، تحت درمان قرار بگیرد. پزشک نیز برای تشخیص آسیب و علت ناراحتی فرد با انجام آزمایشات مختلف و متعدد و بررسی های فیزیکی لازم، میزان ناراحتی و آسیب در ناحیه مورد نظر و آسیب دیده را شناسایی کرده و بعد از تشخیص به درمان آسیب می پردازد، این آسیب ها عبارتند از:

1. مشاهده و حرکات فیزیکی

   پزشک با مشاهده وضعیت عضو و ناحیه آسیب دیده، میزان تورم و التهاب را بررسی کرده و با لمس و حرکت فیزیکی مختلف در جهات مختلف دامنه حرکتی و کششی و همچنین میزان درد، اختلالات حرکتی، عصبی و شدت آسیب را مورد بررسی قرار می درهد.

2. اشعه ایکس

   پزشک بعد از بررسی های لازم برای به دست آوردن اطلاعات دقیق تر و همچنین مشخص شدن قسمت آسیب دیده بدن و علت آن، با استفاده از اشعه ایکس از ناحیه مورد نظر عکس برداری می کند.

3. سی تی اسکن و ام آر آی

   بعد از گرفتن عکس توسط اشعه ایکس، پزشک برای تشخیص دقیق تر و بررسی جزئیات آسیب، آزمایشات سی تی اسکن و ام آر آی را نیز انجام می دهد. ام آر آی نسبت به روش های تشخیصی دیگر دقیق تر بوده و بافت و رباط های آسیب دیده نواحی مختلف را همراه با جزئیات آسیب و همچنین میزان آن مشخص می کند.

4. الکترومیوگرافی (EMG) یا نوار عصب و عضله

   در صورتی که فرد مشکوک به آسیب در ناحیه عصب باشد، پزشک به کمک این روش میزان فعالیت عصب را در هنگام استراحت ناحیه آسیب دیده اندازه گرفته و میزان اختلال و جهت بررسی آسیب عصب و اطمینان از آن، فشردگی عصب را مورد بررسی قرار می دهد.

5. بررسی هدایت عصبی

   این روش توسط الکترودها انجام گرفته و به بررسی عصب های مختلف در ناحیه آسیب دیده بدن می پردازد و میزان عملکرد عضلات را اندازه می گیرد.

فیزیوتراپی آسیب های بدنسازی و پرورش اندام

فیزیوتراپی و توانبخشی از روش های موثر و کاربردی درمان آسیب های مختلف اسکلتی و عضلانی بوده که طبق روش ها و تکنیک های خاصی در کلینیک فیزیوتراپی انجام می گیرد و قبل و بعد از جراحی به بهبود وضعیت فرد مصدوم کمک می کند. بخشی از این تکنیک ها به تکنیک های دستی اختصاص دارند. این تکنیک ها توسط دست فیزیوتراپیست و بدون دستگاه خاصی انجام گرفته و به بهبود وضعیت ناحیه آسیب دیده بدن فرد ورزشکار کمک می کنند. بخش دیگر فیزیوتراپی توسط دستگاه های مختلف و با اعمال امواج مختلف صوتی، مغناطیسی، اشعه مادون قرمز، تحریکات الکتریکی و..... انجام می گیرد. در ادامه به شرح و معرفی این تکنیک ها پرداخته و تاثیرات آن ها بر روی آسیب های بدنسازی و پرورش اندام را مورد بررسی قرار خواهیم داد:

1. درای نیدلینگ

   این روش توسط فیزیوتراپیست با فرو بردن سوزن های بلند و باریک در نقاط ماشه ای و حساس بدن انجام می گیرد. در این روش فیزیوتراپیست یک سوزن را چندین مرتبه در ناحیه آسیب دیده نقاط ماشه ای و حساس بدن که با ناحیه آسیب دیده مرتبط می باشد، به صورت عمقی فرو می کند. با این کار به تحریک بافت های آسیب دیده پرداخته و به بهبود وضعیت و مشکلات عضلات، بافت ها، رباط ها، تاندون ها و عصب ها و کاهش درد و تورم ناحیه آسیب دیده در نواحی مختلف بدن کمک می کند. از این روش درمانی بیشتر در درمان اسپاسم ها و دردهای مزمن و طولانی مخصوصا در نواحی شانه و کمر استفاده می شود.

2. اولتراسوند تراپی

   در این روش بعد از اینکه فیزیوتراپیست ناحیه آسیب دیده را مشخص کرد، با توجه به وضعیت آسیب دیدگی و شرایط عمومی بیمار دستگاه اولتراسوند را تنظیم کرده و در محل مورد نظر قرار می دهد. سپس با انتقال امواج فراصوت به بافت های بدن، موجب بهبود درد و تورم ناحیه آسیب دیده بدن می شود.

3. گرما و سرما درمانی

   این روش از روش های سنتی و قدیمی بوده که در خانه و بعد از آسیب های بافت های نرم بدن صورت می گیرد. در این روش فیزیوتراپیست کمپرس های سرد و گرم را به مدت معلوم (10دقیقه) روی قسمت آسیب دیده بدن قرار داده و به بهبود وضعیت آسیب دیدگی بدن و همچنین کاهش و از بین رفتن درد، تورم و اسپاسم کمک می کند.

4. لیزر تراپی

   یکی از روش های درمانی غیر تهاجمی لیزر تراپی می باشد که با استفاده از دستگاه مخصوص و اعمال اشعه و پرتوهای نور با طول موج های خاصی در نواحی آسیب دیده بدن، صورت گرفته و موجب بهبود وضعیت بیمار و همچنین ترمیم بافت های آسیب دیده بدن او می شود. لیزر تراپی به دو صورت کم توان یا سرد و لیزر پر توان انجام می شود. این روش درمانی به کنترل و بهبود آسیب های روتاتور کاف و رباط های صلیبی زانو، ترمیم عصب های آسیب دیده بدن، پیچ خوردگی های مچ دست و پیچ خوردگی مچ پا، آسیب های دیسک کمر، دردهای مزمن و سایر آسیب های ورزشی که طی بدنسازی و پرورش اندام اتفاق افتاده، کمک می کند.

5. تیپینگ

   تیپینگ به همراه حرکات نواحی مختلف بدن از جمله دست، پا، کمر، گردن و به کمک بانداژ های کشی (باندها، کش و نوارهای طبی و کشی و...) انجام می گیرد و به بهبود وضعیت ناحیه آسیب دیده بدن کم می کند.

6. کایروپراکتیک

   یکی از تکنیک های بسیار کاربردی و موثر فیزیوتراپی که توسط دست فیزیوتراپیست انجام می گیرد و به هیچ دستگاه خاصی نیاز ندارد، کایروپراکتیک یا همان ماساژ دوار شکل بر روی ناحیه آسیب دیده بدن است. این روش از روش های مطمئن فیزیوتراپی بوده و برای تمامی افراد مناسب می باشد. در این روش فیزیوتراپیست با کمک دست خود و طی انجام حرکات دوار شکل به بهبود گردش خون در بافت های آسیب دیده بدن، تحریک و ترمیم بافت ها، برطرف کردن گره ها و اسپاسم های عضلانی، درد و تورم ایجاد شده در ناحیه آسیب دیده بدن می پردازد و به بهبود وضعیت آسیب دیدگی بدن کمک می کند.

7. شاک ویو تراپی

   در این روش کاربردی و موثر فیزیوتراپی، فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی کنترل شده به ناحیه آسیب دیده بدن، شوکی در بافت ها ایجاد کرده و با تحریک بافت های آسیب دیده بدن، موجب بهبود آن ها می شود.

8. تحریکات الکتریکی تنس

   تحریکات الکتریکی تنس از تکنیک های کاربردی توانبخشی و فیزیوتراپی در درمان آسیب های ورزشی بوده که در بخش الکتروتراپی و تحریکات الکتریکی قرار می گیرد. این روش با استفاده از دستگاه تنس انجام شده و فیزیوتراپیست با اعمال جریان الکتریکی به ناحیه آسیب دیده بدن خصوصا شانه، کمر و... موجب افزایش گردش خون، تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده بدن شده و به بهبود وضعیت آسیب دیدگی فرد کمک می کند.

9. اوزون تراپی

   اوزون تراپی توسط گاز اوزون صورت می گیرد. اوزون خاصیت ضد التهابی داشته و موجب کاهش التهاب و تورم موجود در نواحی مختلف آسیب دیده بدن شده و به بهبود گردش خون در بافت های آسیب دیده و همچنین بهبود آسیب دیدگی های بدن کمک می کند. معمولا در این روش فیزیوتراپیست با تزریق اوزون در مفصل آسیب دیده، موجب تحریک و ترمیم بافت های آسیب دیده شده و در نهایت به افزایش سرعت روند درمان عارضه ایجاد شده در بدن نیز کمک می کند. این روش فرآیند بهبود را سرعت می بخشد و برای ورزشکارانی که باید سریعا فعالیت خود را آغاز کنند، کمک می کند تا در سریع ترین زمان ممکن بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند.

10. کامپرشن تراپی

    این روش درمانی در درمان بسیاری از مشکلات ایجاد شده در نواحی مختلف بدن بخصوص پاها موثر بوده و می تواند به بهبود وضعیت عضلات ضعیف شده بدن، درد و تورم ایجاد شده در نواحی مختلف بدن و همچنین به کاهش خستگی های عضلانی و کسل شدن فرد کمک کند و سرعت فرآیند بهبود را افزایش دهد. این روش درمانی توسط دستگاه کامپرشن و به وسیله لباس و تجهیزات دیگر در نواحی مختلف بدن انجام می گیرد. در این روش هوا به داخل لباس، جوراب ها و .... اعمال شده و با فشاری مناسب و تنظیم شده توسط فیزیوتراپیست شروع به فشرده سازی ناحیه دردناک عضلانی و یا آسیب دیده بدن می کند.

11. تمرین درمانی

    بخش از فیزیوتراپی نیز شامل تمرینات ورزشی می شود. این تمرینات طبق برنامه ورزشی و وضعیت سلامت و آسیب دیدگی فرد بیمار به صورت فعال و غیر فعال یعنی به کمک نیروی کمکی و یا توسط خود فرد انجام می گیرد. در صورتی که فرد به تنهایی قادر به انجام تکنیک های ورزشی نباشد، فیزیوتراپیست به او در انجام تمرینات کمک می کند. تمرینات ورزشی فیزیوتراپی در دسته های عملکردی، تقویتی، انعطاف پذیری، افزایش دامنه حرکتی و تعادلی قرار گرفته و موجب بهبود سریع تر ورزشکار آسیب دیده شده و از بروز آسیب های شدیدتر و جدی تر جلوگیری می کند. (این تمرینات با توجه به ناحیه آسیب دیده و شدت آسیب به صورت متدها و تکنیک های مختلفی به بیمار آموزش و ارائه داده می شوند.)

12. آب درمانی

    آب درمانی نیز از روش های فیزیوتراپی بوده و آب نیز تاثیر خوبی بر روی نرم کردن عضلات، تسکین ناراحتی هایی از جمله درد و اسپاسم های عضلانی بدن دارد و همچنین می تواند به آرامش بدن نیز کمک کند. این ورزش ها به شکل های مختلفی از جمله، راه رفتن درون آب، ایروبیک در آب و همچنین یوگا در آب صورت گرفته و موجب نرم شدن مفاصل بدن می شوند.

سوالات متداول

1. چگونه از بروز آسیب های مختلف در طول بدنسازی و پرورش اندام جلوگیری کنیم و یا شدت آسیب را کاهش دهیم؟

   از قدیم گفته اند پیشگیری بهتر از درمان است. در رابطه با آسیب های بدنسازی باید گفت، می توانید با رعایت چندین نکته درصد بروز این آسیب ها در نواحی مختلف بدن را کاهش دهید و یا از خطرات دید و آسیب های جدی جلوگیری کنید، بدین منظور بهتر است قبل از شروع هر حرکت بدنسازی و ورزش های سنگین، ابتدا بدن خود را با نرمش های مناسب و سبک گرم و آماده کنید. هنگام ورزش از انجام حرکات ناگهانی و سریع بپرهیزید. بین تمرینات خود حتما استراحت کنید و به طور مداوم یک نوع تمرین را انجام ندهید. تمرینات را بدون عجله و بادقت انجام دهید. از پوشش ورزشی و محافظتی مناسب استفاده کنید. همچنین سعی کنید با خوردن ویتامین ها و مواد غذایی که موجب استحکام رباط، تاندون و استخوان ها می شوند، بدن خود را تقویت کرده و از بروز آسیب های شدید جلوگیری کنید.